Definicja hasła: szczek
- szczek
głos wydawany przez psy, lisy i sarny.
Szczek to dźwięk wydawany przez psy, lisy oraz sarny, stanowiący charakterystyczny element komunikacji tych zwierząt. Jest to krótki, szybki dźwięk o wysokiej tonacji, który pełni różne funkcje w zachowaniach tych zwierząt. Szczek może służyć do kontaktu z innymi osobnikami, sygnalizowania niebezpieczeństwa, wyrażania niepokoju czy też jako reakcja na bodźce zewnętrzne, takie jak obecność intruza w terytorium.
U psów szczekanie może przybierać różne formy w zależności od rasy i charakteru zwierzęcia. Może to być agresywne szczekanie w sytuacjach stresowych, szczekanie towarzyskie podczas zabawy czy też szczekanie alarmowe w przypadku podejrzenia zagrożenia. Lisy również wydają charakterystyczne krótkie i ostre dźwięki przypominające szczekanie, które wykorzystują m.in. w kontakcie z innymi lisami.
Sarna, zwierzę cyklicznie zamieszkujące nasze lasy i pola, również posługuje się szczekaniem jako sposobem komunikacji. Sarny używają tego dźwięku m.in. do ostrzegania innych osobników przed zbliżającym się niebezpieczeństwem lub jako sygnał alarmowy dla innych saren w okolicy. Dzięki temu szczek sarny mogą uniknąć potencjalnego zagrożenia lub porozumieć się na temat obecności drapieżnika.
W przypadku psów myśliwskich, umiejętność rozróżniania różnych rodzajów szczekania jest istotnym elementem polowań. W zależności od reakcji psa na pewne rodzaje szczekania można określić obecność lub kierunek ruchu zdobyczy, co stanowi istotną umiejętność podczas polowań.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj szczek w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- sygnały myśliwskie
umowne sygnały grane na rogu lub trąbce myśliwskiej. Można je podzielić na porozumiewawcze i okolicznościowe. Do okolicznościowych należą sygnałówki na śmierć różnych zwierząt oraz (...)
- strzałowe
opłata od pozyskanej zwierzyny.
- selekcja zwierzyny
1) naturalna: eliminowanie z łowiska sztuk słabych i chorych przez drapieżniki oraz w wyniku działania czynników atmosferycznych,
2) sztuczna: usuwanie z łowiska przez odstrzał sztuk (...)
- strychulec
krótko obcięty ogon wyżła niemieckiego.
- studzenie tuszy
proces wychłodzenia strzelonej zwierzyny po jej wypatroszeniu. Odbywa się przez powieszenie tuszy w chłodnym i przewiewnym miejscu (szczególnie ważne, gdy jest ciepło).
- samopał
kłusownicza broń działająca po potrąceniu przez przechodzącego zwierza linki przymocowanej do spustu broni, wycelowanej na przesmyk zwierzyny.
- strój myśliwski
1) oficjalny ubiór myśliwego członka PZŁ. Do stroju w pełnej gali nosi się odznaczenia łowieckie oraz sznur ozdobny (od prawego ramienia do pierwszego guzika zapinającego kurtkę) oraz (...)
- składność broni
zaleta broni, która zależy od dopasowania jej do budowy anatomicznej myśliwego (zob. dopasowywanie broni).
- strzelba
śrutowa broń myśliwska.
- siedmnadziesta
kara pieniężna wynosząca 70 grzywien, nakładana w dawnej Polsce za wykroczenia przeciwko książęcemu prawu, w tym także za przestępstwa łowieckie.