Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: wodzić

wodzić

o samicy: prowadzić młode.

Wodzić – termin używany w kontekście zachowań zwierząt, zwłaszcza ssaków, oznaczający opiekę samicy nad swoim potomstwem. Polega to na prowadzeniu, kierowaniu i pilnowaniu młodych przez matkę w ich codziennych działaniach. W przypadku dzikich gatunków zwierząt łownych, takich jak sarny, jelenie czy dziki, proces wodzenia odnosi się do opieki samicy nad młodymi w okresie ich wzrastania i nauki życia w naturalnym środowisku. Samica troszczy się o swoje potomstwo, ucząc je zachowań niezbędnych do przetrwania oraz chroniąc je przed zagrożeniami zewnętrznymi.

Proces wodzenia ma kluczowe znaczenie dla dalszego rozwoju młodych zwierząt. To właśnie podczas tego okresu uczą się one szeregu umiejętności niezbędnych do przeżycia w dzikiej przyrodzie, takich jak poszukiwanie pożywienia, unikanie drapieżników i poruszanie się w terenie. Jest to również czas, kiedy słaby wyraz fizyczny młodych wymaga stałej obecności samicy, która musi zapewnić im odpowiednie warunki do wzrostu i rozwijania się.

Wódzenie młodych jest związane z instynktem macierzyńskim samicy oraz jej zdolnością do wykazywania opiekuńczych zachowań. Jest to ważny element procesu reprodukcji i przetrwania gatunku, który ma istotny wpływ na dynamikę populacyjną danego gatunku zwierzyny łownej. Dlatego też ochrona samic podczas okresu wodzenia i troska o bezpieczeństwo ich młodych stanowi istotny element zrównoważonego zarządzania populacją zwierzyny łownej.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj wodzić w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę W

zobacz pełną listę haseł

wyciec

o ptakach łownych, przeważnie o kuropatwach i bażantach: uciec bezszelestnie.

welshterier

mało popularna w Polsce rasa terierów używana do polowań na dziki i w norach.

wychowalnia

pomieszczenie, w którym odbywa się wychów bażantów.

wykształcać, wykształcać, nasadzać

budować poroże przez jeleniowate.

wypluwki

nie strawione części zwierząt wypluwane przez ptaki drapieżne.

wilczek

młody wilk.

wnyk

pętla ze sznurka, drutu lub włosia, służąca kłusownikom do łapania zwierząt i ptaków. Umieszczana jest na drzewie, kołku lub krzakach w ten sposób, aby zwierzę weszło w pętlę. Na (...)

wtok

wgłębienie w metalowej łusce nabojów do broni kulowej powtarzalnej, w które wchodzi pazur wyciągu i wyrzuca łuskę. Brak litery R na łusce oznacza nabój z wtokiem, np. 7 X 64.

wyżły

grupa ras psów myśliwskich używanych do polowań. Dzielimy je na angielskie (pionier i selery), niemieckie (krótkowłosy, szorstkowłosy i rzadko spotykany długowłosy), francuskie (gryfon) i (...)

wybębniać kunę

wypłaszać kunę z dziupli przez opukiwanie pnia drzewa kijem.