Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: wybębniać kunę

wybębniać kunę

wypłaszać kunę z dziupli przez opukiwanie pnia drzewa kijem.

Wybębnianie kuny to technika polowania, polegająca na wypłoszeniu kuny z dziupli poprzez opukiwanie pnia drzewa kijem. Jest to starożytna metoda, skuteczna zwłaszcza w przypadku dzikich kun, które są ostrożne i trudne do zauważenia. Proces ten polega na wybijaniu trzonu drzewa wokół dziupli, zmuszając kunę do opuszczenia kryjówki, co ułatwia jej schwytanie. Warto jednak pamiętać, że wybębnianie jest dość głośną operacją, która może przestraszyć inne zwierzęta oraz potencjalnie uszkodzić drzewo, dlatego należy to robić z rozwagą i ostrożnością. Pomimo tych wad, jeśli wykonane jest odpowiednio, może być bardzo efektywną metodą polowania na tego typu zwierzęta.

Metoda ta wymaga subtelnego podejścia i świadomości konsekwencji dla otaczającego środowiska naturalnego. Ważne jest także zachowanie umiaru i ostrożności podczas wybębniania kuny, aby uniknąć niepotrzebnego stresu dla innych zwierząt oraz ewentualnych szkód dla otaczającej przyrody. Jednocześnie należy pamiętać o legalności stosowania tej techniki polowania oraz przestrzeganiu wszelkich lokalnych regulacji dotyczących ochrony zwierząt i środowiska naturalnego.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj wybębniać kunę w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę W

zobacz pełną listę haseł

warchlak

dzik w pierwszym roku życia.

woliera

duża klatka z siatki służąca do hodowli lub przechowywania ptactwa łownego, głównie kuropatw i bażantów.

wiecha

inaczej polano.

wtok

wgłębienie w metalowej łusce nabojów do broni kulowej powtarzalnej, w które wchodzi pazur wyciągu i wyrzuca łuskę. Brak litery R na łusce oznacza nabój z wtokiem, np. 7 X 64.

welshterier

mało popularna w Polsce rasa terierów używana do polowań na dziki i w norach.

wycieranie poroża

ścieranie przez jeleniowate scypułu z wykształconego już poroża.

wyciąg

w broni myśliwskiej: urządzenie do wyciągania łusek z komory nabojowej.

wiewiórka, wiewiórka (Sciurus vulgaris L.)

gatunek z rzędu gryzoni. Ubarwienie zmienne od rudego do czarnego, ogon puszysty równy długości ciała. Zwierzę leśne nadrzewne. Zakłada gniazda lęgowe w dziuplach, opuszczonych gniazdach (...)

wścieklizna

niebezpieczna wirusowa choroba zwierząt i ludzi przenoszona przez ugryzienie. Człowiek może się zarazić przez kontakt (np. skaleczonej ręki) z wściekłym zwierzęciem. W przypadku (...)

wilczyca, wilczyca, wadera

samica wilka.