Definicja hasła: szkody łowieckie
- szkody łowieckie
zniszczenie przez zwierzęta łowne plonów pól, ogrodów i lasów.
Szkody łowieckie to zniszczenia wyrządzone przez zwierzęta łowne na polach uprawnych, w ogrodach oraz lasach. Są one wynikiem działalności dzikich zwierząt, takich jak lisy, jelenie, dziki i inne gatunki. Te szkody mogą objawiać się uszkodzeniem upraw rolnych, niszczeniem drzew i krzewów oraz konsumpcją owoców i warzyw. Zjawisko to jest szczególnie widoczne w obszarach o znacznej populacji dzikich zwierząt, gdzie może znacząco wpływać na gospodarkę lokalną oraz infrastrukturę.
Aby zapobiec szkodom łowieckim, istotne jest podjęcie środków zaradczych. Może to obejmować wykorzystanie odstraszaczy dzikich zwierząt, takich jak hałasy lub światła, a także stosowanie fizycznych barier chroniących uprawy przed uszkodzeniem. Dodatkowo, w niektórych sytuacjach przeprowadzany jest odstrzał kontrolny mający na celu ograniczenie populacji dzikich zwierząt jako formę kontroli nad rozmiarem zniszczeń spowodowanych przez te zwierzęta. Wsparcie dla rolników dotkniętych szkodami łowieckimi często przychodzi ze strony odpowiednich instytucji rządowych oraz organizacji zajmujących się ochroną i zarządzaniem populacją dzikich zwierząt.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj szkody łowieckie w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- siąg
staropolskie określenie rozpiętości skrzydeł ptaków.
- staśmienie wieńca
wadliwe poroże jelenia o silnie spłaszczonych tykach.
- sznurować
o wilkach i lisach: posuwać się po linii prostej; pozostawiany trop nazywamy sznurem.
- sroka, sroka (pica pica)
ptak z rodziny krukowatych o czarno-białym upierzeniu i długim czarnym ogonie. Jest poważnym szkodnikiem w miejscach, gdzie występuje zwierzyna drobna; wiosną żywi się m.in. jajami, (...)
- sokolnictwo
układanie i polowanie z ptakami drapieżnymi (sokołami, jastrzębiami, a nawet orłami), szczególnie rozpowszechnione w średniowieczu. Młodego ptaka ukróca się, czyli przyzwyczaja do ludzi, (...)
- szczerbinka
część przyrządu celowniczego na lufie kulowej lub kombinowanej broni myśliwskiej w postaci blaszki z pionowym wycięciem.
- siodło
charakterystyczna dla samców muflona biała plama po obu stronach grzbietu w okolicy ostatnich żeber.
- stękać
o byku łosia i jelenia: wydawać głos zbliżony do stękania (w okresie godowym).
- szarak
popularna nazwa zająca szaraka.
- świeca
pionowy lot śmiertelnie postrzelonego ptaka.