Definicja hasła: zostać w ogniu
- zostać w ogniu
o zwierzynie: po celnym strzale padać na miejscu.
Zostać w ogniu to termin używany w łowiectwie, określający sytuację, gdy zwierzyna pada na miejscu po celnym strzale. Stanowi to pożądany rezultat dla myśliwego, ponieważ eliminuje konieczność dalszego polowania na ranne zwierzę i obniża ryzyko ucieczki lub zranienia innych zwierząt. Zatrzymanie zwierzyny w miejscu jest również istotne dla zapewnienia bezpieczeństwa, zarówno myśliwego, jak i otoczenia. Ponadto, oznacza to humane i skuteczne wykonanie celu polowania.
Bardzo istotne jest precyzyjne celowanie oraz umiejętności strzeleckie myśliwego. Zdobycie umiejętności pozwalających osiągnąć efekt "zostać w ogniu" wymaga czasu, cierpliwości i regularnej praktyki z bronią. Dla myśliwego osiągnięcie tego wyniku stanowi potwierdzenie jego zdolności oraz dobrej kondycji technicznej broni.
Zostać w ogniu ma także znaczenie etyczne – jest to często wyraz moralnego obowiązku myśliwego do polowania z poszanowaniem zwierzęcia oraz minimalizowania cierpienia jakie mu zadaje. Jest jednym z aspektów, które determinują profesjonalizm i uczciwość myśliwego oraz oddają szacunek dla natury.
Osiągnięcie efektu zostać w ogniu może przynosić ogromną satysfakcję myśliwemu jako potwierdzenie jego umiejętności i doświadczenia oraz umożliwienie efektywnego przeprowadzenia polowania. To także moment, w którym widoczna staje się praca nad doskonaleniem swoich umiejętności, aby zapewnić humanityczne i skuteczne rozwiązanie sytuacji polowania.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj zostać w ogniu w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę Z
- zwyczaje łowieckie
niepisane nakazy i zakazy powstałe na przestrzeni dziejów, które każdy myśliwy powinien przestrzegać. Do zwyczajów łowieckich zaliczamy chrzest myśliwski, pasowanie, pokot, sygnały (...)
- zając szarak, zając szarak (Lepus europaeus L.)
gatunek z rzędu zajęczaków. Długość ciała 50-63 cm, ogona 8-11,5 cm, ciężar 3-5,5 kg. Ubarwienie: Wierzch ciała szarobrązowy, boki rudawe, spód ciała i ogona biały, końce uszu i (...)
- złaja, złaja, łaja
1) kilka sfor ogarów;
2) większa liczba dzikarzy.
- złom
1) obłamana gałązka typowego dla danej kniei drzewa (nic wolno ucinać nożem), najczęściej jedlina, wręczana myśliwemu po strzeleniu grubej zwierzyny. Umaczany w farbie zwierza złomie (...)
- zrzut
pojedyncza tyka poroża zrzucona przez samca jeleniowatych.
- zezwolenie na odstrzał indywidualny
druk, który jest jedynym dokumentem uprawniającym myśliwego do indywidualnego polowania, wydawany przez dzierżawcę obwodu.
- zgraja, zgraja, wataha
stado wilków.
- żubr, żubr (Bison bonasus L.)
gatunek z rzędu parzystokopytnych żyjący w polskich lasach. Największy ze ssaków, długość ciała 2,6-3,5 m, wysokość w kłębie 185-200 cm, ciężar 800-1000 kg. Wyraźny dymorfizm (...)
- zaciąg
opóźniony wystrzał spowodowany nierównomiernym i powolnym spalaniem się prochu (część spala się dopiero w przewodzie lufy): powoduje, że strzał jest nieskuteczny.