Definicja hasła: siekaniec
- siekaniec
dawniej używane drobne kawałki posiekanego ołowiu zamiast śrutu.
Siekaniec to dawna metoda strzelania, która polegała na użyciu drobnych kawałków posiekanego ołowiu zamiast śrutu. Siekaniec był szeroko stosowany w Europie w XVII i XVIII wieku, a także w innych częściach świata. Był to popularny sposób strzelania do zwierząt, ponieważ był bardziej efektywny niż tradycyjne łuki i strzały.
Siekaniec składa się z małych kawałków ołowiu, które są umieszczane w specjalnie przygotowanym naboju. Kiedy nabój jest wystrzeliwany, kawałki ołowiu są rozpylane w powietrzu i mogą trafić cel z większym prawdopodobieństwem niż tradycyjne śruty.
Siekaniec jest również bardziej skuteczny niż tradycyjne łuki i strzały, ponieważ może być używany do strzelania do celów oddalonych od strzelca.
Siekaniec jest również bardziej ekonomiczny niż tradycyjne śruty, ponieważ jest tańszy w produkcji i może być używany przez dłuższy czas. Jednak należy pamiętać, że siekaniec nadal ma swoje wady. Na przykład może on powodować większe uszkodzenia celu niż tradycyjne śruty, co może prowadzić do mniejszej ilości mięsa po polowaniu.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj siekaniec w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- sarnina
dziczyzna z sarny.
- szronowe
jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku tropienia zwierzyny po białej stopie.
- skrzek
głos sójki.
- świeca
pionowy lot śmiertelnie postrzelonego ptaka.
- świece
oczy żubra, zwierzyny płowej, kozicy, muflona i dzika
- strzelec
ogólne określenie wszystkich służb łowieckich księcia.
- słuchy
uszy dzika, zająca i królika.
- sadzić
o zwierzynie czworonożnej: szybko biec.
- stożek przejściowy
krótki odcinek przewodu lufy za komorą nabojową o zwężającej się średnicy.