Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: wiecha

wiecha

inaczej polano.

Wiecha, zwana również polanem lub ogonem wilka, to długi, wąski i cienki kawałek drewna wykorzystywany w łowiectwie do wywoływania wilków. Jest to rodzaj sygnału dźwiękowego używanego do przyciągania tych zwierząt poprzez stukanie wiechą o ziemię lub inne twarde powierzchnie. Wiecha jest zazwyczaj wykonana z drewna sosnowego lub brzozowego i ma długość od kilku do kilkunastu centymetrów, zakończona małymi, okrągłymi końcami przytwierdzonymi do końca polana.

Oprócz praktycznego zastosowania w ściąganiu wilków, wiecha pełni również rolę symbolu łowiectwa. Czasami jest noszona przez myśliwych jako oznaka ich profesji - umieszczana na ramieniu lub piersiach. Dodatkowo, w niektórych krajach, jak Polska, stanowi symbol narodowy.

W kontekście łowieckim wiecha jest więc zarówno narzędziem technicznym, służącym do tropienia zwierzyny drapieżnej, jak i elementem symbolicznym związanym ze środowiskiem myśliwskim oraz tradycjami kulturowymi kraju, gdzie jest używana.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj wiecha w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę W

zobacz pełną listę haseł

widłówka

młoda kuropatwa, która w wyniku pierzenia się utraciła środkowe sterówki.

wyciąg

w broni myśliwskiej: urządzenie do wyciągania łusek z komory nabojowej.

wykot

wydawanie na świat młodych przez sarny, muflony, kozice, zające i króliki.

wykształcać, wykształcać, nasadzać

budować poroże przez jeleniowate.

wachlarz

ogon koguta głuszca.

wnyk

pętla ze sznurka, drutu lub włosia, służąca kłusownikom do łapania zwierząt i ptaków. Umieszczana jest na drzewie, kołku lub krzakach w ten sposób, aby zwierzę weszło w pętlę. Na (...)

wyrzutnik

zob. eżektor.

wjechać

o psie norowcu, lisie, borsuku, jenocie i króliku: wejść do nory.

wycieranie poroża

ścieranie przez jeleniowate scypułu z wykształconego już poroża.

walić

o zwierzynie: iść na myśtiwego sztuka za sztuką.