Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: szczek

szczek

głos wydawany przez psy, lisy i sarny.

Szczek to dźwięk wydawany przez psy, lisy oraz sarny, stanowiący charakterystyczny element komunikacji tych zwierząt. Jest to krótki, szybki dźwięk o wysokiej tonacji, który pełni różne funkcje w zachowaniach tych zwierząt. Szczek może służyć do kontaktu z innymi osobnikami, sygnalizowania niebezpieczeństwa, wyrażania niepokoju czy też jako reakcja na bodźce zewnętrzne, takie jak obecność intruza w terytorium.

U psów szczekanie może przybierać różne formy w zależności od rasy i charakteru zwierzęcia. Może to być agresywne szczekanie w sytuacjach stresowych, szczekanie towarzyskie podczas zabawy czy też szczekanie alarmowe w przypadku podejrzenia zagrożenia. Lisy również wydają charakterystyczne krótkie i ostre dźwięki przypominające szczekanie, które wykorzystują m.in. w kontakcie z innymi lisami.

Sarna, zwierzę cyklicznie zamieszkujące nasze lasy i pola, również posługuje się szczekaniem jako sposobem komunikacji. Sarny używają tego dźwięku m.in. do ostrzegania innych osobników przed zbliżającym się niebezpieczeństwem lub jako sygnał alarmowy dla innych saren w okolicy. Dzięki temu szczek sarny mogą uniknąć potencjalnego zagrożenia lub porozumieć się na temat obecności drapieżnika.

W przypadku psów myśliwskich, umiejętność rozróżniania różnych rodzajów szczekania jest istotnym elementem polowań. W zależności od reakcji psa na pewne rodzaje szczekania można określić obecność lub kierunek ruchu zdobyczy, co stanowi istotną umiejętność podczas polowań.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj szczek w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę S

zobacz pełną listę haseł

składność broni

zaleta broni, która zależy od dopasowania jej do budowy anatomicznej myśliwego (zob. dopasowywanie broni).

strój myśliwski

1) oficjalny ubiór myśliwego członka PZŁ. Do stroju w pełnej gali nosi się odznaczenia łowieckie oraz sznur ozdobny (od prawego ramienia do pierwszego guzika zapinającego kurtkę) oraz (...)

scypuł

delikatna, owłosiona skóra, porastająca tworzące się poroże jeleniowatych. Po zakończeniu wzrostu poroża s. jest wycierany przez zwierzę o drzewa i krzewy.

sanki

pojazd na płozach ciągnięty przez konia, często używany przez myśliwych w zimie do polowania z podjazdu.

szpilki

inaczej igły.

szpile

inaczej raciczki.

stado

grupa osobników danego gatunku przebywających razem i współżyjących ze sobą; stado posiada pewną strukturę hierarchiczną.

sąd łowiecki

sąd koleżeński PZŁ, rozpatrujący wykroczenia przeciwko ustawie, przepisom i regulaminom łowieckim, a także przeciwko etyce łowieckiej. Posiada dwie instancje: sąd wojewódzki i sąd (...)

spust

język spustowy, umieszczony pod szyjką broni myśliwskiej; ściągnięcie go powoduje zwolnienie iglicy i strzał. Prawidłowa twardość spustu wynosi: pierwszy 1,7-1,9 kgm, drugi 1,9-2,1 (...)

sak

dawny rodzaj sieci do łapania ptaków.