Definicja hasła: cieszynka
- cieszynka
małokalibrowa broń gwintowana z XVII w. używana do polowań na ptaki i drobną zwierzynę.
Cieszynka to małokalibrowa broń gwintowana, pochodząca z XVII wieku, charakterystyczna dla okolic Cieszyna. Zazwyczaj była to lekka, poręczna i elegancka strzelba o kalibrze 16 mm lub mniejszym, przeznaczona do polowań na ptaki i drobną zwierzynę. Jej konstrukcja umożliwiała precyzyjne celowanie oraz oddawanie szybkich kolejnych strzałów, co było niezwykle przydatne podczas polowań.
Cieszynki często były bogato zdobione oraz wyposażone w drewniane lub rzeźbione kolby, co podkreślało ich estetykę i wartość kolekcjonerską. Charakteryzowały się także niewielkim rozmiarem i wagą, co czyniło je bardzo praktycznymi podczas polowania na ruchliwe ptaki czy inne małe zwierzęta.
Ze względu na swoją unikatowość i historyczne znaczenie cieszynki stanowią przedmiot zainteresowania kolekcjonerów broni oraz miłośników łowiectwa historycznego. Ich wyjątkowy design i związane z nimi tradycje tworzą ciekawy obszar badawczy dla entuzjastów historii broni palnej i rozwoju technik łowieckich.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj cieszynka w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę C
- czółenko
część łącząca lufę z kolbą w myśliwskiej broni łamanej
- ciecier
gwarowe, cietrzew kogut.
- chłyst
młody jeleń (byczek) przebywający w okresie rykowiska w pobliżu chmary, odpędzany przez stadnego byka.
- choroba Banga, choroba Banga, bruceloza
choroba wywoływana przez bakterie z grupy brucella; atakuje większość zwierząt łownych. Zwalczanie jest bardzo trudne.
- cieki, cieki, zgrzebła
nogi ptaków z rzędu kuraków.
- czemchanie
wycieranie przez jeleniowate poroża ze scypulu (o drzewa lub krzewy).
- chłodzić się
o zwierzynie: kąpać się w babrzysku.
- chruściele, chruściele (Rallidae)
rodzina ptaków naziemnych z rzędu żurawiowatych. Z gatunków łownych do chruścieli należą derkacz i łyska.
- czas łojny
okres przed rują, gdy samce wykazują najlepszą kondycję fizyczną.
- chyb, chyb, pióra
długie i sztywne włosy wyrastające na grzbiecie dzika i łosia, które w podnieceniu zwierz stroszy (stawia).