Definicja hasła: wybijak
- wybijak
przyrząd służący do wybijania spłonek z łuski naboju śrutowego.
Wybijak to narzędzie służące do wybijania spłonek z łuski naboju, dzięki czemu umożliwia prawidłowe działanie broni. Składa się z dwóch głównych elementów: głowicy i trzonu. Głowica wybijaka wykonana jest z twardego metalu, posiadając specjalnie wyprofilowaną powierzchnię, która umożliwia precyzyjne wybicie spłonek z łuski naboju. Trzon natomiast wykonany jest z tego samego materiału i posiada dwa otwory służące do jego mocowania do broni.
Podczas używania wybijaka, umieszcza się głowicę na łusce naboju i delikatnie uderza trzonem o twardą powierzchnię, co skutkuje wypchnięciem spłonki z łuski. Następnie można ją łatwo usunąć za pomocą odpowiednich narzędzi, takich jak szczypce. Wybijak stanowi kluczowe narzędzie dla myśliwych, zapewniając szybkie i bezpieczne usuwanie spłonek z nabojów, co ma istotne znaczenie dla właściwego funkcjonowania broni podczas polowania.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj wybijak w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę W
- wełna
sierść muflona lub żubra.
- wadera, wadera, wilczyca
samica wilka.
- wab, wabienie
naśladowanie przez myśliwego głosów zwierząt lub ptaków, mające na celu sprowokowanie ich do odpowiedzi lub zbliżania się. Do tego służą odpowiednie wabiki.
- wilcza odnoga
dodatkowa odnoga w wieńcu jelenia wyrastająca między opierakiem a koroną.
- wykot
wydawanie na świat młodych przez sarny, muflony, kozice, zające i króliki.
- wyżeł niemiecki krótkowłosy
pies myśliwski o wysokości ok. 60 cm, silnej budowy, wywodzący się z krzyżówki pointera z dawnym wyilem niemieckim. Sierść krótka, umaszczenie brązowe lub brudnopopielate w cętki i (...)
- wiewiórka, wiewiórka (Sciurus vulgaris L.)
gatunek z rzędu gryzoni. Ubarwienie zmienne od rudego do czarnego, ogon puszysty równy długości ciała. Zwierzę leśne nadrzewne. Zakłada gniazda lęgowe w dziuplach, opuszczonych gniazdach (...)
- woliera
duża klatka z siatki służąca do hodowli lub przechowywania ptactwa łownego, głównie kuropatw i bażantów.
- włóczyć
o borsuku: znosić suche rośliny do zaścielenia nory na zimę.
- widlica
rozwidlenie odnogi lub tyki (w kształcie litery V) wieńca jelenia.