Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: waga

waga

kierunek, w którym zwykle udaje się zwierzyna ruszona ze swojej ostoi.

Waga to termin używany w łowiectwie, aby określić kierunek, w którym zwykle udaje się zwierzyna ruszona ze swojej ostoi. Waga jest często używana przez myśliwych, aby określić, w którym kierunku należy iść, aby znaleźć zwierzynę. Zazwyczaj waga jest określana przez obserwowanie śladów pozostawionych przez zwierzynę lub słuchanie jej dźwięków.

Waga może być określona na podstawie różnych czynników, takich jak pogoda, porę roku i porę dnia. Na przykład w ciepłe dni zwierzyna może udać się do miejsca o niższej temperaturze, takiego jak las lub góra. W chłodniejszych porach roku zwierzyna może szukać schronienia w miejscach o większej ilości ciepła, takich jak pola lub łąki.

Myśliwi mogą również ustalić wagę na podstawie dostrzeganych oznak aktywności zwierzyny. Na przykład jeśli myśliwi widzą ślady pozostawione przez dzikiego ptaka lub słyszą odgłosy jeleni, mogą skorzystać z tych informacji, aby określić kierunek, w którym powinni iść. Mogą również skorzystać ze wskazówek od innych myśliwych lub lokalnych mieszkańców dotyczących tego, gdzie najczęściej spotykają się zwierzyna.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj waga w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę W

zobacz pełną listę haseł

wilczyca, wilczyca, wadera

samica wilka.

wyrzutnik

zob. eżektor.

wyprzedzenie

mierzenie z broni do ruchomego celu (przed cel), uwzględniające prędkość pocisku oraz prędkość, kierunek i odległość myśliwego od poruszającego się celu. Średnia prędkość (...)

wodzić

o samicy: prowadzić młode.

wykot

wydawanie na świat młodych przez sarny, muflony, kozice, zające i króliki.

wilczy dół

stosowana do końca XIX w. pułapka na wilki.

włóczka

wleczenie zabitego zwierza lub ptaka w celu stworzenia sztucznego tropu do szkolenia psa myśliwskiego albo zwabienia wilka lub lisa.

Winchester

amerykańska firma produkująca broń, w tym sztucery, repetowane charakterystycznie od dołu.

wypalić

wystrzelić.

wąsy

kępki długich piór sterczących po obu stronach dzioba koguta dropia.