Definicja hasła: wędrowny
- wędrowny
1) o zwierzynie zmieniającej często miejsce pobytu;
2) O ptactwie odlatującym w jesieni na południe, a powracającym wiosną.
Wędrowny to określenie, które odnosi się zarówno do zwierzyny, jak i ptactwa. W kontekście zwierzyny, termin ten odnosi się do gatunków zwierząt, które często zmieniają miejsce pobytu ze względu na poszukiwanie pożywienia lub lepszych warunków życia. Przykłady takiej wędrownej zwierzyny to jelenie, daniele oraz inne dzikie gatunki zwierząt. Z kolei w przypadku ptactwa wędrownego termin ten odnosi się do gatunków ptaków, które migrują na duże odległości. Ptaki te opuszczają swoje zimowe tereny w poszukiwaniu lepszych warunków bytowania i dostępu do pożywienia, a latem powracają na północ w celu rozmnażania się i wykarmiania młodych.
Ptaki wędrowne przemieszczają się między różnymi regionami geograficznymi w określonej sekwencji sezonowej; zazwyczaj migrują między miejscami lęgowymi a zimowiskowymi. Ich zachowanie migracyjne jest adaptacją do zmienności warunków środowiskowych oraz źródła pokarmu. Podobnie wędrowna zwierzyna dostosowuje swoje poruszanie się do zapewnienia sobie odpowiednich warunków życia przez cały rok.
Zarówno zachowanie migracyjne ptaków, jak i poruszanie się zwierzyny wędrownej ma istotne znaczenie zarówno dla ekosystemu, jak i dla ludzi. Stanowi bowiem istotny element dynamiki przyrody oraz może być monitorowane i regulowane poprzez programy ochrony środowiska naturalnego. Wsparcie i zrozumienie potrzeb ptaków i zwierząt migrujących jest kluczowe dla utrzymania ich populacji oraz zachowania równowagi ekologicznej na obszarach ich lęgowych i żerowych.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj wędrowny w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę W
- wab, wabienie
naśladowanie przez myśliwego głosów zwierząt lub ptaków, mające na celu sprowokowanie ich do odpowiedzi lub zbliżania się. Do tego służą odpowiednie wabiki.
- wędrowny
1) o zwierzynie zmieniającej często miejsce pobytu;
2) O ptactwie odlatującym w jesieni na południe, a powracającym wiosną.
- wąsy
kępki długich piór sterczących po obu stronach dzioba koguta dropia.
- włóczka
wleczenie zabitego zwierza lub ptaka w celu stworzenia sztucznego tropu do szkolenia psa myśliwskiego albo zwabienia wilka lub lisa.
- wyciskać
wygonić zwierzynę z jej kryjówki.
- wrona siwa, wrona siwa (Corvus cornix L.)
ptak z rodziny krukowatych wyrządzający poważne szkody w gospodarstwie łowieckim. Stan liczebny wron w łowisku powinien być stale kontrolowany i w razie nadmiernego wzrostu redukowany. (...)
- wataha
stado dzików lub wilków.
- wilczy dół
stosowana do końca XIX w. pułapka na wilki.
- wtok
wgłębienie w metalowej łusce nabojów do broni kulowej powtarzalnej, w które wchodzi pazur wyciągu i wyrzuca łuskę. Brak litery R na łusce oznacza nabój z wtokiem, np. 7 X 64.
- wybijak
przyrząd służący do wybijania spłonek z łuski naboju śrutowego.