Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: wydra

wydra, wydra (Lutra lutra L.)

gatunek z rodziny łasicowatych; długotść ciała 62-100 cm, ogona 35- 60 cm, ciężar 5-15 kg, grzbiet brązowy, reszta ciała jaśniejsza. Żyje w stawach i jeziorach o wysokich brzegach, w których kopie rozlegle nory. Ciąża przedłużona trwa 9 miesięcy, po czym rodzi się 2-4 młode w miocie. Pożywienie stanowią głównie ryby. Jest to zwierzę łowne, posiadające całoroczny okres ochronny.

Wydra (Lutra lutra) – drapieżne ssaki z rodziny łasicowatych. Charakteryzują się długim, smukłym ciałem o długości 62-100 cm, z krótkimi łapami i ogonem o długości 35-60 cm oraz ciężarem wynoszącym od 5 do 15 kg. Ich futro na grzbiecie jest brązowe, natomiast pozostała część ciała jest jaśniejsza. Żyją one głównie w stawach i jeziorach o wysokich brzegach, w których kopią rozległe nor. Wydra to zwierzę aktywne nocą, spędzające dni w swoich norach. Posiadają silne szczęki oraz dobrze rozwinięty zmysł węchu, co umożliwia im skuteczne polowanie na ryby, stanowiące główne źródło ich pożywienia.

Okres ciąży u wydry trwa 9 miesięcy, a samice rodzą zazwyczaj 2-4 młode. Wydry są zwierzętami łownymi objętymi całorocznym okresem ochronnym. Są również istotnym elementem ekosystemu wodnego, dlatego ważne jest zachowanie ich naturalnego środowiska oraz unikanie zanieczyszczeń chemicznych, które mogłyby zagrażać ich życiu i zdrowiu.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj wydra w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę W

zobacz pełną listę haseł

wizurka

wąska przecinka zrobiona w lesie, od stałego stanowiska, ułatwiająca oddanie strzału w gęstwinie.

wiatr

1) zapach właściwy danemu gatunkowi zwierzyny lub ptactwa; umożliwia pracę psu myśliwskiemu
2) węch psa myśliwskiego: górny - gdy pies pracuje z głową podniesioną do góry, dolny - (...)

wielotykowość

rogacz lub byk mający poroże o większej niż dwie liczbie tyk.

wilczura

futro z wilczych skór.

wybębniać kunę

wypłaszać kunę z dziupli przez opukiwanie pnia drzewa kijem.

wżery, wżery, rak

wgłębienia w przewodzie lufy powstałe wskutek działania rdzy i resztek spalonego prochu oraz materiałów inicjujących ze spłonki.

wypychanie zwierząt

1) wypędzanie zwierzyny lub ptactwa z zarośli przez psa myśliwskiego;
2) preparowanie trofeów, polegające na wypełnianiu skóry i modelowaniu postaci całego zwierzęcia lub ptaka.

wab, wabienie

naśladowanie przez myśliwego głosów zwierząt lub ptaków, mające na celu sprowokowanie ich do odpowiedzi lub zbliżania się. Do tego służą odpowiednie wabiki.

wydra, wydra (Lutra lutra L.)

gatunek z rodziny łasicowatych; długotść ciała 62-100 cm, ogona 35- 60 cm, ciężar 5-15 kg, grzbiet brązowy, reszta ciała jaśniejsza. Żyje w stawach i jeziorach o wysokich brzegach, w (...)

wyżeł niemiecki krótkowłosy

pies myśliwski o wysokości ok. 60 cm, silnej budowy, wywodzący się z krzyżówki pointera z dawnym wyilem niemieckim. Sierść krótka, umaszczenie brązowe lub brudnopopielate w cętki i (...)