Definicja hasła: wodzić
- wodzić
o samicy: prowadzić młode.
Wodzić – termin używany w kontekście zachowań zwierząt, zwłaszcza ssaków, oznaczający opiekę samicy nad swoim potomstwem. Polega to na prowadzeniu, kierowaniu i pilnowaniu młodych przez matkę w ich codziennych działaniach. W przypadku dzikich gatunków zwierząt łownych, takich jak sarny, jelenie czy dziki, proces wodzenia odnosi się do opieki samicy nad młodymi w okresie ich wzrastania i nauki życia w naturalnym środowisku. Samica troszczy się o swoje potomstwo, ucząc je zachowań niezbędnych do przetrwania oraz chroniąc je przed zagrożeniami zewnętrznymi.
Proces wodzenia ma kluczowe znaczenie dla dalszego rozwoju młodych zwierząt. To właśnie podczas tego okresu uczą się one szeregu umiejętności niezbędnych do przeżycia w dzikiej przyrodzie, takich jak poszukiwanie pożywienia, unikanie drapieżników i poruszanie się w terenie. Jest to również czas, kiedy słaby wyraz fizyczny młodych wymaga stałej obecności samicy, która musi zapewnić im odpowiednie warunki do wzrostu i rozwijania się.
Wódzenie młodych jest związane z instynktem macierzyńskim samicy oraz jej zdolnością do wykazywania opiekuńczych zachowań. Jest to ważny element procesu reprodukcji i przetrwania gatunku, który ma istotny wpływ na dynamikę populacyjną danego gatunku zwierzyny łownej. Dlatego też ochrona samic podczas okresu wodzenia i troska o bezpieczeństwo ich młodych stanowi istotny element zrównoważonego zarządzania populacją zwierzyny łownej.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj wodzić w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę W
- warowanie
pozycja psa: leży na brzuchu i głowę trzyma na łapach.
- wścieklizna
niebezpieczna wirusowa choroba zwierząt i ludzi przenoszona przez ugryzienie. Człowiek może się zarazić przez kontakt (np. skaleczonej ręki) z wściekłym zwierzęciem. W przypadku (...)
- walić
o zwierzynie: iść na myśtiwego sztuka za sztuką.
- wilczy dół
stosowana do końca XIX w. pułapka na wilki.
- wilczek
młody wilk.
- wyciskać
wygonić zwierzynę z jej kryjówki.
- wiewiórka, wiewiórka (Sciurus vulgaris L.)
gatunek z rzędu gryzoni. Ubarwienie zmienne od rudego do czarnego, ogon puszysty równy długości ciała. Zwierzę leśne nadrzewne. Zakłada gniazda lęgowe w dziuplach, opuszczonych gniazdach (...)
- wab, wabienie
naśladowanie przez myśliwego głosów zwierząt lub ptaków, mające na celu sprowokowanie ich do odpowiedzi lub zbliżania się. Do tego służą odpowiednie wabiki.
- wietrznik
nozdrza u zwierząt drapieżnych i psa.
- wylot
1) w broni myśliwskiej: otwór przewodu lufy, którym wychodzi pocisk;
2) miejsce wyjścia kuli z tuszy zwierzyny;
3) wyjście z nory.