Definicja hasła: wiecha
- wiecha
inaczej polano.
Wiecha, zwana również polanem lub ogonem wilka, to długi, wąski i cienki kawałek drewna wykorzystywany w łowiectwie do wywoływania wilków. Jest to rodzaj sygnału dźwiękowego używanego do przyciągania tych zwierząt poprzez stukanie wiechą o ziemię lub inne twarde powierzchnie. Wiecha jest zazwyczaj wykonana z drewna sosnowego lub brzozowego i ma długość od kilku do kilkunastu centymetrów, zakończona małymi, okrągłymi końcami przytwierdzonymi do końca polana.
Oprócz praktycznego zastosowania w ściąganiu wilków, wiecha pełni również rolę symbolu łowiectwa. Czasami jest noszona przez myśliwych jako oznaka ich profesji - umieszczana na ramieniu lub piersiach. Dodatkowo, w niektórych krajach, jak Polska, stanowi symbol narodowy.
W kontekście łowieckim wiecha jest więc zarówno narzędziem technicznym, służącym do tropienia zwierzyny drapieżnej, jak i elementem symbolicznym związanym ze środowiskiem myśliwskim oraz tradycjami kulturowymi kraju, gdzie jest używana.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj wiecha w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę W
- widłówka
młoda kuropatwa, która w wyniku pierzenia się utraciła środkowe sterówki.
- wydra, wydra (Lutra lutra L.)
gatunek z rodziny łasicowatych; długotść ciała 62-100 cm, ogona 35- 60 cm, ciężar 5-15 kg, grzbiet brązowy, reszta ciała jaśniejsza. Żyje w stawach i jeziorach o wysokich brzegach, w (...)
- wyciskać
wygonić zwierzynę z jej kryjówki.
- warowanie
pozycja psa: leży na brzuchu i głowę trzyma na łapach.
- wabidło
urządzenie służące do wabienia ptaka łowczego na rękawicę; wykonane jest z drewna obszytego materacykiem z tkaniny oraz ma przymocowane skrzydła, najczęściej gołębia.
- wtok
wgłębienie w metalowej łusce nabojów do broni kulowej powtarzalnej, w które wchodzi pazur wyciągu i wyrzuca łuskę. Brak litery R na łusce oznacza nabój z wtokiem, np. 7 X 64.
- wykształcać, wykształcać, nasadzać
budować poroże przez jeleniowate.
- worek
woreczek na śrut noszony przez myśliwych w epoce broni skałkowej.
- widłak
młody jeleń byk lub kozioł mający na każdej, lub przynajmniej na jednej, tyce najwyżej dwie odnogi.
- wrona siwa, wrona siwa (Corvus cornix L.)
ptak z rodziny krukowatych wyrządzający poważne szkody w gospodarstwie łowieckim. Stan liczebny wron w łowisku powinien być stale kontrolowany i w razie nadmiernego wzrostu redukowany. (...)