Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: wydra

wydra, wydra (Lutra lutra L.)

gatunek z rodziny łasicowatych; długotść ciała 62-100 cm, ogona 35- 60 cm, ciężar 5-15 kg, grzbiet brązowy, reszta ciała jaśniejsza. Żyje w stawach i jeziorach o wysokich brzegach, w których kopie rozlegle nory. Ciąża przedłużona trwa 9 miesięcy, po czym rodzi się 2-4 młode w miocie. Pożywienie stanowią głównie ryby. Jest to zwierzę łowne, posiadające całoroczny okres ochronny.

Wydra (Lutra lutra) – drapieżne ssaki z rodziny łasicowatych. Charakteryzują się długim, smukłym ciałem o długości 62-100 cm, z krótkimi łapami i ogonem o długości 35-60 cm oraz ciężarem wynoszącym od 5 do 15 kg. Ich futro na grzbiecie jest brązowe, natomiast pozostała część ciała jest jaśniejsza. Żyją one głównie w stawach i jeziorach o wysokich brzegach, w których kopią rozległe nor. Wydra to zwierzę aktywne nocą, spędzające dni w swoich norach. Posiadają silne szczęki oraz dobrze rozwinięty zmysł węchu, co umożliwia im skuteczne polowanie na ryby, stanowiące główne źródło ich pożywienia.

Okres ciąży u wydry trwa 9 miesięcy, a samice rodzą zazwyczaj 2-4 młode. Wydry są zwierzętami łownymi objętymi całorocznym okresem ochronnym. Są również istotnym elementem ekosystemu wodnego, dlatego ważne jest zachowanie ich naturalnego środowiska oraz unikanie zanieczyszczeń chemicznych, które mogłyby zagrażać ich życiu i zdrowiu.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj wydra w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę W

zobacz pełną listę haseł

wrona siwa, wrona siwa (Corvus cornix L.)

ptak z rodziny krukowatych wyrządzający poważne szkody w gospodarstwie łowieckim. Stan liczebny wron w łowisku powinien być stale kontrolowany i w razie nadmiernego wzrostu redukowany. (...)

wąsy

kępki długich piór sterczących po obu stronach dzioba koguta dropia.

wędrowny

1) o zwierzynie zmieniającej często miejsce pobytu;
2) O ptactwie odlatującym w jesieni na południe, a powracającym wiosną.

walić

o zwierzynie: iść na myśtiwego sztuka za sztuką.

wieniec

poroże jelenia byka. Prawidłowo ukształtowany wieniec dojrzałego byka składa się z dwóch tyk, z których każda posiada trzy odnogi - oczniak, nadoczniak i opierak - oraz zakończona jest (...)

wycieranie poroża

ścieranie przez jeleniowate scypułu z wykształconego już poroża.

wizurka

wąska przecinka zrobiona w lesie, od stałego stanowiska, ułatwiająca oddanie strzału w gęstwinie.

wab, wabienie

naśladowanie przez myśliwego głosów zwierząt lub ptaków, mające na celu sprowokowanie ich do odpowiedzi lub zbliżania się. Do tego służą odpowiednie wabiki.

wyciskać

wygonić zwierzynę z jej kryjówki.

wieczny ósmak

jeleń byk, który z roku na rok powtarza poroże w formie ósmaka.