Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: zrzut

zrzut

pojedyncza tyka poroża zrzucona przez samca jeleniowatych.

Zrzut to pojedyncza tyka poroża zrzucona przez samca jeleniowatych, co oznacza, że jest to jedna z dwóch części poroża jelenia, sarny lub daniele. Samce tych gatunków rozwijają poroża każdego roku i zrzucają je na wiosnę, aby potem od nowa wyrosły im większe i silniejsze. Zrzut jest więc naturalnym procesem w cyklu życia tych zwierząt i ma na celu przygotowanie się do kolejnego okresu godowego.

Po zrzuceniu poroża, samiec zaczyna od razu tworzyć nowe przy pomocy specjalnych komórek zwanych osteoblastami. Proces ten wymaga dużych ilości składników odżywczych i energii, więc samiec najczęściej traci apetyt i może wyglądać osłabiony. Zrzuty mogą stanowić ważne znalezisko dla myśliwych, badaczy czy miłośników przyrody, którzy śledzą i dokumentują występowanie oraz wzrost zwierzyny łownej. Zbieranie zrzutów wymaga wiedzy o gatunku, terenie, nawykach zwierząt oraz szacunku dla środowiska naturalnego.

Zarówno myśliwi jak i naukowcy mogą analizować zrzuty celem oceny kondycji populacji jeleniowatych oraz ich genetyki i zdrowia. Znajomość miejsc występowania zrzutów może posłużyć do lepszego zrozumienia migracji i zachowań tych zwierząt. Zatem mimo pozornie prostej definicji "zrzut" jako pojedyncza tyka poroża, kryje się za nią wiele aspektów biologicznych, ekologicznych oraz praktycznych związanych zarówno ze zwierzyną łowną jak i ochroną przyrody.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj zrzut w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę Z

zobacz pełną listę haseł

żerować

o zwierzynie: zdobywać pokarm.

zaołowienie luf

osadzenie się resztek ołowiu na powierzchni przewodu lufy. Należy usuwać go za pomocą szczotki mosiężnej oraz specjalnego płynu do odołowiania luf.

zestrzał

miejsce, w którym znajdował się zwierz w momencie trafienia go pociskiem. Zestrzał należy dokładnie sprawdzić szukając farby, ścinki i kawałków kości.

zwierzyna

zwierzęta żyjące na wolności uznane przez ustawę za gatunki łowne, posiadające okresy ochronne i okresy dozwolonych na nie polowań. Stan podstawowych gatunków zwierzyny łownej w Polsce w (...)

zalegać

o zwierzynie grubej: zatrzymywać się na odpoczynek.

zaciąg

opóźniony wystrzał spowodowany nierównomiernym i powolnym spalaniem się prochu (część spala się dopiero w przewodzie lufy): powoduje, że strzał jest nieskuteczny.

zabiegać

podbiegać na spotkanie z będącym w ruchu zwierzem (dozwolone wyłącznie podczas polowalń indywidualnych).

zacinać się

1) o wyżle: w czasie okładania pola nagle zastygać w stójce;
2) o broni: niesprawność uniemożliwiająca chwilowe jej użycie.

zbarczyć

postrzelić ptaka w skrzydło.

zagniazdowniki

ptaki, których pisklęta po wykluciu się z jaj wkrótce opuszczają gniazdo i rozpoczynają samodzielnie zdobywać pokarm.