Definicja hasła: waga
- waga
kierunek, w którym zwykle udaje się zwierzyna ruszona ze swojej ostoi.
Waga to termin używany w łowiectwie, określający kierunek, w którym zwykle udaje się zwierzyna ruszona ze swojej ostoi. Jest to istotna umiejętność myśliwych, umożliwiająca im śledzenie i odnalezienie zwierzyny. Metody określania wag są zróżnicowane i uwzględniają obserwację śladów pozostawionych przez zwierzynę, a także dźwięki wydawane przez nią. Dodatkowo, warunki atmosferyczne, pora roku oraz pora dnia mają wpływ na to, w którym kierunku może udać się zwierzyna.
Waga może być determinowana poprzez analizę zachowań zwierząt. Na przykład w ciepłe dni zwierzyna może szukać ochłody w lasach lub na wzgórzach, podczas gdy w chłodniejszych porach roku może preferować tereny o większej ekspozycji na słońce, jak pola czy łąki. Myśliwi mogą również opierać się na obserwowanych oznakach aktywności zwierzyny – śladach czy dźwiękach – aby ustalić kierunek jej przemieszczania. Istotne jest również wykorzystanie doświadczenia oraz informacji od innych myśliwych lub miejscowych mieszkańców dotyczących lokalizacji częstych przebywania zwierząt łownych.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj waga w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę W
- wilcza odnoga
dodatkowa odnoga w wieńcu jelenia wyrastająca między opierakiem a koroną.
- warowanie
pozycja psa: leży na brzuchu i głowę trzyma na łapach.
- węglarz
lis o czarnym umaszczeniu pyska, stawek i podbrzusza.
- wiewiórka, wiewiórka (Sciurus vulgaris L.)
gatunek z rzędu gryzoni. Ubarwienie zmienne od rudego do czarnego, ogon puszysty równy długości ciała. Zwierzę leśne nadrzewne. Zakłada gniazda lęgowe w dziuplach, opuszczonych gniazdach (...)
- wilczy dół
stosowana do końca XIX w. pułapka na wilki.
- włóczyć
o borsuku: znosić suche rośliny do zaścielenia nory na zimę.
- wrona siwa, wrona siwa (Corvus cornix L.)
ptak z rodziny krukowatych wyrządzający poważne szkody w gospodarstwie łowieckim. Stan liczebny wron w łowisku powinien być stale kontrolowany i w razie nadmiernego wzrostu redukowany. (...)
- wab, wabienie
naśladowanie przez myśliwego głosów zwierząt lub ptaków, mające na celu sprowokowanie ich do odpowiedzi lub zbliżania się. Do tego służą odpowiednie wabiki.
- widłak
młody jeleń byk lub kozioł mający na każdej, lub przynajmniej na jednej, tyce najwyżej dwie odnogi.