Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: kłapać

kłapać

o dziku: głośno ocierać szable o fajki.

Kłapać - termin używany w kontekście polowania na dziki, oznacza głośne ocieranie szabel o fajki. Jest to sposób na wywołanie charakterystycznego dźwięku, który ma za zadanie przestraszyć dziki i skłonić je do ucieczki lub zmiany kierunku ruchu. Kłapanie jest stosowane przez myszolowców podczas polowania z myszkami oraz w innych sytuacjach, gdy potrzebne jest odstraszanie dzikich zwierząt.

Wykonując tę czynność, myśliwi starają się oddać jak najgłośniejszy dźwięk poprzez szybkie i rytmiczne ocieranie metalowych przedmiotów – szabel o fajki. Dzięki temu powstaje odgłos przypominający dźwięk walki, co może wprawić dziki w niepokój i zniechęcić je do zbliżania się do danego obszaru. Kłapanie jest przykładem tradycyjnej metody stosowanej w polowaniach łowieckich, mającej na celu odstraszenie zdziczałych zwierząt leśnych.

Współcześnie kłapanie może być wykonywane z użyciem specjalnie zaprojektowanych urządzeń lub sprzętu, które pozwalają osiągnąć maksymalną głośność i realizm dźwięku. Jest to element kultury łowieckiej związany ze starożytnymi technikami polowań oraz tradycyjnymi metodami odstraszania dzikich zwierząt w lesie. Jednakże należy pamiętać o przestrzeganiu przepisów dotyczących polowań oraz ochrony środowiska naturalnego podczas stosowania tej techniki.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj kłapać w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę K

zobacz pełną listę haseł

królik, królik (Oryctolagus cunicu- lus L.)

gatunek z rodziny zającowatych. Długość ciała 35-50 cm, ogona 4,5-7,5 cm, ciężar 1,5-2 kg. Sierść na wierzchu ciała szara, spód biały, kończyny żółtorude. Zamieszkuje suche lasy (...)

kulka

haczyk drewniany lub metalowy (niekiedy rogowy) służący do szybkiego patroszenia ptactwa (ważne w lecie podczas upałów).

kolczykowanie

znakowanie zwierzyny specjalnymi znaczkami do celów naukowych.

koziołek aportowy

drewniany wałek cieńszy w środku, służący do nauki prawidłowego aportowania młodych psów myśliwskich.

kuper

tylna część ciała ptaków.

knieja

duży obszar lasu bogaty w zwierzynę.

kulkowanie

patroszenie ptactwa za pomocą kulki; zapobiega psuciu się go podczas upałów.

koło łowieckie

podstawowa komórka organizacyjna PZŁ. Zrzesza myśliwych członków PZŁ i dzierżawi obwód łowiecki, na którym prowadzi gospodarkę łowiecką. Koło łowieckie liczy przeważnie od 15 do 30 (...)

kandelabrowa korona

zob. korona.

kucharka

pierwsza kaczka przybywająca na zloty