Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: wodzić

wodzić

o samicy: prowadzić młode.

Wodzić – termin używany w kontekście zachowań zwierząt, zwłaszcza ssaków, oznaczający opiekę samicy nad swoim potomstwem. Polega to na prowadzeniu, kierowaniu i pilnowaniu młodych przez matkę w ich codziennych działaniach. W przypadku dzikich gatunków zwierząt łownych, takich jak sarny, jelenie czy dziki, proces wodzenia odnosi się do opieki samicy nad młodymi w okresie ich wzrastania i nauki życia w naturalnym środowisku. Samica troszczy się o swoje potomstwo, ucząc je zachowań niezbędnych do przetrwania oraz chroniąc je przed zagrożeniami zewnętrznymi.

Proces wodzenia ma kluczowe znaczenie dla dalszego rozwoju młodych zwierząt. To właśnie podczas tego okresu uczą się one szeregu umiejętności niezbędnych do przeżycia w dzikiej przyrodzie, takich jak poszukiwanie pożywienia, unikanie drapieżników i poruszanie się w terenie. Jest to również czas, kiedy słaby wyraz fizyczny młodych wymaga stałej obecności samicy, która musi zapewnić im odpowiednie warunki do wzrostu i rozwijania się.

Wódzenie młodych jest związane z instynktem macierzyńskim samicy oraz jej zdolnością do wykazywania opiekuńczych zachowań. Jest to ważny element procesu reprodukcji i przetrwania gatunku, który ma istotny wpływ na dynamikę populacyjną danego gatunku zwierzyny łownej. Dlatego też ochrona samic podczas okresu wodzenia i troska o bezpieczeństwo ich młodych stanowi istotny element zrównoważonego zarządzania populacją zwierzyny łownej.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj wodzić w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę W

zobacz pełną listę haseł

wypychanie zwierząt

1) wypędzanie zwierzyny lub ptactwa z zarośli przez psa myśliwskiego;
2) preparowanie trofeów, polegające na wypełnianiu skóry i modelowaniu postaci całego zwierzęcia lub ptaka.

wab, wabienie

naśladowanie przez myśliwego głosów zwierząt lub ptaków, mające na celu sprowokowanie ich do odpowiedzi lub zbliżania się. Do tego służą odpowiednie wabiki.

widłak

młody jeleń byk lub kozioł mający na każdej, lub przynajmniej na jednej, tyce najwyżej dwie odnogi.

wydra, wydra (Lutra lutra L.)

gatunek z rodziny łasicowatych; długotść ciała 62-100 cm, ogona 35- 60 cm, ciężar 5-15 kg, grzbiet brązowy, reszta ciała jaśniejsza. Żyje w stawach i jeziorach o wysokich brzegach, w (...)

wykształcać, wykształcać, nasadzać

budować poroże przez jeleniowate.

wścieklizna

niebezpieczna wirusowa choroba zwierząt i ludzi przenoszona przez ugryzienie. Człowiek może się zarazić przez kontakt (np. skaleczonej ręki) z wściekłym zwierzęciem. W przypadku (...)

wypalić

wystrzelić.

wjechać

o psie norowcu, lisie, borsuku, jenocie i króliku: wejść do nory.

wrona siwa, wrona siwa (Corvus cornix L.)

ptak z rodziny krukowatych wyrządzający poważne szkody w gospodarstwie łowieckim. Stan liczebny wron w łowisku powinien być stale kontrolowany i w razie nadmiernego wzrostu redukowany. (...)

wieczny ósmak

jeleń byk, który z roku na rok powtarza poroże w formie ósmaka.