Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: szczenna

szczenna

o ciężarnej suce.

Szczenna to termin używany w łowiectwie, który odnosi się do samicy dzika (dziki lub dzika), która jest ciężarna. Okres ciąży u loch trwa około 115 dni, po czym przychodzi na świat miot liczący zazwyczaj od 4 do 8 prosiąt. Termin "szczenna" jest używany głównie w kontekście polowania, gdyż w niektórych krajach polowanie na szczenną samicę jest regulowane pod względem prawidłowego zarządzania populacją dzików.

Charakterystyczne dla szczennej może być jej zachowanie, zwłaszcza w okresie przygotowania do porodu. Może stać się bardziej agresywna i defensywna wobec potencjalnych zagrożeń oraz terytorialna w obronie swojego legowiska. Dla łowców jest to istotne, gdyż muszą podejść do polowań na takie zwierzęta z większą ostrożnością i umiejętnością czytania zachowań dzika.

W kontekście ochrony środowiska naturalnego i zarządzania populacją dzików, monitoring szczennych samic może być istotny dla oceny stanu zdrowia i kondycji populacji dzików oraz planowania dalszych działań mających na celu zachowanie równowagi ekosystemu leśnego. Ponadto, wiedza o liczbie szczennych samic może również pomóc w przewidywaniu ilości młodych prosiąt, co ma znaczenie dla zapewnienia odpowiedniej ochrony i opieki nad młodymi osobnikami oraz utrzymania zdrowej populacji dzików.

Warto zauważyć także, że termin "szczenna" może być równie istotny dla myśliwych i hodowców jako informacja o rozwoju sezonu łowieckiego lub planach hodowlanych. Dla myśliwych szczenna suczka może być przedmiotem specjalnej uwagi podczas polowań, a dla hodowców - cennym źródłem informacji podczas planowania rozrodu oraz kontroli stanu zdrowia stad.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj szczenna w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę S

zobacz pełną listę haseł

sfora

1) rzemień służący do prowadzenia psów gończych)
2) para psów gończych.

stożek przejściowy

krótki odcinek przewodu lufy za komorą nabojową o zwężającej się średnicy.

szable

dolne kły samca dzika (razem z fajkami tworzą oręż - trofeum z dzika).

szczypce

dawniej kleszcze używane do łapania borsuków żywcem.

smuż

skóra z zająca i królika.

sekundowanie

naśladowanie przez wyżla drugiego ligowca, który zwietrzywszy zwierzynę wystawia ją.

świadectwo pochodzenia zwierzyny

druk ścisłego zarachowania dokumentujący legalność pozyskania przewożonej sztuki; wystawia go dzierżawca obwodu łowieckiego.

sadowić

umieszczać ptaka łowczego na berle.

szczenię

młody pies, wilk, lis, borsuk, jenot itd.

stanowisko myśliwskie stałe

specjalnie przygotowane miejsce oczekiwania na zwierzynę, np. kosz, ambona, czatownia itp.