Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: wodzić

wodzić

o samicy: prowadzić młode.

Wodzić – termin używany w kontekście zachowań zwierząt, zwłaszcza ssaków, oznaczający opiekę samicy nad swoim potomstwem. Polega to na prowadzeniu, kierowaniu i pilnowaniu młodych przez matkę w ich codziennych działaniach. W przypadku dzikich gatunków zwierząt łownych, takich jak sarny, jelenie czy dziki, proces wodzenia odnosi się do opieki samicy nad młodymi w okresie ich wzrastania i nauki życia w naturalnym środowisku. Samica troszczy się o swoje potomstwo, ucząc je zachowań niezbędnych do przetrwania oraz chroniąc je przed zagrożeniami zewnętrznymi.

Proces wodzenia ma kluczowe znaczenie dla dalszego rozwoju młodych zwierząt. To właśnie podczas tego okresu uczą się one szeregu umiejętności niezbędnych do przeżycia w dzikiej przyrodzie, takich jak poszukiwanie pożywienia, unikanie drapieżników i poruszanie się w terenie. Jest to również czas, kiedy słaby wyraz fizyczny młodych wymaga stałej obecności samicy, która musi zapewnić im odpowiednie warunki do wzrostu i rozwijania się.

Wódzenie młodych jest związane z instynktem macierzyńskim samicy oraz jej zdolnością do wykazywania opiekuńczych zachowań. Jest to ważny element procesu reprodukcji i przetrwania gatunku, który ma istotny wpływ na dynamikę populacyjną danego gatunku zwierzyny łownej. Dlatego też ochrona samic podczas okresu wodzenia i troska o bezpieczeństwo ich młodych stanowi istotny element zrównoważonego zarządzania populacją zwierzyny łownej.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj wodzić w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę W

zobacz pełną listę haseł

wydż-ha

rozkaz charciarza pobudzający charty do gonu.

wystawiać

o wyżle: wskazywać zwietrzoną zwierzynę (zob. stójka).

węglarz

lis o czarnym umaszczeniu pyska, stawek i podbrzusza.

wżery, wżery, rak

wgłębienia w przewodzie lufy powstałe wskutek działania rdzy i resztek spalonego prochu oraz materiałów inicjujących ze spłonki.

widłak

młody jeleń byk lub kozioł mający na każdej, lub przynajmniej na jednej, tyce najwyżej dwie odnogi.

wilczek

młody wilk.

warchlak

dzik w pierwszym roku życia.

wizurka

wąska przecinka zrobiona w lesie, od stałego stanowiska, ułatwiająca oddanie strzału w gęstwinie.

wilk, wilk (Canis lupus L.)

gatunek z rodziny psów, długość ciała około 100-150 cm, ogona 30-50 cm, ciężar ciała 30-60 kg, ubarwienie płowe, czerniawe na grzbiecie, pierś, brzuch oraz wewnętrzna strona nóg (...)

waga

kierunek, w którym zwykle udaje się zwierzyna ruszona ze swojej ostoi.