Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: szczenię

szczenię

młody pies, wilk, lis, borsuk, jenot itd.

Szczenię to młody osobnik z rodziny psowatych, który jeszcze nie osiągnął dojrzałości. W przypadku psów szczenięta są zazwyczaj w wieku od 8 tygodni do 6 miesięcy. W tym okresie szczenięta uczą się podstawowych umiejętności społecznych i zachowań, które będą im potrzebne w dorosłym życiu. Szczeniaki szybko się uczą i mogą być bardzo przywiązane do swoich opiekunów.

Szczeniaki nie tylko dotyczą psów, ale także innych gatunków z rodziny psowatych, takich jak wilki, lisy, borsuki i jenoty. Szczeniaki tych gatunków mają tendencję do bycia bardziej samodzielnymi niż szczeniaki psów domowych i mogą być trudniejsze do wyszkolenia. Większość gatunków psowatych ma tendencję do tworzenia stad, a szczeniaki muszą nauczyć się hierarchii stada i jego zasad.

Szczeniaki wszystkich gatunków psowatych mają tendencję do bycia bardzo energicznymi i aktywnymi. Muszą one ćwiczyć codziennie, aby rozwinąć swoje umiejętności społeczne i fizyczne oraz aby utrzymać zdrowie psychiczne i fizyczne. Szczeniaki powinny być również regularnie odrobaczone i szczepione przed chorobami zakaźnymi.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj szczenię w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę S

zobacz pełną listę haseł

siedlisko, siedlisko, ekotop

kompleks czynników glebowych, wodnych i klimatycznych, tworzących warunki bytowania określonej roślinności i związanego z nią świata zwierzęcego.

ssaki, ssaki (Mammalia)

najwyżej uorganizowana gromada kręgowców. Cechy charakterystyczne to m.in. najlepiej rozwinięty mózg, stała temperatura ciała, obecność okrywy włosowej, posiadanie przepony oraz zęby (...)

szybować

o ptakach: unosić się w powietrzu bez poruszania skrzydłami.

strzyże

wąsy zająca.

ślad

dawniej trop.

syk

jeden z głosów wydawanych przez cietrzewie na tokach.

selekt

sztuka przeznaczona na odstrzał selekcyjny.

sekundowanie

naśladowanie przez wyżla drugiego ligowca, który zwietrzywszy zwierzynę wystawia ją.

składanie się

czynność polegająca na włożeniu stopki broni w dołek strzelecki i naprowadzeniu przyrządów celowniczych na cel.

strychulec

krótko obcięty ogon wyżła niemieckiego.