Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: welshterier

welshterier

mało popularna w Polsce rasa terierów używana do polowań na dziki i w norach.

Welsh terier to rasa psów należąca do grupy terierów, wywodząca się z Walii. Jest to średniej wielkości pies o charakterystycznej szorstkiej sierści, która może być w kolorze pręgowanym, czarnym i brązowym. Welsh teriery są znane ze swojej odwagi, zaradności i determinacji w polowaniach, zwłaszcza na dziki i w norach.

W kontekście łowieckim Welsh terier jest ceniony ze względu na swoje umiejętności myśliwskie. Ich silny instynkt polowania sprawia, że są świetnymi tropicielami, a także doskonale sprawdzają się w pracy pod ziemią, gdzie mogą ścigać się z innymi zwierzakami takimi jak lisy lub borsuki. Dzięki swojej wytrzymałości fizycznej i sprytowi są w stanie skutecznie wspomagać myśliwych podczas polowań.

Mimo że Welsh teriery nie są bardzo popularne w Polsce, są cenione przez miłośników łowiectwa za ich inteligencję, żywotność i lojalność. Są to doskonałe psy do pracy na polowaniach zarówno na otwartym terenie, jak i w trudno dostępnych zakamarkach nor oraz przydatne towarzystwo dla myśliwych.

Ponadto, warto podkreślić, że Welsh teriery są również psem towarzyskim o żywym temperamentem i silnym więziem z właścicielem. Można je uczyć posłuszeństwa i szkolić do różnych dyscyplin, co sprawia, że zdobyły popularność również poza obszarem łowieckim jako wierni towarzysze życia codziennego.

Warto dodać, że ze względu na swoją energię oraz potrzebę aktywności fizycznej i umysłowej, Welsh teriery powinny być prowadzone przez aktywnych właścicieli zdolnych zapewnić im odpowiednią ilość aktywności oraz bodźców intelektualnych.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj welshterier w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę W

zobacz pełną listę haseł

welshterier

mało popularna w Polsce rasa terierów używana do polowań na dziki i w norach.

warczeć

o rysiach wydających głos w czasie cieczki.

wykot

wydawanie na świat młodych przez sarny, muflony, kozice, zające i króliki.

wiatr

1) zapach właściwy danemu gatunkowi zwierzyny lub ptactwa; umożliwia pracę psu myśliwskiemu
2) węch psa myśliwskiego: górny - gdy pies pracuje z głową podniesioną do góry, dolny - (...)

wabidło

urządzenie służące do wabienia ptaka łowczego na rękawicę; wykonane jest z drewna obszytego materacykiem z tkaniny oraz ma przymocowane skrzydła, najczęściej gołębia.

wylot

1) w broni myśliwskiej: otwór przewodu lufy, którym wychodzi pocisk;
2) miejsce wyjścia kuli z tuszy zwierzyny;
3) wyjście z nory.

wiara myśliwska

doborowa, zgrana grupa myśliwych.

wąsacz

stary kogut dropia.

wiecha

inaczej polano.

wyprzedzenie

mierzenie z broni do ruchomego celu (przed cel), uwzględniające prędkość pocisku oraz prędkość, kierunek i odległość myśliwego od poruszającego się celu. Średnia prędkość (...)