Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: zwierzyna czarna

zwierzyna czarna

dziki.

Zwierzyna czarna to określenie stosowane w łowiectwie na dzikie gatunki zwierząt, które są uprawiane i polowane przez myśliwych. Termin ten odnosi się przede wszystkim do ssaków kopytnych, takich jak dziki, jelenie, sarny, daniele oraz inne gatunki podobnego rodzaju. Zwierzyna czarna stanowi główny cel polowań i jest istotnym elementem kultury myśliwskiej.

Dziki są jednym z najbardziej rozpowszechnionych gatunków zwierzyny czarnej. Istnieją liczne populacje dzików na terenie lasów i obszarów leśnych, co sprawia, że są one popularnym celem polowań wśród myśliwych. Charakteryzują się dużą ilością mięsa oraz cechami inteligentnego i ostrożnego zachowania, co stanowi wyzwanie dla myśliwych podczas polowania.

Jelenie także należą do popularnych gatunków zwierzyny czarnej. Mają one imponujący wygląd i piękną szatę futra, która jest ceniona przez skórkarzy. Polowanie na jelenie wymaga cierpliwości i znacznych umiejętności ze strony myśliwych, ponieważ te zwierzęta są niezwykle ostrożne i uważne.

Sarny, natomiast, to mniejsze gatunki zwierzyny czarnej, które cechują się smacznym mięsem. Mimo swego niewielkiego rozmiaru są inteligentne i trudne do złapania podczas polowań. Ze względu na cenione mięso i wymagające podejścia sarny stanowią wyzwanie dla myśliwych.

Warto zaznaczyć, że termin "zwierzyna czarna" może być również stosowany do innych dzikich gatunków zwierząt takich jak muflon czy kozioł łowny. Każdy z tych gatunków posiada swoje specyficzne cechy, a polowanie na nie wymaga od myśliwego odpowiedniego przygotowania oraz umiejętności łowieckich.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj zwierzyna czarna w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę Z

zobacz pełną listę haseł

zasięg

1) granica skutecznego strzału; dla śrutu wynosi 40 m, dla pocisku kulowego wystrzelonego z luf gładkich 60 m, a z gwintowanych 200 m;
2) granica występowania lub gniazdowania jakiegoś (...)

zakład

zob. miot.

zestrzał

miejsce, w którym znajdował się zwierz w momencie trafienia go pociskiem. Zestrzał należy dokładnie sprawdzić szukając farby, ścinki i kawałków kości.

zarzynać

o wilku: zabijać swoją zdobycz.

żyłka myśliwska

zamiłowanie do polowania.

zabiegać

podbiegać na spotkanie z będącym w ruchu zwierzem (dozwolone wyłącznie podczas polowalń indywidualnych).

zastawianie lufami

stosowany (jednak nie zalecany) przez niektórych myśliwych sposób strzelania do ruchomego celu, polegający na wycelowaniu w miejsce, w którym spodziewany jest zwierz, i oddaniu strzału w (...)

zaołowienie luf

osadzenie się resztek ołowiu na powierzchni przewodu lufy. Należy usuwać go za pomocą szczotki mosiężnej oraz specjalnego płynu do odołowiania luf.

zezwolenie na odstrzał indywidualny

druk, który jest jedynym dokumentem uprawniającym myśliwego do indywidualnego polowania, wydawany przez dzierżawcę obwodu.

zarząd koła

organ wybierany przez walne zebranie i składa się z przewodniczącego, łowczego, sekretarza i skarbnika. Do zadań zarządu koła należy prowadzenie działalności koła.