Definicja hasła: kabłąk
- kabłąk
osłona spustu (spustów) w broni myśliwskiej.
Kabłąk to nieodłączny element broni myśliwskiej, pełniący funkcję osłony spustu. Jest to mała, ale istotna część, która chroni palec strzelca przed przypadkowym wystrzałem. Kabłąk wykonany jest zazwyczaj z metalu lub tworzywa sztucznego, a jego głównym celem jest zapewnienie bezpieczeństwa podczas użytkowania broni. Dodatkowo, kabłąk może być wyposażony w dodatkowe mechanizmy, takie jak blokada spustu czy przycisk bezpieczeństwa, co dodatkowo podnosi poziom bezpieczeństwa użytkownika.
Warto zauważyć, że kabłąk może być także wyposażony w praktyczne dodatki, jak np. klamra do mocowania na pasku czy uchwyt do trzymania broni. Dzięki temu kabłąk nie tylko zwiększa bezpieczeństwo użytkowania broni, lecz także może poprawić komfort strzelania oraz przenoszenia broni.
Jest to szczególnie istotne dla myśliwych, którzy często znajdują się w sytuacjach wymagających szybkiej reakcji oraz precyzyjnego celowania. Kabłąk pomaga utrzymać stabilność i kontrolę nad bronią, zapobiegając przypadkowym wystrzałom czy niekontrolowanemu odrzuceniu broni podczas strzelania.
Kabłąk powinien być regularnie konserwowany i sprawdzany w celu zapewnienia jego właściwego działania. Prawidłowa konserwacja zapobiega uszkodzeniom mechanicznym i gwarantuje bezpieczne użytkowanie broni myśliwskiej. Dlatego też ważne jest, aby myśliwi regularnie dbali o stan techniczny kabłąka oraz innych elementów swojej broni.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj kabłąk w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę K
- karmicy
służebnicy książęcy, zajmujący się karmieniem psów myśliwskich.
- kobuz, kobuz (Falko subbuteo L.)
ptak z rodziny sokołów, gnieżdżący się w lasach i zagajnikach, objęty ochroną -|- dawniej ceniony w sokolnictwie.
- koza, koza, siuta
samica sarny.
- krycie
akt kopulacji u ssaków.
- korozja luf
uszkodzenie gładzi luf na skutek szkodliwego działania nieusuniętych resztek spalonego prochu.
- kolba
końcowa, szersza część łoża broni myśliwskiej (zob. broń myśliwska).
- kołatka, kołatka, klekotka
przyrząd służący naganiaczowi do klekotania w czasie naganiania zwierzyny.
- kłapać
o dziku: głośno ocierać szable o fajki.
- klaskanie
inaczej korkowanie.