Definicja hasła: szczwany
- szczwany
o zwierzu doświadczonym, chytrym, który niejednokrotnie miał styczność z myśliwymi i psami.
Szczwany to określenie używane w polskiej terminologii łowieckiej, które opisuje zwierzę, zazwyczaj dzikie, o dużym doświadczeniu i chytrym charakterze. Słowo to odnosi się do zwierzęcia, które ma styczność z myśliwymi i psami, co sprawia, że jest ostrożne i czujne wobec zagrożeń, oraz potrafi skutecznie unikać polowań. Szczwane zwierzęta wykazują dobrze rozwinięty instynkt samozachowawczy, co pozwala im szybko reagować na niebezpieczeństwo i uciekać przed nim.
Inteligencja jest również istotną cechą szczwanego zwierzęcia - potrafi ono wykorzystać swoje środowisko naturalne w celu ukrycia się przed niebezpieczeństwem. Może to obejmować krycie się w gęstych zaroślach, ukrywanie się w głębokich jaskiniach czy też ucieczkę w trudno dostępne rejony takie jak góry czy gęste lasy. Dodatkowo, szczwane zwierzęta wykazują wysoką odporność i potrafią przystosować się do różnych warunków środowiskowych oraz sytuacji. Ich zdolność do nauki i adaptacji powoduje, że są one trudne do złapania podczas polowań.
Podsumowując, termin "szczwany" odnosi się do zwierzęcia dzikiego o dużej ostrożności, chytrości, inteligencji oraz zdolności do unikania polowań dzięki swojemu instynktowi samozachowawczemu i umiejętnościom adaptacyjnym.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj szczwany w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- szczuć
gonić zwierzę chartami w polu.
- skałkówka
dawna broń myśliwska, w której kurek był zaopatrzony w skałką, później zastąpiony pistonem.
- stado
grupa osobników danego gatunku przebywających razem i współżyjących ze sobą; stado posiada pewną strukturę hierarchiczną.
- szable
dolne kły samca dzika (razem z fajkami tworzą oręż - trofeum z dzika).
- szyna
połączenie luf broni myśliwskiej śrutowej lub kombinowanej; na górnej szynie umieszczone są przyrządy celownicze.
- szybować
o ptakach: unosić się w powietrzu bez poruszania skrzydłami.
- spuścić
1) zwolnić psa z otoku lub smyczy;
2) zestrzelić lecącego ptaka.
- sokolnictwo
układanie i polowanie z ptakami drapieżnymi (sokołami, jastrzębiami, a nawet orłami), szczególnie rozpowszechnione w średniowieczu. Młodego ptaka ukróca się, czyli przyzwyczaja do ludzi, (...)
- sarnina
dziczyzna z sarny.
- szabas
przerwa w tokach cietrzewich podczas wschodu słońca. Stara legenda mówi, że ptaki czczą słońce, naukowego wyjaśnienia brak.