Definicja hasła: szczwany
- szczwany
o zwierzu doświadczonym, chytrym, który niejednokrotnie miał styczność z myśliwymi i psami.
Szczwany to określenie używane w polskiej terminologii łowieckiej, które opisuje zwierzę, zazwyczaj dzikie, o dużym doświadczeniu i chytrym charakterze. Słowo to odnosi się do zwierzęcia, które ma styczność z myśliwymi i psami, co sprawia, że jest ostrożne i czujne wobec zagrożeń, oraz potrafi skutecznie unikać polowań. Szczwane zwierzęta wykazują dobrze rozwinięty instynkt samozachowawczy, co pozwala im szybko reagować na niebezpieczeństwo i uciekać przed nim.
Inteligencja jest również istotną cechą szczwanego zwierzęcia - potrafi ono wykorzystać swoje środowisko naturalne w celu ukrycia się przed niebezpieczeństwem. Może to obejmować krycie się w gęstych zaroślach, ukrywanie się w głębokich jaskiniach czy też ucieczkę w trudno dostępne rejony takie jak góry czy gęste lasy. Dodatkowo, szczwane zwierzęta wykazują wysoką odporność i potrafią przystosować się do różnych warunków środowiskowych oraz sytuacji. Ich zdolność do nauki i adaptacji powoduje, że są one trudne do złapania podczas polowań.
Podsumowując, termin "szczwany" odnosi się do zwierzęcia dzikiego o dużej ostrożności, chytrości, inteligencji oraz zdolności do unikania polowań dzięki swojemu instynktowi samozachowawczemu i umiejętnościom adaptacyjnym.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj szczwany w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- słonka, słonka (Scolopax rusticola L.)
ptak łowny z rodziny brodźców, ma bardzo długi, prosty dziób i krótkie nogi, oczy osadzone wysoko w tyle głowy, upierzenie rdzawobrunatne z ciemniejszymi pręgami. Długość ciała 34-38 (...)
- sąd łowiecki
sąd koleżeński PZŁ, rozpatrujący wykroczenia przeciwko ustawie, przepisom i regulaminom łowieckim, a także przeciwko etyce łowieckiej. Posiada dwie instancje: sąd wojewódzki i sąd (...)
- sęk
wyrostek na łopacie daniela i łosia.
- szesnastak
jeleń byk mający po osiem odnóg na każdej tyce (sz. regularny) lub przynajmniej na jednej z tyk (sz. nieregularny).
- siedmnadziesta
kara pieniężna wynosząca 70 grzywien, nakładana w dawnej Polsce za wykroczenia przeciwko książęcemu prawu, w tym także za przestępstwa łowieckie.
- sidło
pętla służąca kłusownikowi do łapania ptaków.
- szlifowanie, szlifowanie, czyhitanie, głucha pieśń
czwarta, ostatnia zwrotka pieśni głuszca; wówczas ptak głuchnie i można go podskoczyć na odległość strzału.
- szczuć
gonić zwierzę chartami w polu.
- smycz
rzemień lub linka służąca do prowadzenia psa przy nodze.