Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: scypuł

scypuł

delikatna, owłosiona skóra, porastająca tworzące się poroże jeleniowatych. Po zakończeniu wzrostu poroża s. jest wycierany przez zwierzę o drzewa i krzewy.

Scypuł to delikatna skóra, która porasta poroże jeleniowatych. Wyglądem przypomina sierść, ale jest znacznie cieńsza i bardziej miękka. Zazwyczaj ma kolor od jasnobrązowego do czarnego. Scypuł jest wytwarzany przez gruczoły łojowe zwierzęcia, a jego głównym zadaniem jest ochrona poroża przed uszkodzeniami mechanicznymi.

Scypuł pojawia się na porożu wraz z jego wzrostem. Wraz ze wzrostem poroża, s. staje się coraz grubszy i dłuższy. Po osiągnięciu pełnego rozwoju, s. zostaje wycierany przez zwierzę o drzewa i krzewy, co powoduje, że staje się bardziej miękki i elastyczny.

Scypuł ma również inne funkcje niż tylko ochrona poroża. Jest on uważany za oznakę statusu społecznego danego gatunku zwierząt, a także może być używany do identyfikacji poszczególnych osobników. Ponadto s. może być używany do określenia wieku danego zwierzęcia - im starsze zwierze, tym grubszy i dłuższy scypuł ma na swoim porożu.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj scypuł w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę S

zobacz pełną listę haseł

szabas

przerwa w tokach cietrzewich podczas wschodu słońca. Stara legenda mówi, że ptaki czczą słońce, naukowego wyjaśnienia brak.

stanowić

o psach myśliwskich: zatrzymać w miejscu gonionego zwierza, dając myśliwemu możliwość dojścia i oddania strzału.

skałka

ostry kawałek krzemienia do krzesania iskier w broni skałkowej.

skrzek

głos sójki.

szydło

ostre zakończenie tyki jelenia byka lub kozła.

staśmienie wieńca

wadliwe poroże jelenia o silnie spłaszczonych tykach.

składność broni

zaleta broni, która zależy od dopasowania jej do budowy anatomicznej myśliwego (zob. dopasowywanie broni).

sprężyna powrotna

mechanizm w samoczynnej broni myśliwskiej, powodujący po strzale ruch części zamka ku przodowi w celu wprowadzenia naboju do komory nabojowej i zaryglowania zamka.

sznurować

o wilkach i lisach: posuwać się po linii prostej; pozostawiany trop nazywamy sznurem.

stójka

zatrzymanie się psa legawego w charakterystycznej pozie (z podniesioną przednią łapą) przed zwietrzoną zwierzyną.