Definicja hasła: kielnia
- kielnia
inaczej plusk.
Kielnia, zwana również pluskiem, to ogon bobra. Jest to długi, sztywny oraz czarny organ, który przypomina długi, cienki wąż. Ogon ten pomaga bobrom utrzymać równowagę podczas pływania i skakania po powierzchni wody. Kielnia charakteryzuje się niezwykłą siłą i wytrzymałością, co pozwala bobrom na wykonywanie skoków z dużej wysokości bez ryzyka uszkodzenia. Ponadto jest on używany przez bobry do kopania nor oraz tworzenia różnorodnych struktur. Dzięki swojej sile ogon może zostać wykorzystany do wykopania głębokich rowów w dnie zbiornika wodnego. Bobry mogą także wykorzystać kielnię do odpychania się od dna nurtu podczas pływania.
Kielnia odgrywa istotną rolę jako narzędzie obronne dla bobrów. Gdy zwierzę czuje się zagrożone, może uderzyć swoim ogonem w napastnika, aby go zniechęcić lub zranić. Może ona również stanowić broń ofensywną, gdy bobrzyca chce zaatakować innego bobra lub innego zwierzęcia.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj kielnia w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę K
- kuna domowa, kamionka, kuna domowa, kamionka (Martes foina Brexleben)
zwierzę łowne z rodziny łasicowatych podobne do kuny leśnej, lecz z nosem o barwie czerwonawej i białej plamie na spodzie szyi (rozwidlonej - ważna cecha odróżniająca). Znajduje się pod (...)
- kołatka, kołatka, klekotka
przyrząd służący naganiaczowi do klekotania w czasie naganiania zwierzyny.
- kłusownictwo
nielegalne wchodzenie w posiadanie zwierzyny.
- kierdel
stado muflonów lub kozic.
- kryteria odstrzału jeleni
podział byków na klasy wiekowe:
klasa I - 1-4 poroże (do 5 roku życia),
klasa II - 5-9 poroże (6-10 roku życia),
klasa III - 10 poroże i starsze (od 11 roku życia),
(...)
- kwiczenie
głos wydawany przez warchlaki.
- kaczka hełmiasta, kaczka hełmiasta (Netta rufina Pall)
nieliczny w Polsce gatunek kaczki należącej do grążyc. Sporadycznie występuje na Mazurach, częściej spotykana na przelotach.
- kosz
1) osłona wypleciona z wikliny, ustawiona przed stanowiskiem myśliwego (zob. stanowisko myśliwskie stałe);
2) (...)
- kandelabrowa korona
zob. korona.
- kraczajka
przenośna podpórka do broni (inna nazwa: pastorał)