Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: welshterier

welshterier

mało popularna w Polsce rasa terierów używana do polowań na dziki i w norach.

Welsh terier to rasa psów należąca do grupy terierów, wywodząca się z Walii. Jest to średniej wielkości pies o charakterystycznej szorstkiej sierści, która może być w kolorze pręgowanym, czarnym i brązowym. Welsh teriery są znane ze swojej odwagi, zaradności i determinacji w polowaniach, zwłaszcza na dziki i w norach.

W kontekście łowieckim Welsh terier jest ceniony ze względu na swoje umiejętności myśliwskie. Ich silny instynkt polowania sprawia, że są świetnymi tropicielami, a także doskonale sprawdzają się w pracy pod ziemią, gdzie mogą ścigać się z innymi zwierzakami takimi jak lisy lub borsuki. Dzięki swojej wytrzymałości fizycznej i sprytowi są w stanie skutecznie wspomagać myśliwych podczas polowań.

Mimo że Welsh teriery nie są bardzo popularne w Polsce, są cenione przez miłośników łowiectwa za ich inteligencję, żywotność i lojalność. Są to doskonałe psy do pracy na polowaniach zarówno na otwartym terenie, jak i w trudno dostępnych zakamarkach nor oraz przydatne towarzystwo dla myśliwych.

Ponadto, warto podkreślić, że Welsh teriery są również psem towarzyskim o żywym temperamentem i silnym więziem z właścicielem. Można je uczyć posłuszeństwa i szkolić do różnych dyscyplin, co sprawia, że zdobyły popularność również poza obszarem łowieckim jako wierni towarzysze życia codziennego.

Warto dodać, że ze względu na swoją energię oraz potrzebę aktywności fizycznej i umysłowej, Welsh teriery powinny być prowadzone przez aktywnych właścicieli zdolnych zapewnić im odpowiednią ilość aktywności oraz bodźców intelektualnych.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj welshterier w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę W

zobacz pełną listę haseł

wietrzyć

o zwierzynie czworonożnej i psie: badać otoczenie za pomocą węchu.

wyciąg

w broni myśliwskiej: urządzenie do wyciągania łusek z komory nabojowej.

wadera, wadera, wilczyca

samica wilka.

wydż-ha

rozkaz charciarza pobudzający charty do gonu.

wybijak

przyrząd służący do wybijania spłonek z łuski naboju śrutowego.

wyciskać

wygonić zwierzynę z jej kryjówki.

wiewiórka, wiewiórka (Sciurus vulgaris L.)

gatunek z rzędu gryzoni. Ubarwienie zmienne od rudego do czarnego, ogon puszysty równy długości ciała. Zwierzę leśne nadrzewne. Zakłada gniazda lęgowe w dziuplach, opuszczonych gniazdach (...)

worek

woreczek na śrut noszony przez myśliwych w epoce broni skałkowej.

wtok

wgłębienie w metalowej łusce nabojów do broni kulowej powtarzalnej, w które wchodzi pazur wyciągu i wyrzuca łuskę. Brak litery R na łusce oznacza nabój z wtokiem, np. 7 X 64.

wiatr

1) zapach właściwy danemu gatunkowi zwierzyny lub ptactwa; umożliwia pracę psu myśliwskiemu
2) węch psa myśliwskiego: górny - gdy pies pracuje z głową podniesioną do góry, dolny - (...)