Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: szczek

szczek

głos wydawany przez psy, lisy i sarny.

Szczek to dźwięk wydawany przez psy, lisy oraz sarny, stanowiący charakterystyczny element komunikacji tych zwierząt. Jest to krótki, szybki dźwięk o wysokiej tonacji, który pełni różne funkcje w zachowaniach tych zwierząt. Szczek może służyć do kontaktu z innymi osobnikami, sygnalizowania niebezpieczeństwa, wyrażania niepokoju czy też jako reakcja na bodźce zewnętrzne, takie jak obecność intruza w terytorium.

U psów szczekanie może przybierać różne formy w zależności od rasy i charakteru zwierzęcia. Może to być agresywne szczekanie w sytuacjach stresowych, szczekanie towarzyskie podczas zabawy czy też szczekanie alarmowe w przypadku podejrzenia zagrożenia. Lisy również wydają charakterystyczne krótkie i ostre dźwięki przypominające szczekanie, które wykorzystują m.in. w kontakcie z innymi lisami.

Sarna, zwierzę cyklicznie zamieszkujące nasze lasy i pola, również posługuje się szczekaniem jako sposobem komunikacji. Sarny używają tego dźwięku m.in. do ostrzegania innych osobników przed zbliżającym się niebezpieczeństwem lub jako sygnał alarmowy dla innych saren w okolicy. Dzięki temu szczek sarny mogą uniknąć potencjalnego zagrożenia lub porozumieć się na temat obecności drapieżnika.

W przypadku psów myśliwskich, umiejętność rozróżniania różnych rodzajów szczekania jest istotnym elementem polowań. W zależności od reakcji psa na pewne rodzaje szczekania można określić obecność lub kierunek ruchu zdobyczy, co stanowi istotną umiejętność podczas polowań.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj szczek w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę S

zobacz pełną listę haseł

sekundowanie

naśladowanie przez wyżla drugiego ligowca, który zwietrzywszy zwierzynę wystawia ją.

skromny

o zającu i króliku: tłusty.

strażnik łowiecki

pracownik łowiecki (etatowy lub społeczny) sprawujący obowiązki wchodzące w zakres ochrony łowiska. Do obowiązków strażnika należy m.in. pilnowanie łowiska przed kłusownikami, (...)

ściągać

o wyżle: powoli dochodzić do zwietrzonej zwierzyny.

śladować

dawniej tropić.

sokoły, sokoły (Falkonidae)

rodzina ptaków drapieżnych, z których trzy gatunki używano w sokolnictwie: sokół wędrowny, raróg oraz kobuz.

szybować

o ptakach: unosić się w powietrzu bez poruszania skrzydłami.

stanowisko

miejsce, na którym myśliwy oczekuje spotkania ze zwierzyną.

szyć

strzelać raz za razem.

sadło

tłuszcz ze zwierzyny.