Definicja hasła: spłonka
- spłonka
część naboju myśliwskiego, w której znajduje się materiał wybuchowy (w nowoczesnych spłonkach Poloxid, Sinoxid, DWH, Gevelotsiroxid - antykorozyjne masy inicjujące) służący do zapalenia prochu po uderzeniu iglicy w tylną ściankę spłonki (zob. amunicja myśliwska).
Spłonka to część naboju myśliwskiego, która ma za zadanie zapalić materiał wybuchowy po uderzeniu iglicy w tylną ściankę spłonki. Spłonki mogą być wykonane z różnych materiałów wybuchowych, takich jak Poloxid, Sinoxid, DWH lub Gevelotsiroxid. Naboje myśliwskie dzielą się na amunicję śrutową i kulową. Amunicja śrutowa przeznaczona jest do broni myśliwskiej o lufach gładkich i służy do polowania na zwierzynę drobną oraz duże drapieżniki, takie jak rysie czy wilki. Natomiast amunicja kulowa może być używana zarówno do broni o lufach gładkich, jak i gwintowanych.
Donośność strzału śrutowego wynosi 250-450 m, zależnie od grubości śrutu, przy czym skuteczność (zasięg) wynosi 40 m. Donośność strzału kulowego dla pocisków wystrzelonych z lufy gładkiej wynosi 1500 m, natomiast dla pocisków wystrzelonych z lufy gwintowanej odpowiednio 4000 m i 200 m. Nabój do broni o lufach gładkich składa się z tekturowej lub plastykowej łuski zakończonej metalowym okuciem, w którym znajduje się spłonka, proch, przybitka wojłokowa lub plastykowa oraz pocisk. Nabój kulowy do broni o lufach gwintowanych różni się od poprzedniego jedynie pociskiem, którego kształt ustala producent. Każdy nabój na łusce ma podany kaliber i długość komory nabojowej, a przeznaczony do kulowej broni łamanej posiada dodatkowo symbol R oznaczający odpowiedni kaliber dla tej broni.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj spłonka w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- spuścić
1) zwolnić psa z otoku lub smyczy;
2) zestrzelić lecącego ptaka.
- spust
język spustowy, umieszczony pod szyjką broni myśliwskiej; ściągnięcie go powoduje zwolnienie iglicy i strzał. Prawidłowa twardość spustu wynosi: pierwszy 1,7-1,9 kgm, drugi 1,9-2,1 (...)
- szronowe
jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku tropienia zwierzyny po białej stopie.
- spłonka
część naboju myśliwskiego, w której znajduje się materiał wybuchowy (w nowoczesnych spłonkach Poloxid, Sinoxid, DWH, Gevelotsiroxid - antykorozyjne masy inicjujące) służący do zapalenia (...)
- szczuć
gonić zwierzę chartami w polu.
- stójka
zatrzymanie się psa legawego w charakterystycznej pozie (z podniesioną przednią łapą) przed zwietrzoną zwierzyną.
- sygnały myśliwskie
umowne sygnały grane na rogu lub trąbce myśliwskiej. Można je podzielić na porozumiewawcze i okolicznościowe. Do okolicznościowych należą sygnałówki na śmierć różnych zwierząt oraz (...)
- stanowić
o psach myśliwskich: zatrzymać w miejscu gonionego zwierza, dając myśliwemu możliwość dojścia i oddania strzału.
- strój bobrowy
mazista wydzielina parzystych gruczołów napletkowych bobra, dawniej uważana za uniwersalny środek leczniczy.
- ścinka
sierść, zwierza obcięta kulą: umożliwia ona myśliwemu określenie miejsca uderzenia kuli na podstawie barwy oraz długości włosa.