Definicja hasła: wyciec
- wyciec
o ptakach łownych, przeważnie o kuropatwach i bażantach: uciec bezszelestnie.
Wyciec to termin związany z łowiectwem, określający sposób ucieczki niektórych ptaków łownych, przede wszystkim kuropatw i bażantów. Polega ona na tym, że ptak w locie unika wydawania dźwięków lub robi to minimalnie, co czyni go trudniejszym do wykrycia przez myśliwego. Wyciec jest umiejętnością naturalną dla tych ptaków i stanowi istotny element ich zachowania podczas polowania.
Kuropatwy i bażanty, znane ze swojej płochliwości, używają wyciec jako sposobu uniknięcia niebezpieczeństwa. Podczas gdy inne ptaki mogą wydawać głośne dźwięki ostrzegawcze czy tzw. "trąbić", te gatunki preferują cichszą ucieczkę. Dla myśliwych zdolność do rozpoznania i zrozumienia tego zachowania może być kluczowa w ich strategii polowania.
W przypadku obserwacji tych ptaków przez myśliwego, wyciec może stanowić wyzwanie, a także wymagać odpowiedniej taktyki łowieckiej. Myśliwi muszą być świadomi możliwości wycieku oraz dostosować swoje działania do zachowań kuropatw i bażantów, aby móc je skutecznie upolować.
Zrozumienie terminu "wycieku" jest ważne nie tylko dla myśliwych, ale także dla osób zajmujących się ochroną przyrody i bioróżnorodnością. Umiejętne obserwowanie zachowań zwierząt łownych pozwala lepiej zrozumieć ich sposób życia i przyczynia się do skutecznego zarządzania populacjami dzikich ptaków.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj wyciec w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę W
- wiara myśliwska
doborowa, zgrana grupa myśliwych.
- wyciec
o ptakach łownych, przeważnie o kuropatwach i bażantach: uciec bezszelestnie.
- wabidło
urządzenie służące do wabienia ptaka łowczego na rękawicę; wykonane jest z drewna obszytego materacykiem z tkaniny oraz ma przymocowane skrzydła, najczęściej gołębia.
- wilczy chód
sposób poruszania się wilków, polegający na tym, że każdy następny wilk stawia nogi dokładnie w trop poprzednika. W związku z tym dobry tropiciel potrafi powiedzieć, czy szedł jeden, czy (...)
- wybębniać kunę
wypłaszać kunę z dziupli przez opukiwanie pnia drzewa kijem.
- wybijak
przyrząd służący do wybijania spłonek z łuski naboju śrutowego.
- wyprzedzenie
mierzenie z broni do ruchomego celu (przed cel), uwzględniające prędkość pocisku oraz prędkość, kierunek i odległość myśliwego od poruszającego się celu. Średnia prędkość (...)
- wachlarz
ogon koguta głuszca.
- wab, wabienie
naśladowanie przez myśliwego głosów zwierząt lub ptaków, mające na celu sprowokowanie ich do odpowiedzi lub zbliżania się. Do tego służą odpowiednie wabiki.