Definicja hasła: wodzić
- wodzić
o samicy: prowadzić młode.
Wodzić – termin używany w kontekście zachowań zwierząt, zwłaszcza ssaków, oznaczający opiekę samicy nad swoim potomstwem. Polega to na prowadzeniu, kierowaniu i pilnowaniu młodych przez matkę w ich codziennych działaniach. W przypadku dzikich gatunków zwierząt łownych, takich jak sarny, jelenie czy dziki, proces wodzenia odnosi się do opieki samicy nad młodymi w okresie ich wzrastania i nauki życia w naturalnym środowisku. Samica troszczy się o swoje potomstwo, ucząc je zachowań niezbędnych do przetrwania oraz chroniąc je przed zagrożeniami zewnętrznymi.
Proces wodzenia ma kluczowe znaczenie dla dalszego rozwoju młodych zwierząt. To właśnie podczas tego okresu uczą się one szeregu umiejętności niezbędnych do przeżycia w dzikiej przyrodzie, takich jak poszukiwanie pożywienia, unikanie drapieżników i poruszanie się w terenie. Jest to również czas, kiedy słaby wyraz fizyczny młodych wymaga stałej obecności samicy, która musi zapewnić im odpowiednie warunki do wzrostu i rozwijania się.
Wódzenie młodych jest związane z instynktem macierzyńskim samicy oraz jej zdolnością do wykazywania opiekuńczych zachowań. Jest to ważny element procesu reprodukcji i przetrwania gatunku, który ma istotny wpływ na dynamikę populacyjną danego gatunku zwierzyny łownej. Dlatego też ochrona samic podczas okresu wodzenia i troska o bezpieczeństwo ich młodych stanowi istotny element zrównoważonego zarządzania populacją zwierzyny łownej.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj wodzić w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę W
- włosień kręty
zob. trychina.
- wielotykowość
rogacz lub byk mający poroże o większej niż dwie liczbie tyk.
- wypychanie zwierząt
1) wypędzanie zwierzyny lub ptactwa z zarośli przez psa myśliwskiego;
2) preparowanie trofeów, polegające na wypełnianiu skóry i modelowaniu postaci całego zwierzęcia lub ptaka.
- wachlarz
ogon koguta głuszca.
- wżery, wżery, rak
wgłębienia w przewodzie lufy powstałe wskutek działania rdzy i resztek spalonego prochu oraz materiałów inicjujących ze spłonki.
- wabidło
urządzenie służące do wabienia ptaka łowczego na rękawicę; wykonane jest z drewna obszytego materacykiem z tkaniny oraz ma przymocowane skrzydła, najczęściej gołębia.
- wilczy dół
stosowana do końca XIX w. pułapka na wilki.
- wąsacz
stary kogut dropia.
- warczeć
o rysiach wydających głos w czasie cieczki.
- wyciec
o ptakach łownych, przeważnie o kuropatwach i bażantach: uciec bezszelestnie.