Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: waga

waga

kierunek, w którym zwykle udaje się zwierzyna ruszona ze swojej ostoi.

Waga to termin używany w łowiectwie, określający kierunek, w którym zwykle udaje się zwierzyna ruszona ze swojej ostoi. Jest to istotna umiejętność myśliwych, umożliwiająca im śledzenie i odnalezienie zwierzyny. Metody określania wag są zróżnicowane i uwzględniają obserwację śladów pozostawionych przez zwierzynę, a także dźwięki wydawane przez nią. Dodatkowo, warunki atmosferyczne, pora roku oraz pora dnia mają wpływ na to, w którym kierunku może udać się zwierzyna.

Waga może być determinowana poprzez analizę zachowań zwierząt. Na przykład w ciepłe dni zwierzyna może szukać ochłody w lasach lub na wzgórzach, podczas gdy w chłodniejszych porach roku może preferować tereny o większej ekspozycji na słońce, jak pola czy łąki. Myśliwi mogą również opierać się na obserwowanych oznakach aktywności zwierzyny – śladach czy dźwiękach – aby ustalić kierunek jej przemieszczania. Istotne jest również wykorzystanie doświadczenia oraz informacji od innych myśliwych lub miejscowych mieszkańców dotyczących lokalizacji częstych przebywania zwierząt łownych.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj waga w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę W

zobacz pełną listę haseł

widłak

młody jeleń byk lub kozioł mający na każdej, lub przynajmniej na jednej, tyce najwyżej dwie odnogi.

wychowalnia

pomieszczenie, w którym odbywa się wychów bażantów.

wścieklizna

niebezpieczna wirusowa choroba zwierząt i ludzi przenoszona przez ugryzienie. Człowiek może się zarazić przez kontakt (np. skaleczonej ręki) z wściekłym zwierzęciem. W przypadku (...)

wykot

wydawanie na świat młodych przez sarny, muflony, kozice, zające i króliki.

wyrzutnik

zob. eżektor.

wilcza odnoga

dodatkowa odnoga w wieńcu jelenia wyrastająca między opierakiem a koroną.

wilczy dół

stosowana do końca XIX w. pułapka na wilki.

wybijak

przyrząd służący do wybijania spłonek z łuski naboju śrutowego.

wab, wabienie

naśladowanie przez myśliwego głosów zwierząt lub ptaków, mające na celu sprowokowanie ich do odpowiedzi lub zbliżania się. Do tego służą odpowiednie wabiki.

warczeć

o rysiach wydających głos w czasie cieczki.