Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: wiecha

wiecha

inaczej polano.

Wiecha, zwana również polanem lub ogonem wilka, to długi, wąski i cienki kawałek drewna wykorzystywany w łowiectwie do wywoływania wilków. Jest to rodzaj sygnału dźwiękowego używanego do przyciągania tych zwierząt poprzez stukanie wiechą o ziemię lub inne twarde powierzchnie. Wiecha jest zazwyczaj wykonana z drewna sosnowego lub brzozowego i ma długość od kilku do kilkunastu centymetrów, zakończona małymi, okrągłymi końcami przytwierdzonymi do końca polana.

Oprócz praktycznego zastosowania w ściąganiu wilków, wiecha pełni również rolę symbolu łowiectwa. Czasami jest noszona przez myśliwych jako oznaka ich profesji - umieszczana na ramieniu lub piersiach. Dodatkowo, w niektórych krajach, jak Polska, stanowi symbol narodowy.

W kontekście łowieckim wiecha jest więc zarówno narzędziem technicznym, służącym do tropienia zwierzyny drapieżnej, jak i elementem symbolicznym związanym ze środowiskiem myśliwskim oraz tradycjami kulturowymi kraju, gdzie jest używana.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj wiecha w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę W

zobacz pełną listę haseł

wietrznik

nozdrza u zwierząt drapieżnych i psa.

wyprzedzenie

mierzenie z broni do ruchomego celu (przed cel), uwzględniające prędkość pocisku oraz prędkość, kierunek i odległość myśliwego od poruszającego się celu. Średnia prędkość (...)

wybębniać kunę

wypłaszać kunę z dziupli przez opukiwanie pnia drzewa kijem.

wypychanie zwierząt

1) wypędzanie zwierzyny lub ptactwa z zarośli przez psa myśliwskiego;
2) preparowanie trofeów, polegające na wypełnianiu skóry i modelowaniu postaci całego zwierzęcia lub ptaka.

wyciec

o ptakach łownych, przeważnie o kuropatwach i bażantach: uciec bezszelestnie.

wodzić

o samicy: prowadzić młode.

wylot

1) w broni myśliwskiej: otwór przewodu lufy, którym wychodzi pocisk;
2) miejsce wyjścia kuli z tuszy zwierzyny;
3) wyjście z nory.

wżery, wżery, rak

wgłębienia w przewodzie lufy powstałe wskutek działania rdzy i resztek spalonego prochu oraz materiałów inicjujących ze spłonki.

warchlak

dzik w pierwszym roku życia.

wędrowny

1) o zwierzynie zmieniającej często miejsce pobytu;
2) O ptactwie odlatującym w jesieni na południe, a powracającym wiosną.