Definicja hasła: welshterier
- welshterier
mało popularna w Polsce rasa terierów używana do polowań na dziki i w norach.
Welsh terier to rasa psów należąca do grupy terierów, wywodząca się z Walii. Jest to średniej wielkości pies o charakterystycznej szorstkiej sierści, która może być w kolorze pręgowanym, czarnym i brązowym. Welsh teriery są znane ze swojej odwagi, zaradności i determinacji w polowaniach, zwłaszcza na dziki i w norach.
W kontekście łowieckim Welsh terier jest ceniony ze względu na swoje umiejętności myśliwskie. Ich silny instynkt polowania sprawia, że są świetnymi tropicielami, a także doskonale sprawdzają się w pracy pod ziemią, gdzie mogą ścigać się z innymi zwierzakami takimi jak lisy lub borsuki. Dzięki swojej wytrzymałości fizycznej i sprytowi są w stanie skutecznie wspomagać myśliwych podczas polowań.
Mimo że Welsh teriery nie są bardzo popularne w Polsce, są cenione przez miłośników łowiectwa za ich inteligencję, żywotność i lojalność. Są to doskonałe psy do pracy na polowaniach zarówno na otwartym terenie, jak i w trudno dostępnych zakamarkach nor oraz przydatne towarzystwo dla myśliwych.
Ponadto, warto podkreślić, że Welsh teriery są również psem towarzyskim o żywym temperamentem i silnym więziem z właścicielem. Można je uczyć posłuszeństwa i szkolić do różnych dyscyplin, co sprawia, że zdobyły popularność również poza obszarem łowieckim jako wierni towarzysze życia codziennego.
Warto dodać, że ze względu na swoją energię oraz potrzebę aktywności fizycznej i umysłowej, Welsh teriery powinny być prowadzone przez aktywnych właścicieli zdolnych zapewnić im odpowiednią ilość aktywności oraz bodźców intelektualnych.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj welshterier w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę W
- wietrznik
nozdrza u zwierząt drapieżnych i psa.
- welshterier
mało popularna w Polsce rasa terierów używana do polowań na dziki i w norach.
- waga
kierunek, w którym zwykle udaje się zwierzyna ruszona ze swojej ostoi.
- wyciec
o ptakach łownych, przeważnie o kuropatwach i bażantach: uciec bezszelestnie.
- widłak
młody jeleń byk lub kozioł mający na każdej, lub przynajmniej na jednej, tyce najwyżej dwie odnogi.
- wycinek
trzyletni samiec dzika.
- wiewiórka, wiewiórka (Sciurus vulgaris L.)
gatunek z rzędu gryzoni. Ubarwienie zmienne od rudego do czarnego, ogon puszysty równy długości ciała. Zwierzę leśne nadrzewne. Zakłada gniazda lęgowe w dziuplach, opuszczonych gniazdach (...)
- wydra, wydra (Lutra lutra L.)
gatunek z rodziny łasicowatych; długotść ciała 62-100 cm, ogona 35- 60 cm, ciężar 5-15 kg, grzbiet brązowy, reszta ciała jaśniejsza. Żyje w stawach i jeziorach o wysokich brzegach, w (...)
- widłówka
młoda kuropatwa, która w wyniku pierzenia się utraciła środkowe sterówki.