Definicja hasła: wybębniać kunę
- wybębniać kunę
wypłaszać kunę z dziupli przez opukiwanie pnia drzewa kijem.
Wybębnianie kuny to technika łowiecka, która polega na wypłaszaniu kuny z dziupli przez opukiwanie pnia drzewa kijem. Jest to jedna z najstarszych metod polowania na te zwierzęta, która była stosowana już w starożytności. Technika ta jest szczególnie skuteczna w przypadku dzikich kun, ponieważ są one bardzo ostrożne i trudno je wypatrzyć. Wybębnianie polega na tym, że łowca opukuje pniem drzewa wokół dziupli, w której schroniła się kuna. Dzięki temu zwierzę jest wypłaszane z dziupli i może być łatwo złapane.
Technika ta jest bardzo skuteczna, ale ma też swoje wady. Przede wszystkim jest to dość głośny proces, co może sprawić, że inne zwierzęta uciekną lub będą się bać. Ponadto może on również spowodować uszkodzenia drzewa, jeśli nie jest ono odpowiednio chronione. Dlatego ważne jest, aby łowcy stosowali tę technikę z rozwagą i uważali na to, aby nie uszkodzić drzewa ani nie spłoszyć innych zwierząt.
Wybębnianie kuny to skuteczna technika polowania na te zwierzęta, ale powinna być stosowana z rozwagą i umiarem. Jeśli jest ona stosowana prawidłowo i ostrożnie, może być bardzo skuteczną metodą polowania na te zwierzaki.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj wybębniać kunę w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę W
- wąsacz
stary kogut dropia.
- widlica
rozwidlenie odnogi lub tyki (w kształcie litery V) wieńca jelenia.
- wylot
1) w broni myśliwskiej: otwór przewodu lufy, którym wychodzi pocisk;
2) miejsce wyjścia kuli z tuszy zwierzyny;
3) wyjście z nory.
- wyżeł niemiecki szorstkowłosy
pies myśliwski, budową i maścią przypominający vr. n. gładkowłosego. Różni się od niego długością i rodzajem włosa. Ma sierść ostrą, twardą o długości ok. 4 cm. Pysk (...)
- wiatr
1) zapach właściwy danemu gatunkowi zwierzyny lub ptactwa; umożliwia pracę psu myśliwskiemu
2) węch psa myśliwskiego: górny - gdy pies pracuje z głową podniesioną do góry, dolny - (...)
- wścieklizna
niebezpieczna wirusowa choroba zwierząt i ludzi przenoszona przez ugryzienie. Człowiek może się zarazić przez kontakt (np. skaleczonej ręki) z wściekłym zwierzęciem. W przypadku (...)
- wadera, wadera, wilczyca
samica wilka.
- wilcza odnoga
dodatkowa odnoga w wieńcu jelenia wyrastająca między opierakiem a koroną.
- wąsy
kępki długich piór sterczących po obu stronach dzioba koguta dropia.