Definicja hasła: strzelec
- strzelec
ogólne określenie wszystkich służb łowieckich księcia.
Strzelec to ogólne określenie wszystkich służb łowieckich działających na terenie majątku łowieckiego, które są zorganizowane i kierowane przez księcia lub innego właściciela ziemi. Role strzelców mogą obejmować szeroki zakres obowiązków związanych z zarządzaniem populacją zwierzyny, ochroną lasu, polowań oraz dbaniem o stan zdrowia i równowagę ekologiczną w danym obszarze łowieckim.
Zadania strzelców mogą obejmować monitorowanie i kontrolę żerowania dzikich zwierząt, organizację polowań, zapobieganie szkodom wyrządzanym przez dziką zwierzynę na uprawach rolnych, ponadto także dbanie o zachowanie prawidłowej struktury wiekowej i płciowej populacji zwierząt. Strzelcy są również odpowiedzialni za prowadzenie prac związanych z ochroną przyrody i ekosystemu leśnego oraz ścisłą kontrolą nad liczbą zwierzyny.
Należy podkreślić, że rola strzelca w tradycyjnym sensie może znacznie się różnić od współczesnych standardów zarządzania terenami łowieckimi, gdzie coraz większy nacisk kładzie się na zrównoważony rozwój oraz poszanowanie środowiska naturalnego. Z punktu widzenia prawnych regulacji dotyczących łowiectwa i ochrony przyrody, strzelec pełni istotną rolę w utrzymaniu równowagi pomiędzy interesami myśliwych a potrzebami ekologicznymi danego obszaru.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj strzelec w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- sęki
rogowe palczaste odrosty na łopatach daniela
- spust
język spustowy, umieszczony pod szyjką broni myśliwskiej; ściągnięcie go powoduje zwolnienie iglicy i strzał. Prawidłowa twardość spustu wynosi: pierwszy 1,7-1,9 kgm, drugi 1,9-2,1 (...)
- szyć
strzelać raz za razem.
- sady
zlatywanie się w jedno miejsce kaczek (o świcie) wracających z nocnych żerowisk.
- staśmienie wieńca
wadliwe poroże jelenia o silnie spłaszczonych tykach.
- ślad
dawniej trop.
- skrom
tłuszcz zająca i królika.
- szkody łowieckie
zniszczenie przez zwierzęta łowne plonów pól, ogrodów i lasów.
- stękać
o byku łosia i jelenia: wydawać głos zbliżony do stękania (w okresie godowym).