Definicja hasła: wąsacz
- wąsacz
stary kogut dropia.
Wąsacz to określenie używane w łowiectwie, odnoszące się do starego koguta dropia. Gatunek ten, należący do rodziny kur, cechuje się szerokim rozpowszechnieniem na całym świecie. Charakterystycznym rysunkiem tego ptaka są jego długi, biały dziób oraz ciemne upierzenie. Określenie "wąsacz" nawiązuje do starszych osobników tego gatunku, które posiadają długie, białe pióra wokół twarzy, przypominające ludzkie wąsy.
Ptaki te aktywne są głównie w ciągu dnia i charakteryzują się hałaśliwością. Jeden osobnik może przyciągać uwagę swym głośnym głosem na odległość kilku kilometrów. W naturze znane są z agresywności i szybkiego tempa życia, co sprawia że czasami uważane są za szkodniki ze względu na niszczenie upraw i polowanie na mniejsze ptaki.
Wąsacze są popularnymi celami dla myśliwych z uwagi na cenioną skórę ze względu na jej piękno i trwałość, a także ze względu na smaczne oraz wartościowe odżywczo mięso. Pamiętajmy jednak, że w niektórych krajach obowiązują specjalne przepisy regulujące polowanie tych ptaków w celu ochrony przed nadmiernym wybiciem.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj wąsacz w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę W
- wilcza odnoga
dodatkowa odnoga w wieńcu jelenia wyrastająca między opierakiem a koroną.
- warowanie
pozycja psa: leży na brzuchu i głowę trzyma na łapach.
- węglarz
lis o czarnym umaszczeniu pyska, stawek i podbrzusza.
- wiewiórka, wiewiórka (Sciurus vulgaris L.)
gatunek z rzędu gryzoni. Ubarwienie zmienne od rudego do czarnego, ogon puszysty równy długości ciała. Zwierzę leśne nadrzewne. Zakłada gniazda lęgowe w dziuplach, opuszczonych gniazdach (...)
- wilczy dół
stosowana do końca XIX w. pułapka na wilki.
- włóczyć
o borsuku: znosić suche rośliny do zaścielenia nory na zimę.
- wrona siwa, wrona siwa (Corvus cornix L.)
ptak z rodziny krukowatych wyrządzający poważne szkody w gospodarstwie łowieckim. Stan liczebny wron w łowisku powinien być stale kontrolowany i w razie nadmiernego wzrostu redukowany. (...)
- wab, wabienie
naśladowanie przez myśliwego głosów zwierząt lub ptaków, mające na celu sprowokowanie ich do odpowiedzi lub zbliżania się. Do tego służą odpowiednie wabiki.
- widłak
młody jeleń byk lub kozioł mający na każdej, lub przynajmniej na jednej, tyce najwyżej dwie odnogi.