Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: wędrowny

wędrowny

1) o zwierzynie zmieniającej często miejsce pobytu;
2) O ptactwie odlatującym w jesieni na południe, a powracającym wiosną.

Wędrowny to określenie, które odnosi się zarówno do zwierzyny, jak i ptactwa. W kontekście zwierzyny, termin ten odnosi się do gatunków zwierząt, które często zmieniają miejsce pobytu ze względu na poszukiwanie pożywienia lub lepszych warunków życia. Przykłady takiej wędrownej zwierzyny to jelenie, daniele oraz inne dzikie gatunki zwierząt. Z kolei w przypadku ptactwa wędrownego termin ten odnosi się do gatunków ptaków, które migrują na duże odległości. Ptaki te opuszczają swoje zimowe tereny w poszukiwaniu lepszych warunków bytowania i dostępu do pożywienia, a latem powracają na północ w celu rozmnażania się i wykarmiania młodych.

Ptaki wędrowne przemieszczają się między różnymi regionami geograficznymi w określonej sekwencji sezonowej; zazwyczaj migrują między miejscami lęgowymi a zimowiskowymi. Ich zachowanie migracyjne jest adaptacją do zmienności warunków środowiskowych oraz źródła pokarmu. Podobnie wędrowna zwierzyna dostosowuje swoje poruszanie się do zapewnienia sobie odpowiednich warunków życia przez cały rok.

Zarówno zachowanie migracyjne ptaków, jak i poruszanie się zwierzyny wędrownej ma istotne znaczenie zarówno dla ekosystemu, jak i dla ludzi. Stanowi bowiem istotny element dynamiki przyrody oraz może być monitorowane i regulowane poprzez programy ochrony środowiska naturalnego. Wsparcie i zrozumienie potrzeb ptaków i zwierząt migrujących jest kluczowe dla utrzymania ich populacji oraz zachowania równowagi ekologicznej na obszarach ich lęgowych i żerowych.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj wędrowny w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę W

zobacz pełną listę haseł

wiara myśliwska

doborowa, zgrana grupa myśliwych.

włóczka

wleczenie zabitego zwierza lub ptaka w celu stworzenia sztucznego tropu do szkolenia psa myśliwskiego albo zwabienia wilka lub lisa.

wnyk

pętla ze sznurka, drutu lub włosia, służąca kłusownikom do łapania zwierząt i ptaków. Umieszczana jest na drzewie, kołku lub krzakach w ten sposób, aby zwierzę weszło w pętlę. Na (...)

waga

kierunek, w którym zwykle udaje się zwierzyna ruszona ze swojej ostoi.

wyżeł niemiecki krótkowłosy

pies myśliwski o wysokości ok. 60 cm, silnej budowy, wywodzący się z krzyżówki pointera z dawnym wyilem niemieckim. Sierść krótka, umaszczenie brązowe lub brudnopopielate w cętki i (...)

wścieklizna

niebezpieczna wirusowa choroba zwierząt i ludzi przenoszona przez ugryzienie. Człowiek może się zarazić przez kontakt (np. skaleczonej ręki) z wściekłym zwierzęciem. W przypadku (...)

wyżły

grupa ras psów myśliwskich używanych do polowań. Dzielimy je na angielskie (pionier i selery), niemieckie (krótkowłosy, szorstkowłosy i rzadko spotykany długowłosy), francuskie (gryfon) i (...)

wyżeł niemiecki szorstkowłosy

pies myśliwski, budową i maścią przypominający vr. n. gładkowłosego. Różni się od niego długością i rodzajem włosa. Ma sierść ostrą, twardą o długości ok. 4 cm. Pysk (...)

wydż-ha

rozkaz charciarza pobudzający charty do gonu.

woliera

duża klatka z siatki służąca do hodowli lub przechowywania ptactwa łownego, głównie kuropatw i bażantów.