Definicja hasła: wilczura
- wilczura
futro z wilczych skór.
Wilczura to termin oznaczający futro wykonane z wilczych skór. W tradycji łowieckiej futra wilczury stanowiły cenione trofeum ze względu na swoją wartość estetyczną, trwałość oraz izolacyjne właściwości. Ze względu na naturalne właściwości wilczych skór, futra wilczury cechują się wysoką odpornością na warunki atmosferyczne, co czyniły je doskonałym materiałem do produkcji odzieży ochronnej przed zimnem i wilgocią.
Ze względu na charakterystyczny wygląd i jakość wilczury, przetwarzanie skór wilczych wymagało specjalistycznej wiedzy i umiejętności garbarza. Stosowane techniki obróbki skór musiały zapewnić utrzymanie ich trwałości i zachowanie walorów estetycznych. Dzięki swojej naturalnej strukturze oraz wyjątkowej miękkości, futra wilczury były cenione nie tylko w kontekście funkcjonalnym, ale także jako element luksusowego ubioru i ozdoby.
Współcześnie wykorzystanie skór wilka do produkcji futer jest regulowane przez przepisy dotyczące ochrony gatunkowej i prawa łowieckiego. Ponadto, rozwój działań na rzecz ochrony przyrody oraz etycznych standardów branży mody sprawia, że produkcja oraz noszenie odzieży z futra zwierzęcego staje się coraz bardziej kontrowersyjne.
Podsumowując, wilczura to futro z wilczych skór charakteryzujące się wysoką wartością estetyczną, trwałością i izolacyjnymi właściwościami. Jego wykorzystanie było cenione w tradycji łowieckiej zarówno pod kątem funkcjonalnym, jak i dekoracyjnym. Jednak ze względu na rosnące ograniczenia prawne oraz zmieniające się społeczne normy, znaczenie i popularność futer z naturalnych skór zwierzęcych ulega zmianie.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj wilczura w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę W
- wścieklizna
niebezpieczna wirusowa choroba zwierząt i ludzi przenoszona przez ugryzienie. Człowiek może się zarazić przez kontakt (np. skaleczonej ręki) z wściekłym zwierzęciem. W przypadku (...)
- wachlarz
ogon koguta głuszca.
- wilczek
młody wilk.
- warchlak
dzik w pierwszym roku życia.
- wąsacz
stary kogut dropia.
- welshterier
mało popularna w Polsce rasa terierów używana do polowań na dziki i w norach.
- wąsy
kępki długich piór sterczących po obu stronach dzioba koguta dropia.
- widłak
młody jeleń byk lub kozioł mający na każdej, lub przynajmniej na jednej, tyce najwyżej dwie odnogi.
- wilczy dół
stosowana do końca XIX w. pułapka na wilki.
- wielotykowość
rogacz lub byk mający poroże o większej niż dwie liczbie tyk.