Definicja hasła: siedmnadziesta
- siedmnadziesta
kara pieniężna wynosząca 70 grzywien, nakładana w dawnej Polsce za wykroczenia przeciwko książęcemu prawu, w tym także za przestępstwa łowieckie.
Siedmnadziesta była jedną z najczęściej stosowanych kar w dawnej Polsce. Została wprowadzona w 1423 roku przez Kazimierza Jagiellończyka i obowiązywała do końca XVIII wieku. Kara ta dotyczyła głównie przestępstw łowieckich, takich jak nielegalne polowanie, pozyskiwanie dzikich zwierząt bez zezwolenia lub naruszenie prawa łowieckiego.
Kara siedmnadziesta składała się z 70 grzywien, co odpowiadało określonej ilości pieniędzy. W zależności od rodzaju przestępstwa, kara ta mogła być podwyższona lub obniżona. Na przykład, jeśli osoba popełniła poważniejsze przestępstwo łowieckie, takie jak zabicie dzikich zwierząt bez pozwolenia, kara ta mogła być podwyższona do 140 grzywien.
Kara siedmnadziesta była również stosowana w innych sytuacjach, takich jak naruszenia praw mieszkańców miast i wsi oraz naruszenia praw królewskich. W każdym przypadku kara ta miała na celu ukaranie winnych i zapobiegnięcie dalszych naruszeń.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj siedmnadziesta w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- sztych
iść na sztych: o zwierzynie idącej wprost na stanowisko myśliwego.
- sygnałówka
myśliwska trąbka metalowa służąca do grania sygnałów myśliwskich.
- stawka
noga lisa lub borsuka.
- szczwać
polować z chartami.
- stanowisko myśliwskie stałe
specjalnie przygotowane miejsce oczekiwania na zwierzynę, np. kosz, ambona, czatownia itp.
- sokół czysty
sokół dobrze ułożony do polowań.
- strzyc
1) o zającach i królikach: obgryzać rośliny;
2) o zającach, dzikach i jeleniowatych: nastawiać uszu.
- szybować
o ptakach: unosić się w powietrzu bez poruszania skrzydłami.
- seter irlandzki
pies średniej wielkości (60-65 cm) o jedwabistej mahoniowej sierści. Łeb wąski, oczy brązowe, uszy osadzone nisko, ogon długi. Dojrzewa wolno, bardzo często hodowany przez niemyśliwych, co (...)
- studzenie tuszy
proces wychłodzenia strzelonej zwierzyny po jej wypatroszeniu. Odbywa się przez powieszenie tuszy w chłodnym i przewiewnym miejscu (szczególnie ważne, gdy jest ciepło).