Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: zacios

zacios

znak wykonany przez myśliwego nożem na drzewie w celu zaznaczenia miejsca strzału.

Zacios – znak wykonany przez myśliwego nożem na drzewie w celu zaznaczenia miejsca strzału. Jest to jeden z fundamentalnych elementów praktyki łowieckiej, umożliwiający precyzyjne określenie miejsca, w którym pada strzał. Zacios jest wykonywany przez wycięcie głębokiej bruzdy w kształcie litery "V" lub "X" na korze drzewa, najczęściej dębu lub buku. Staranne wygładzenie brzegów bruzdy ma na celu zwiększenie jej widoczności na odległość oraz ułatwienie odszukania strzału przez myśliwego.

Zacios spełnia istotną rolę w procesie polowania, przyczyniając się do efektywności i bezpieczeństwa działań. Dzięki odpowiedniemu oznaczeniu miejsca upadku zwierzęcia łownego, myśliwy może szybko odnaleźć go po oddaniu strzału. Co więcej, poprzez zastosowanie standardowych kształtów i technik wykonywania znaku zacios, myśliwi zapewniają jego jednolite rozpoznawalne charakterystyki.

Zacosiem są również objęte specjalne regulacje prawnoustawowe oraz etyczne normy postępowania w łowiectwie, co podkreśla jego znaczenie dla środowiska łowieckiego. Poprawne i systematyczne stosowanie znaku zacios przyczynia się do profesjonalizmu praktyki łowieckiej oraz wspiera kontrolę nad populacją zwierzyny.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj zacios w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę Z

zobacz pełną listę haseł

zarząd wojewódzki

organ wykonawczy Wojewódzkiej Rady Łowieckiej. Składa się z przewodniczącego, dwóch zastępców, sekretarza i skarbnika. Do zadań zarządu wojewódzkiego należy prowadzenie działalności (...)

zapady

wieczorne przyloty kogutów głuszców na tokowisko.

zając szarak, zając szarak (Lepus europaeus L.)

gatunek z rzędu zajęczaków. Długość ciała 50-63 cm, ogona 8-11,5 cm, ciężar 3-5,5 kg. Ubarwienie: Wierzch ciała szarobrązowy, boki rudawe, spód ciała i ogona biały, końce uszu i (...)

zostać w ogniu

o zwierzynie: po celnym strzale padać na miejscu.

zaciąg

opóźniony wystrzał spowodowany nierównomiernym i powolnym spalaniem się prochu (część spala się dopiero w przewodzie lufy): powoduje, że strzał jest nieskuteczny.

zwietrzyć

o zwierzynie lub psie myśliwskim: wyczuć woń człowieka lub zwierzyny.

zgasić

ubić zwierza czystym strzałem.

zwierzyna gruba

łosie, jelenie daniele, muflony, sarny, rysie, wilki, dziki i dropie.

zdołować

strzelić poniżej celu.

zestrzał

miejsce, w którym znajdował się zwierz w momencie trafienia go pociskiem. Zestrzał należy dokładnie sprawdzić szukając farby, ścinki i kawałków kości.