Definicja hasła: wybijak
- wybijak
przyrząd służący do wybijania spłonek z łuski naboju śrutowego.
Wybijak to narzędzie służące do wybijania spłonek z łuski naboju, dzięki czemu umożliwia prawidłowe działanie broni. Składa się z dwóch głównych elementów: głowicy i trzonu. Głowica wybijaka wykonana jest z twardego metalu, posiadając specjalnie wyprofilowaną powierzchnię, która umożliwia precyzyjne wybicie spłonek z łuski naboju. Trzon natomiast wykonany jest z tego samego materiału i posiada dwa otwory służące do jego mocowania do broni.
Podczas używania wybijaka, umieszcza się głowicę na łusce naboju i delikatnie uderza trzonem o twardą powierzchnię, co skutkuje wypchnięciem spłonki z łuski. Następnie można ją łatwo usunąć za pomocą odpowiednich narzędzi, takich jak szczypce. Wybijak stanowi kluczowe narzędzie dla myśliwych, zapewniając szybkie i bezpieczne usuwanie spłonek z nabojów, co ma istotne znaczenie dla właściwego funkcjonowania broni podczas polowania.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj wybijak w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę W
- włóczka
wleczenie zabitego zwierza lub ptaka w celu stworzenia sztucznego tropu do szkolenia psa myśliwskiego albo zwabienia wilka lub lisa.
- wycieranie poroża
ścieranie przez jeleniowate scypułu z wykształconego już poroża.
- wab, wabienie
naśladowanie przez myśliwego głosów zwierząt lub ptaków, mające na celu sprowokowanie ich do odpowiedzi lub zbliżania się. Do tego służą odpowiednie wabiki.
- wtok
wgłębienie w metalowej łusce nabojów do broni kulowej powtarzalnej, w które wchodzi pazur wyciągu i wyrzuca łuskę. Brak litery R na łusce oznacza nabój z wtokiem, np. 7 X 64.
- węglarz
lis o czarnym umaszczeniu pyska, stawek i podbrzusza.
- warczeć
o rysiach wydających głos w czasie cieczki.
- wycinek
trzyletni samiec dzika.
- Winchester
amerykańska firma produkująca broń, w tym sztucery, repetowane charakterystycznie od dołu.
- wylot
1) w broni myśliwskiej: otwór przewodu lufy, którym wychodzi pocisk;
2) miejsce wyjścia kuli z tuszy zwierzyny;
3) wyjście z nory.
- wydra, wydra (Lutra lutra L.)
gatunek z rodziny łasicowatych; długotść ciała 62-100 cm, ogona 35- 60 cm, ciężar 5-15 kg, grzbiet brązowy, reszta ciała jaśniejsza. Żyje w stawach i jeziorach o wysokich brzegach, w (...)