Definicja hasła: wabidło
- wabidło
urządzenie służące do wabienia ptaka łowczego na rękawicę; wykonane jest z drewna obszytego materacykiem z tkaniny oraz ma przymocowane skrzydła, najczęściej gołębia.
Wabidło to narzędzie wykorzystywane przez myśliwych do wabienia ptaków łowczych na rękawicę. Składa się z drewnianej konstrukcji obszytej materacykiem z tkaniny, z przymocowanymi skrzydłami, najczęściej wykonanymi z piór gołębia. Myśliwy trzyma wabidło w ręce i obraca je, poruszając skrzydłami, aby przyciągnąć uwagę ptaka łowczego. Gdy ptak zauważy ruch skrzydeł, może podlecieć bliżej, pozwalając myśliwemu na podniesienie rękawicy i zaproszenie ptaka do usiadania na niej.
Wabidło jest kluczowym narzędziem dla myśliwych, pełniącym funkcję wabienia ptaków łowczych na rękawicę. Jest także czasami uważane za symbol zawodu myśliwego, umożliwiając im cieszenie się ich pasją łowiecką. Dzięki wabidłu myśliwi mogą zbliżyć się do ptaków łowczych i pozwolić im usiąść na rękawicy, co stanowi istotny element ich praktyk łowieckich.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj wabidło w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę W
- wadera, wadera, wilczyca
samica wilka.
- wylot
1) w broni myśliwskiej: otwór przewodu lufy, którym wychodzi pocisk;
2) miejsce wyjścia kuli z tuszy zwierzyny;
3) wyjście z nory.
- wychowalnia
pomieszczenie, w którym odbywa się wychów bażantów.
- wyżeł niemiecki krótkowłosy
pies myśliwski o wysokości ok. 60 cm, silnej budowy, wywodzący się z krzyżówki pointera z dawnym wyilem niemieckim. Sierść krótka, umaszczenie brązowe lub brudnopopielate w cętki i (...)
- wełna
sierść muflona lub żubra.
- wykot
wydawanie na świat młodych przez sarny, muflony, kozice, zające i króliki.
- wypierzyć się
o ptakach: które zmieniły upierzenie.
- wiewiórka, wiewiórka (Sciurus vulgaris L.)
gatunek z rzędu gryzoni. Ubarwienie zmienne od rudego do czarnego, ogon puszysty równy długości ciała. Zwierzę leśne nadrzewne. Zakłada gniazda lęgowe w dziuplach, opuszczonych gniazdach (...)
- wabik
przyżąd do wabienia zwierzyny łownej lub ptactwa (zob. muszla, piszczałka, (...)
- wilczy dół
stosowana do końca XIX w. pułapka na wilki.