zając szarak, zając szarak (Lepus europaeus L.) - definicja w słowniku łowieckim.

Definicja hasła: zając szarak

zając szarak, zając szarak (Lepus europaeus L.): gatunek z rzędu zajęczaków. Długość ciała 50-63 cm, ogona 8-11,5 cm, ciężar 3-5,5 kg. Ubarwienie: Wierzch ciała szarobrązowy, boki rudawe, spód ciała i ogona biały, końce uszu i wierzch ogona czarny. Występuje na terenie całego kraju, głównie na polach oraz w tych partiach lasu, które przylegają do pól uprawnych. 4 mioty w roku (ciąża trwa 42 - 44 dni): zimowe i jesienne, po 1-2 młodych, a wiosenne i letnie po 3-5 młodych (średnio w roku samica rodzi 7 młodych). Samica karmi młode do 3 tygodni; po kilku dniach jedzą one także rośliny. Mimo dużej rozrodczości do sezonu polowań przeżywają średnio 2 sztuki. Duży wpływ na przeżywalność mają warunki atmosferyczne oraz ochrona łowiska. Zając żywi się roślinami zielonymi, bulwami, kłączami, a także ogryza korę z drzew, przez co może wyrządzić szkody, zwłaszcza w sadach. Jest jednym z podstawowych gatunków łownych w Polsce, pozyskiwany zarówno przez odstrzał (wyłącznie polowanie zbiorowe) oraz przez odłów żywych osobników.

Podziel się informacjami z innymi użytkownikami strony.
Jeśli znasz lepszą definicję lub ciekawostki dotyczące hasła zając szarak, napisz tutaj:

złom: 1) obłamana gałązka typowego dla danej kniei drzewa (nic wolno ucinać nożem), najczęściej jedlina, wręczana myśliwemu po strzeleniu grubej zwierzyny. Umaczany w farbie zwierza złomie (...)

zwierzyna płowa, zwierzyna płowa, jeleniowate: łosie, jelenie, daniele, sarny.

zwietrzyć: o zwierzynie lub psie myśliwskim: wyczuć woń człowieka lub zwierzyny.

zaśnieżyć się: o cietrzewiach: zagrzebywać się w śniegu podczas dużych mrozów.