Definicja hasła: szczek
- szczek
głos wydawany przez psy, lisy i sarny.
Szczek to dźwięk wydawany przez psy, lisy oraz sarny, stanowiący charakterystyczny element komunikacji tych zwierząt. Jest to krótki, szybki dźwięk o wysokiej tonacji, który pełni różne funkcje w zachowaniach tych zwierząt. Szczek może służyć do kontaktu z innymi osobnikami, sygnalizowania niebezpieczeństwa, wyrażania niepokoju czy też jako reakcja na bodźce zewnętrzne, takie jak obecność intruza w terytorium.
U psów szczekanie może przybierać różne formy w zależności od rasy i charakteru zwierzęcia. Może to być agresywne szczekanie w sytuacjach stresowych, szczekanie towarzyskie podczas zabawy czy też szczekanie alarmowe w przypadku podejrzenia zagrożenia. Lisy również wydają charakterystyczne krótkie i ostre dźwięki przypominające szczekanie, które wykorzystują m.in. w kontakcie z innymi lisami.
Sarna, zwierzę cyklicznie zamieszkujące nasze lasy i pola, również posługuje się szczekaniem jako sposobem komunikacji. Sarny używają tego dźwięku m.in. do ostrzegania innych osobników przed zbliżającym się niebezpieczeństwem lub jako sygnał alarmowy dla innych saren w okolicy. Dzięki temu szczek sarny mogą uniknąć potencjalnego zagrożenia lub porozumieć się na temat obecności drapieżnika.
W przypadku psów myśliwskich, umiejętność rozróżniania różnych rodzajów szczekania jest istotnym elementem polowań. W zależności od reakcji psa na pewne rodzaje szczekania można określić obecność lub kierunek ruchu zdobyczy, co stanowi istotną umiejętność podczas polowań.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj szczek w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- szlifowanie, szlifowanie, czyhitanie, głucha pieśń
czwarta, ostatnia zwrotka pieśni głuszca; wówczas ptak głuchnie i można go podskoczyć na odległość strzału.
- sparować się
o ptakach: łączyć się w pary w okresie godowym.
- szczenić się
o samicy psa, wilka y lisa, borsuka, jenota: wydawać młode na świat.
- sztych
iść na sztych: o zwierzynie idącej wprost na stanowisko myśliwego.
- szkody łowieckie
zniszczenie przez zwierzęta łowne plonów pól, ogrodów i lasów.
- strzyc
1) o zającach i królikach: obgryzać rośliny;
2) o zającach, dzikach i jeleniowatych: nastawiać uszu.
- sarnina
dziczyzna z sarny.
- szczotki, szczotki, igły
piórka wyrastające u palców nóg koguta głuszca w okresie godowym, po zakończeniu którego zanikają.
- szronowe
jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku tropienia zwierzyny po białej stopie.
- strzykacz
rodzaj muchówki obejmujący gatunki, których larwy pasożytują w nosie i przełyku jeleniowatych.