Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: wiatr

wiatr

1) zapach właściwy danemu gatunkowi zwierzyny lub ptactwa; umożliwia pracę psu myśliwskiemu
2) węch psa myśliwskiego: górny - gdy pies pracuje z głową podniesioną do góry, dolny - gdy pies pracuje z nosem przy ziemi.

Wiatr w kontekście łowieckim to zjawisko atmosferyczne, które ma istotne znaczenie dla myśliwych i ich psów. Jest to ruch powietrza o różnych prędkościach i kierunkach, który może przenosić zapachy na duże odległości. Wiatr umożliwia psom myśliwskim wykrywanie zapachów zwierzyny lub ptactwa, co wpływa na skuteczność polowania.

Wiatr pełni kluczową rolę dla dwóch rodzajów węchu psów myśliwskich: górnego i dolnego. Górny węch jest wykorzystywany, gdy pies pracuje z głową uniesioną do góry, umożliwiając mu wykrycie zapachów unoszących się w powietrzu. Z kolei dolny węch jest aktywowany, gdy pies pracuje z nosem przy ziemi, co pomaga mu wykrywać zapachy osadzone na powierzchni. W ten sposób wpływ wiatru jest kluczowy dla skuteczności obu rodzajów węchu.

Dzięki wiatrowi psy myśliwskie mogą skutecznie wykrywać zapachy, co wspiera myśliwych podczas polowania. W zależności od kierunku i prędkości wiatru zwierzęta mogą zostać wcześniej lub później wykryte, co ma istotne znaczenie dla zakończenia sukcesem polowania. Stąd też zrozumienie wpływu tego zjawiska atmosferycznego ma kluczowe znaczenie dla efektywności łowiectwa.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj wiatr w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę W

zobacz pełną listę haseł

wypluwki

nie strawione części zwierząt wypluwane przez ptaki drapieżne.

wab, wabienie

naśladowanie przez myśliwego głosów zwierząt lub ptaków, mające na celu sprowokowanie ich do odpowiedzi lub zbliżania się. Do tego służą odpowiednie wabiki.

widlica

rozwidlenie odnogi lub tyki (w kształcie litery V) wieńca jelenia.

wlot

miejsce, w które pocisk trafił zwierzę.

wypalić

wystrzelić.

wąsy

kępki długich piór sterczących po obu stronach dzioba koguta dropia.

wełna

sierść muflona lub żubra.

wybębniać kunę

wypłaszać kunę z dziupli przez opukiwanie pnia drzewa kijem.

wędrowny

1) o zwierzynie zmieniającej często miejsce pobytu;
2) O ptactwie odlatującym w jesieni na południe, a powracającym wiosną.

wykształcać, wykształcać, nasadzać

budować poroże przez jeleniowate.