Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: szczek

szczek

głos wydawany przez psy, lisy i sarny.

Szczek to dźwięk wydawany przez psy, lisy oraz sarny, stanowiący charakterystyczny element komunikacji tych zwierząt. Jest to krótki, szybki dźwięk o wysokiej tonacji, który pełni różne funkcje w zachowaniach tych zwierząt. Szczek może służyć do kontaktu z innymi osobnikami, sygnalizowania niebezpieczeństwa, wyrażania niepokoju czy też jako reakcja na bodźce zewnętrzne, takie jak obecność intruza w terytorium.

U psów szczekanie może przybierać różne formy w zależności od rasy i charakteru zwierzęcia. Może to być agresywne szczekanie w sytuacjach stresowych, szczekanie towarzyskie podczas zabawy czy też szczekanie alarmowe w przypadku podejrzenia zagrożenia. Lisy również wydają charakterystyczne krótkie i ostre dźwięki przypominające szczekanie, które wykorzystują m.in. w kontakcie z innymi lisami.

Sarna, zwierzę cyklicznie zamieszkujące nasze lasy i pola, również posługuje się szczekaniem jako sposobem komunikacji. Sarny używają tego dźwięku m.in. do ostrzegania innych osobników przed zbliżającym się niebezpieczeństwem lub jako sygnał alarmowy dla innych saren w okolicy. Dzięki temu szczek sarny mogą uniknąć potencjalnego zagrożenia lub porozumieć się na temat obecności drapieżnika.

W przypadku psów myśliwskich, umiejętność rozróżniania różnych rodzajów szczekania jest istotnym elementem polowań. W zależności od reakcji psa na pewne rodzaje szczekania można określić obecność lub kierunek ruchu zdobyczy, co stanowi istotną umiejętność podczas polowań.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj szczek w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę S

zobacz pełną listę haseł

sarna, sarna (Capreolus capreolus L.)

gatunek łowny z rodziny jeleniowatych z rzędu parzystokopytnych. Długość ciała 95-136 cm, wysokość barkowa 65-90 cm, dł. ogona 2-3,5 cm, ciężar 15- 30 kg. Ubarwienie latem rude, zimą (...)

świeca

pionowy lot śmiertelnie postrzelonego ptaka.

szczek

głos wydawany przez psy, lisy i sarny.

sagalasówka

broń myśliwska z końca XVIIIr w. wyrobu kowala-rusznikarza Sagalasa ze wsi Bałabanówka w powiecie lipowieckim na ziemi kijowskiej. Salgasówki zdobione były napisami: Se git se bon Sagalas (...)

strychulec

krótko obcięty ogon wyżła niemieckiego.

szczeć

uwłosienie ciała dzików.

strzałowe

opłata od pozyskanej zwierzyny.

szesnastka

myśliwska broń śrutowa kal. 16.

sęk

wyrostek na łopacie daniela i łosia.

siąg

staropolskie określenie rozpiętości skrzydeł ptaków.