Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: zagniazdowniki

zagniazdowniki

ptaki, których pisklęta po wykluciu się z jaj wkrótce opuszczają gniazdo i rozpoczynają samodzielnie zdobywać pokarm.

Zagniazdowniki, zwane również ptakami zagniazdownikowymi, to grupa ptaków charakteryzująca się zwyczajem opuszczania gniazda tuż po wykluciu się z jaj przez pisklęta i rozpoczynają samodzielne zdobywanie pokarmu. Są to zazwyczaj małe i szybkie ptaki, które mają umiejętność samodzielnego polowania od najmłodszych lat. Ich nazwa jest związana z tym specyficznym zachowaniem, które odróżnia je od innych gatunków ptaków. Zagniazdowniki posiadają bardzo szeroki zakres diety; większość gatunków żywi się głównie owadami, lecz niektóre mogą być także mięsożerne lub roślinożerne. Wielu z tych ptaków poluje w parach lub małych grupach, co sprawia, że są bardzo aktywne w swoim środowisku naturalnym.

Zagniazdowniki pełnią istotną rolę ekologiczną jako drapieżniki, kontrolując populacje szkodliwych owadów oraz biorąc udział w łańcuchu pokarmowym. Ich zdolność do samodzielnego zdobywania pożywienia od młodego wieku wpływa na ich rolę w ekosystemie, a ich obecność pomaga w utrzymaniu równowagi biologicznej. Dzięki swojemu zwyczajowi opuszczania gniazda zaraz po wykluciu się z jaj, są dobrze przystosowane do życia na różnorodnych terenach i w zróżnicowanych warunkach środowiska naturalnego.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj zagniazdowniki w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę Z

zobacz pełną listę haseł

zew

ryk jelenia byka podczas rykowiska.

zgrzebła

inaczej cieki.

zestrzał

miejsce, w którym znajdował się zwierz w momencie trafienia go pociskiem. Zestrzał należy dokładnie sprawdzić szukając farby, ścinki i kawałków kości.

zalegać

o zwierzynie grubej: zatrzymywać się na odpoczynek.

zaczep zamkowy

urządzenie w broni myśliwskiej powtarzalnej, zabezpieczające zamek przed wypadnięciem w czasie otwierania go.

zasiadka

sposób polowania polegający na oczekiwaniu w ukryciu na zwierzynę.

żerować

o zwierzynie: zdobywać pokarm.

zarzynać

o wilku: zabijać swoją zdobycz.

żubr, żubr (Bison bonasus L.)

gatunek z rzędu parzystokopytnych żyjący w polskich lasach. Największy ze ssaków, długość ciała 2,6-3,5 m, wysokość w kłębie 185-200 cm, ciężar 800-1000 kg. Wyraźny dymorfizm (...)

zlatywać

o kogucie głuszca: sfruwać w czasie toków z drzewa na ziemię do kur.