Definicja hasła: zając szarak
- zając szarak, zając szarak (Lepus europaeus L.)
gatunek z rzędu zajęczaków. Długość ciała 50-63 cm, ogona 8-11,5 cm, ciężar 3-5,5 kg. Ubarwienie: Wierzch ciała szarobrązowy, boki rudawe, spód ciała i ogona biały, końce uszu i wierzch ogona czarny. Występuje na terenie całego kraju, głównie na polach oraz w tych partiach lasu, które przylegają do pól uprawnych. 4 mioty w roku (ciąża trwa 42 - 44 dni): zimowe i jesienne, po 1-2 młodych, a wiosenne i letnie po 3-5 młodych (średnio w roku samica rodzi 7 młodych). Samica karmi młode do 3 tygodni; po kilku dniach jedzą one także rośliny. Mimo dużej rozrodczości do sezonu polowań przeżywają średnio 2 sztuki. Duży wpływ na przeżywalność mają warunki atmosferyczne oraz ochrona łowiska. Zając żywi się roślinami zielonymi, bulwami, kłączami, a także ogryza korę z drzew, przez co może wyrządzić szkody, zwłaszcza w sadach. Jest jednym z podstawowych gatunków łownych w Polsce, pozyskiwany zarówno przez odstrzał (wyłącznie polowanie zbiorowe) oraz przez odłów żywych osobników.
Zając szarak (Lepus europaeus) to gatunek ssaka z rzędu zajęczaków, występujący na terenie całego kraju. Dorosłe osobniki osiągają długość ciała od 50 do 63 cm, a ogon mierzy od 8 do 11,5 cm. Ich masa ciała waha się między 3 a 5,5 kg. Ubarwienie zająca szaraka charakteryzuje się szarobrązowym wierzchem ciała, rudawymi bokami, białym spodem ciała i ogona oraz czarnymi końcami uszu i wierzchem ogona.
Zając szarak cechuje się wysoką płodnością, samica rodzi nawet do 7 młodych w ciągu roku, rozmieszczonych w czterech miotach. Samica karmi młode przez pierwsze trzy tygodnie życia, po czym stopniowo zaczynają one pobierać pokarm roślinny. Pomimo dużej liczby potomstwa, przeżywalność zająca szaraka jest niska - do sezonu polowań przetrwa jedynie średnio około dwóch osobników. Warunki atmosferyczne oraz ochrona łowisk mają istotny wpływ na tę liczbę.
Zając szarak odżywia się głównie różnorodnymi roślinami takimi jak trawy, bulwy czy kłącza. Czasami również zdarza mu się ogryzać korę drzew, co może prowadzić do szkód w uprawach, szczególnie w sadach. Ze względu na te właściwości oraz popularność jako gatunek łowny, zając szarak jest łowiony zarówno przez odstrzał podczas polowań zbiorowych jak i przez odłów żywych osobników.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj zając szarak w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę Z
- zgrać, zgrać (przyrządy celownicze)
ustawić w jednej linii oko, szczerbinkę, muszkę i cel.
- zrulować
o zającu: zostać w ogniu.
- złamać broń
o myśliwskiej broni łamanej: otworzyć ją w celu załadowania lub rozładowania.
- zaciąg
opóźniony wystrzał spowodowany nierównomiernym i powolnym spalaniem się prochu (część spala się dopiero w przewodzie lufy): powoduje, że strzał jest nieskuteczny.
- żubr, żubr (Bison bonasus L.)
gatunek z rzędu parzystokopytnych żyjący w polskich lasach. Największy ze ssaków, długość ciała 2,6-3,5 m, wysokość w kłębie 185-200 cm, ciężar 800-1000 kg. Wyraźny dymorfizm (...)
- zdołować
strzelić poniżej celu.
- żerować
o zwierzynie: zdobywać pokarm.
- Zbrojovka
fabryka broni w Brnie produkująca broń myśliwską: dubeltówki, nadlufki, knitejówki i sztucery.
- zające
rodzina ssaków; w Polsce występuje szarak, bielak i królik.
- zatrop
miejsce w pobliżu tropu wejściowego. Dobre stanowisko przy polowaniu na odyńca, który ruszony często uderza pod trop.