Definicja hasła: zaznaczanie strzału
- zaznaczanie strzału
charakterystyczna reakcja ruchowa zwierzyny na miejsce trafienia jej. Od tego zależy czas i sposób poszukiwania postrzałka.
Zaznaczanie strzału – termin używany w łowiectwie, określający charakterystyczną reakcję ruchową zwierzęcia po trafieniu strzałem. Jest to istotne z punktu widzenia łowca, ponieważ od reakcji zwierzęcia zależy czas i sposób poszukiwania postrzałka. Zaznaczanie strzału ma kluczowe znaczenie dla oceny trafienia i podejmowania dalszych decyzji, takich jak moment podjęcia pościgu czy wyboru techniki tropienia.
Zaznaczanie strzału jest bezpośrednio związane z umiejscowieniem trafienia. Różne reakcje zwierzyny mogą wskazywać na trafienie w różne części ciała, co wpływa na dalsze działania myśliwego. Na przykład zwierzyna trafiona w szyję może natychmiast się załamać lub uciekać na krótki dystans, podczas gdy uderzenie w serce skutkuje szybko narastającą ospałością i upadkiem zwierzęcia.
W praktyce zaznaczanie strzału wymaga od myśliwego dużej uwagi i doświadczenia w obserwacji zachowań zwierzyny. Jest to umiejętność kluczowa zarówno dla zapewnienia humanitarnego odstrzału, jak i dla skutecznego odnalezienia rannego zwierzęcia.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj zaznaczanie strzału w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę Z
- złom
1) obłamana gałązka typowego dla danej kniei drzewa (nic wolno ucinać nożem), najczęściej jedlina, wręczana myśliwemu po strzeleniu grubej zwierzyny. Umaczany w farbie zwierza złomie (...)
- złamać się
o ptaku trafionym czystym strzałem.
- zostać w ogniu
o zwierzynie: po celnym strzale padać na miejscu.
- zabiegać
podbiegać na spotkanie z będącym w ruchu zwierzem (dozwolone wyłącznie podczas polowalń indywidualnych).
- zlatywać
o kogucie głuszca: sfruwać w czasie toków z drzewa na ziemię do kur.
- zwierzyna czarna
dziki.
- złożenie się
przyjęcie przez myśliwego prawidłowej postawy strzeleckiej.
- zapady
wieczorne przyloty kogutów głuszców na tokowisko.
- zielonka
młoda kuropatwa w pierwszym upierzeniu.
- zarzynać
o wilku: zabijać swoją zdobycz.