Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: wybębniać kunę

wybębniać kunę

wypłaszać kunę z dziupli przez opukiwanie pnia drzewa kijem.

Wybębnianie kuny to technika polowania, polegająca na wypłoszeniu kuny z dziupli poprzez opukiwanie pnia drzewa kijem. Jest to starożytna metoda, skuteczna zwłaszcza w przypadku dzikich kun, które są ostrożne i trudne do zauważenia. Proces ten polega na wybijaniu trzonu drzewa wokół dziupli, zmuszając kunę do opuszczenia kryjówki, co ułatwia jej schwytanie. Warto jednak pamiętać, że wybębnianie jest dość głośną operacją, która może przestraszyć inne zwierzęta oraz potencjalnie uszkodzić drzewo, dlatego należy to robić z rozwagą i ostrożnością. Pomimo tych wad, jeśli wykonane jest odpowiednio, może być bardzo efektywną metodą polowania na tego typu zwierzęta.

Metoda ta wymaga subtelnego podejścia i świadomości konsekwencji dla otaczającego środowiska naturalnego. Ważne jest także zachowanie umiaru i ostrożności podczas wybębniania kuny, aby uniknąć niepotrzebnego stresu dla innych zwierząt oraz ewentualnych szkód dla otaczającej przyrody. Jednocześnie należy pamiętać o legalności stosowania tej techniki polowania oraz przestrzeganiu wszelkich lokalnych regulacji dotyczących ochrony zwierząt i środowiska naturalnego.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj wybębniać kunę w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę W

zobacz pełną listę haseł

warczeć

o rysiach wydających głos w czasie cieczki.

wnyk

pętla ze sznurka, drutu lub włosia, służąca kłusownikom do łapania zwierząt i ptaków. Umieszczana jest na drzewie, kołku lub krzakach w ten sposób, aby zwierzę weszło w pętlę. Na (...)

wilczek

młody wilk.

wilczy chód

sposób poruszania się wilków, polegający na tym, że każdy następny wilk stawia nogi dokładnie w trop poprzednika. W związku z tym dobry tropiciel potrafi powiedzieć, czy szedł jeden, czy (...)

warowanie

pozycja psa: leży na brzuchu i głowę trzyma na łapach.

wietrzyć

o zwierzynie czworonożnej i psie: badać otoczenie za pomocą węchu.

wylot

1) w broni myśliwskiej: otwór przewodu lufy, którym wychodzi pocisk;
2) miejsce wyjścia kuli z tuszy zwierzyny;
3) wyjście z nory.

wizurka

wąska przecinka zrobiona w lesie, od stałego stanowiska, ułatwiająca oddanie strzału w gęstwinie.

wycie

przeciągły głos wilka.

wybębniać kunę

wypłaszać kunę z dziupli przez opukiwanie pnia drzewa kijem.