Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: sekundowanie

sekundowanie

naśladowanie przez wyżla drugiego ligowca, który zwietrzywszy zwierzynę wystawia ją.

Sekundowanie to technika łowiecka, która polega na naśladowaniu przez wyżla drugiego ligowca, który zwietrzył zwierzynę. Polega ona na tym, że wyżel wykonuje ruchy i dźwięki, które są identyczne jak te wykonywane przez ligowca. Dzięki temu zwierzyna jest wystawiana i może być łatwo upolowana.

Sekundowanie jest bardzo skuteczną techniką łowiecką, ponieważ pozwala na szybkie i skuteczne polowanie. Sekundowanie może być wykonywane przez jednego lub więcej wyżli. W zależności od sytuacji, sekundowanie może być wykonywane przez jednego lub więcej wyżli. Jeśli sekundujących jest więcej niż jeden, to muszą oni działać zgodnie ze sobą i współpracować, aby osiągnąć najlepszy efekt.

Sekundowanie może być również stosowane do innych celów niż polowanie. Na przykład może być stosowane do odstraszania dzikich zwierząt lub do uczenia młodych psów łowieckich. Sekundowanie może również służyć do określenia pozycji zwierzyny lub jej liczebności.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj sekundowanie w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę S

zobacz pełną listę haseł

szczenić się

o samicy psa, wilka y lisa, borsuka, jenota: wydawać młode na świat.

szabas

przerwa w tokach cietrzewich podczas wschodu słońca. Stara legenda mówi, że ptaki czczą słońce, naukowego wyjaśnienia brak.

siatka celownicza

celownik wlunecie myśliwskiej.

skrocz

charakterystyczny kłus łosia polegający na równoczesnym posuwaniu obu prawych nóg, a następnie obu lewych.

strzał

wybuch ładunku prochowego, skupionego w pocisku broni myśliwskiej. Na pocisk w czasie lotu działa opór powietrza oraz siła przyciągania ziemskiego, co w dużym stopniu warunkuje kształt jego (...)

sietnik

w dawnej Polsce członek służby łowieckiej, mający nadzór nad sieciami.

szczenię

młody pies, wilk, lis, borsuk, jenot itd.

sokolnictwo

układanie i polowanie z ptakami drapieżnymi (sokołami, jastrzębiami, a nawet orłami), szczególnie rozpowszechnione w średniowieczu. Młodego ptaka ukróca się, czyli przyzwyczaja do ludzi, (...)

świece

oczy żubra, zwierzyny płowej, kozicy, muflona i dzika

szesnastak

jeleń byk mający po osiem odnóg na każdej tyce (sz. regularny) lub przynajmniej na jednej z tyk (sz. nieregularny).