Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: węglarz

węglarz

lis o czarnym umaszczeniu pyska, stawek i podbrzusza.

Węglarz to gatunek lisa (Vulpes vulpes) o charakterystycznym, ciemnym umaszczeniu pyska, stawek i podbrzusza. Jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych gatunków lisa w Europie. Dorosłe osobniki węglarza osiągają zazwyczaj długość ciała wynoszącą od 40 do 50 cm oraz wagę mieszczącą się w zakresie od 2 do 4 kg. Ich sierść jest ciemna i błyszcząca, ze znacznymi różnicami indywidualnymi, takimi jak białe plamy na brzuchu i pysku. Węglarze są również wyróżniające się długimi uszami i stosunkowo krótkimi ogonami.

Węglarze są zwierzętami nocnymi, aktywnie polującymi na małe zwierzęta, takie jak myszy, norniki, ptaki i żaby. Znane są także ze swojej skłonności do przekraczania granic terytorialnych innych lisów, co czasem prowadzi do walk między samcami o dominację na danym obszarze. Inteligencja i spryt węglarzy czynią je trudnymi przeciwnikami dla myśliwych, a ich obecność wpływa na zachowanie równowagi ekologicznej w ekosystemach europejskich. Są ważnymi drapieżnikami, pomagając utrzymać populacje ofiar na zdrowym poziomie oraz chroniąc inne gatunki przed niekontrolowanym rozprzestrzenianiem się. W konsekwencji odgrywają istotną rolę w ekosystemach oraz dla społeczności łowieckich.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj węglarz w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę W

zobacz pełną listę haseł

wieniec koronny

wieniec zakończony koronami obustronnie koronny) lub tylko jedną koroną (jednostronnie koronny).

walić

o zwierzynie: iść na myśtiwego sztuka za sztuką.

wachlarz

ogon koguta głuszca.

warowanie

pozycja psa: leży na brzuchu i głowę trzyma na łapach.

Winchester

amerykańska firma produkująca broń, w tym sztucery, repetowane charakterystycznie od dołu.

wystawy psów rasowych

pokazy psów rasowych organizowane przez Związek Kynologiczny, mające na celu przegląd rodowodowego materiału hodowlanego. Wystawy są ogólne i specjalistyczne (jednej rasy). Psy ocenione są (...)

włóczyć

o borsuku: znosić suche rośliny do zaścielenia nory na zimę.

wiecha

inaczej polano.

wiatr

1) zapach właściwy danemu gatunkowi zwierzyny lub ptactwa; umożliwia pracę psu myśliwskiemu
2) węch psa myśliwskiego: górny - gdy pies pracuje z głową podniesioną do góry, dolny - (...)

woliera

duża klatka z siatki służąca do hodowli lub przechowywania ptactwa łownego, głównie kuropatw i bażantów.