Definicja hasła: zwyczaje łowieckie
- zwyczaje łowieckie
niepisane nakazy i zakazy powstałe na przestrzeni dziejów, które każdy myśliwy powinien przestrzegać. Do zwyczajów łowieckich zaliczamy chrzest myśliwski, pasowanie, pokot, sygnały łowieckie, polowania hubertowskie i wigilijne, język myśliwski itp.
Zwyczaje łowieckie są zbiorem niepisanych nakazów i zakazów wynikających z tradycji myślistwa, które każdy myśliwy powinien przestrzegać. Do najważniejszych zwyczajów łowieckich należą chrzest myśliwski, pasowanie, pokot, sygnały łowieckie, polowania hubertowskie i wigilijne, oraz specjalny język myśliwski.
Chrzest myśliwski jest istotną ceremonią, podczas której nowy myśliwy otrzymuje swoje pierwsze strzelby i składa przysięgę dotrzymywania zasad etyki myśliwskiej. Pasowanie natomiast to uroczystość, podczas której nowy myśliwy otrzymuje od starszych kolegów swoje pierwsze strzelby oraz ślubuje przestrzegać etyki łowieckiej. Pokot jest kolejnym ważnym zwyczajem łowieckim; ceremonia ta polega na składaniu ofiar dla dzikich zwierząt, aby wyrazić szacunek dla ich życia.
Sygnały łowieckie stanowią ważny element komunikacji między myśliwymi podczas polowań; służą one do koordynacji działań w terenie. Polowania hubertowskie oraz wigilijne to specjalne polowania organizowane ku czci patrona myślistwa - Huberta lub na Boże Narodzenie. Język myśliwski natomiast umożliwia porozumiewanie się między myśliwymi podczas polowań.
Zwyczaje łowieckie pełnią ważną rolę w tradycji myślistwa, zapewniając nie tylko skuteczną komunikację między myśliwymi podczas polowań, lecz także wyrażając szacunek dla ofiar dzikich zwierząt oraz ustanawiając standardy etyki łowieckiej. Dlatego też powinny być przestrzegane przez wszystkich uczestników polowań w duchu poszanowania tradycji i wartości z nimi związanych.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj zwyczaje łowieckie w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę Z
- zrzucać
o jeleniowatych: pozbyć się poroża przed okresem nasadzania nowego. Jeleniowate zrzucają poroże co roku.
- zaołowienie luf
osadzenie się resztek ołowiu na powierzchni przewodu lufy. Należy usuwać go za pomocą szczotki mosiężnej oraz specjalnego płynu do odołowiania luf.
- zielonka
młoda kuropatwa w pierwszym upierzeniu.
- zierniki
oczy ptaków.
- zamek
mechanizm w broni myśliwskiej umożliwiający załadowanie, rozładowanie, odpalanie i wyciągnięcie łuski.
- zaznaczanie strzału
charakterystyczna reakcja ruchowa zwierzyny na miejsce trafienia jej. Od tego zależy czas i sposób poszukiwania postrzałka.
- zniesienie
złożenie jajka przez ptaka w gnieździe.
- zatrop
miejsce w pobliżu tropu wejściowego. Dobre stanowisko przy polowaniu na odyńca, który ruszony często uderza pod trop.
- złamać się
o ptaku trafionym czystym strzałem.
- zacios
znak wykonany przez myśliwego nożem na drzewie w celu zaznaczenia miejsca strzału.