Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: zastawianie lufami

zastawianie lufami

stosowany (jednak nie zalecany) przez niektórych myśliwych sposób strzelania do ruchomego celu, polegający na wycelowaniu w miejsce, w którym spodziewany jest zwierz, i oddaniu strzału w momencie jego ukazania się.

Zastawianie lufami to technika strzelecka wykorzystywana przez niektórych myśliwych, polegająca na wycelowaniu w miejsce, gdzie spodziewany jest zwierz i oddaniu strzału w momencie jego ukazania się. Jest ona stosowana w sytuacjach, gdy zwierz jest trudny do dostrzeżenia lub gdy myśliwy chce zmniejszyć ryzyko spłoszenia zwierzęcia. Aby skutecznie zastawić lufy, wymagane jest dogłębne poznanie terenu oraz miejsca, w którym może pojawić się zwierz. Dodatkowo, myśliwy musi dobrze ocenić swoje szanse na trafienie celu oraz odpowiednio wycelować broń. Konieczna jest także ostrożność względem innych myśliwych i osób postronnych, aby uniknąć nieszczęśliwego wypadku. Pomimo skuteczności tej techniki w rękach dobrze przeszkolonego myśliwego, ze względu na ryzyko nieszczęśliwego wypadku i spłoszenia zwierzyny zaleca się stosowanie jej tylko w ostateczności.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj zastawianie lufami w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę Z

zobacz pełną listę haseł

zaołowienie luf

osadzenie się resztek ołowiu na powierzchni przewodu lufy. Należy usuwać go za pomocą szczotki mosiężnej oraz specjalnego płynu do odołowiania luf.

zbarczyć

postrzelić ptaka w skrzydło.

zasadzanie głuszca

wieczorne umiejscowienie zapadającego głuszca.

żer

naturalny pokarm zdobywany przez zwierzynę w łowisku.

zarząd główny

organ wykonawczy Naczelnej Rady Łowieckiej. Składa się z przewodniczącego, dwóch zastępców, sekretarza i skarbnika. Do zadań zarządu głównego należy prowadzenie działalności (...)

żubr, żubr (Bison bonasus L.)

gatunek z rzędu parzystokopytnych żyjący w polskich lasach. Największy ze ssaków, długość ciała 2,6-3,5 m, wysokość w kłębie 185-200 cm, ciężar 800-1000 kg. Wyraźny dymorfizm (...)

złaja, złaja, łaja

1) kilka sfor ogarów;
2) większa liczba dzikarzy.

zielonka

młoda kuropatwa w pierwszym upierzeniu.

żeremie

gniazdo bobrów zbudowane z gałęzi wraz z przyległym odcinkiem rzeki zagrodzonym tamą.

zrulować

o zającu: zostać w ogniu.