Definicja hasła: wybębniać kunę
- wybębniać kunę
wypłaszać kunę z dziupli przez opukiwanie pnia drzewa kijem.
Wybębnianie kuny to technika polowania, polegająca na wypłoszeniu kuny z dziupli poprzez opukiwanie pnia drzewa kijem. Jest to starożytna metoda, skuteczna zwłaszcza w przypadku dzikich kun, które są ostrożne i trudne do zauważenia. Proces ten polega na wybijaniu trzonu drzewa wokół dziupli, zmuszając kunę do opuszczenia kryjówki, co ułatwia jej schwytanie. Warto jednak pamiętać, że wybębnianie jest dość głośną operacją, która może przestraszyć inne zwierzęta oraz potencjalnie uszkodzić drzewo, dlatego należy to robić z rozwagą i ostrożnością. Pomimo tych wad, jeśli wykonane jest odpowiednio, może być bardzo efektywną metodą polowania na tego typu zwierzęta.
Metoda ta wymaga subtelnego podejścia i świadomości konsekwencji dla otaczającego środowiska naturalnego. Ważne jest także zachowanie umiaru i ostrożności podczas wybębniania kuny, aby uniknąć niepotrzebnego stresu dla innych zwierząt oraz ewentualnych szkód dla otaczającej przyrody. Jednocześnie należy pamiętać o legalności stosowania tej techniki polowania oraz przestrzeganiu wszelkich lokalnych regulacji dotyczących ochrony zwierząt i środowiska naturalnego.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj wybębniać kunę w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę W
- warczeć
o rysiach wydających głos w czasie cieczki.
- wyżły
grupa ras psów myśliwskich używanych do polowań. Dzielimy je na angielskie (pionier i selery), niemieckie (krótkowłosy, szorstkowłosy i rzadko spotykany długowłosy), francuskie (gryfon) i (...)
- wykształcać, wykształcać, nasadzać
budować poroże przez jeleniowate.
- wełna
sierść muflona lub żubra.
- wylot
1) w broni myśliwskiej: otwór przewodu lufy, którym wychodzi pocisk;
2) miejsce wyjścia kuli z tuszy zwierzyny;
3) wyjście z nory.
- wtok
wgłębienie w metalowej łusce nabojów do broni kulowej powtarzalnej, w które wchodzi pazur wyciągu i wyrzuca łuskę. Brak litery R na łusce oznacza nabój z wtokiem, np. 7 X 64.
- wiewiórka, wiewiórka (Sciurus vulgaris L.)
gatunek z rzędu gryzoni. Ubarwienie zmienne od rudego do czarnego, ogon puszysty równy długości ciała. Zwierzę leśne nadrzewne. Zakłada gniazda lęgowe w dziuplach, opuszczonych gniazdach (...)
- wilczek
młody wilk.
- walić
o zwierzynie: iść na myśtiwego sztuka za sztuką.