Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: wydra

wydra, wydra (Lutra lutra L.)

gatunek z rodziny łasicowatych; długotść ciała 62-100 cm, ogona 35- 60 cm, ciężar 5-15 kg, grzbiet brązowy, reszta ciała jaśniejsza. Żyje w stawach i jeziorach o wysokich brzegach, w których kopie rozlegle nory. Ciąża przedłużona trwa 9 miesięcy, po czym rodzi się 2-4 młode w miocie. Pożywienie stanowią głównie ryby. Jest to zwierzę łowne, posiadające całoroczny okres ochronny.

Wydra (Lutra lutra) – drapieżne ssaki z rodziny łasicowatych. Charakteryzują się długim, smukłym ciałem o długości 62-100 cm, z krótkimi łapami i ogonem o długości 35-60 cm oraz ciężarem wynoszącym od 5 do 15 kg. Ich futro na grzbiecie jest brązowe, natomiast pozostała część ciała jest jaśniejsza. Żyją one głównie w stawach i jeziorach o wysokich brzegach, w których kopią rozległe nor. Wydra to zwierzę aktywne nocą, spędzające dni w swoich norach. Posiadają silne szczęki oraz dobrze rozwinięty zmysł węchu, co umożliwia im skuteczne polowanie na ryby, stanowiące główne źródło ich pożywienia.

Okres ciąży u wydry trwa 9 miesięcy, a samice rodzą zazwyczaj 2-4 młode. Wydry są zwierzętami łownymi objętymi całorocznym okresem ochronnym. Są również istotnym elementem ekosystemu wodnego, dlatego ważne jest zachowanie ich naturalnego środowiska oraz unikanie zanieczyszczeń chemicznych, które mogłyby zagrażać ich życiu i zdrowiu.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj wydra w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę W

zobacz pełną listę haseł

wycieranie poroża

ścieranie przez jeleniowate scypułu z wykształconego już poroża.

wycinek

trzyletni samiec dzika.

wielotykowość

rogacz lub byk mający poroże o większej niż dwie liczbie tyk.

wilcza odnoga

dodatkowa odnoga w wieńcu jelenia wyrastająca między opierakiem a koroną.

wyrzutnik

zob. eżektor.

włóczka

wleczenie zabitego zwierza lub ptaka w celu stworzenia sztucznego tropu do szkolenia psa myśliwskiego albo zwabienia wilka lub lisa.

wystawiać

o wyżle: wskazywać zwietrzoną zwierzynę (zob. stójka).

wilczy dół

stosowana do końca XIX w. pułapka na wilki.

wykształcać, wykształcać, nasadzać

budować poroże przez jeleniowate.

wybębniać kunę

wypłaszać kunę z dziupli przez opukiwanie pnia drzewa kijem.