Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: szczwany

szczwany

o zwierzu doświadczonym, chytrym, który niejednokrotnie miał styczność z myśliwymi i psami.

Szczwany to określenie używane w polskiej terminologii łowieckiej, które opisuje zwierzę, zazwyczaj dzikie, o dużym doświadczeniu i chytrym charakterze. Słowo to odnosi się do zwierzęcia, które ma styczność z myśliwymi i psami, co sprawia, że jest ostrożne i czujne wobec zagrożeń, oraz potrafi skutecznie unikać polowań. Szczwane zwierzęta wykazują dobrze rozwinięty instynkt samozachowawczy, co pozwala im szybko reagować na niebezpieczeństwo i uciekać przed nim.

Inteligencja jest również istotną cechą szczwanego zwierzęcia - potrafi ono wykorzystać swoje środowisko naturalne w celu ukrycia się przed niebezpieczeństwem. Może to obejmować krycie się w gęstych zaroślach, ukrywanie się w głębokich jaskiniach czy też ucieczkę w trudno dostępne rejony takie jak góry czy gęste lasy. Dodatkowo, szczwane zwierzęta wykazują wysoką odporność i potrafią przystosować się do różnych warunków środowiskowych oraz sytuacji. Ich zdolność do nauki i adaptacji powoduje, że są one trudne do złapania podczas polowań.

Podsumowując, termin "szczwany" odnosi się do zwierzęcia dzikiego o dużej ostrożności, chytrości, inteligencji oraz zdolności do unikania polowań dzięki swojemu instynktowi samozachowawczemu i umiejętnościom adaptacyjnym.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj szczwany w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę S

zobacz pełną listę haseł

słonka, słonka (Scolopax rusticola L.)

ptak łowny z rodziny brodźców, ma bardzo długi, prosty dziób i krótkie nogi, oczy osadzone wysoko w tyle głowy, upierzenie rdzawobrunatne z ciemniejszymi pręgami. Długość ciała 34-38 (...)

sąd łowiecki

sąd koleżeński PZŁ, rozpatrujący wykroczenia przeciwko ustawie, przepisom i regulaminom łowieckim, a także przeciwko etyce łowieckiej. Posiada dwie instancje: sąd wojewódzki i sąd (...)

sęk

wyrostek na łopacie daniela i łosia.

solnik

inaczej lizawka.

szesnastak

jeleń byk mający po osiem odnóg na każdej tyce (sz. regularny) lub przynajmniej na jednej z tyk (sz. nieregularny).

siedmnadziesta

kara pieniężna wynosząca 70 grzywien, nakładana w dawnej Polsce za wykroczenia przeciwko książęcemu prawu, w tym także za przestępstwa łowieckie.

sidło

pętla służąca kłusownikowi do łapania ptaków.

szlifowanie, szlifowanie, czyhitanie, głucha pieśń

czwarta, ostatnia zwrotka pieśni głuszca; wówczas ptak głuchnie i można go podskoczyć na odległość strzału.

szczuć

gonić zwierzę chartami w polu.

smycz

rzemień lub linka służąca do prowadzenia psa przy nodze.