Definicja hasła: wietrznik
- wietrznik
nozdrza u zwierząt drapieżnych i psa.
Wietrznik to narząd występujący u zwierząt drapieżnych i psa, służący do wykrywania zapachów. Składa się z dwóch części: nozdrzy i nosa. Nozdrza, umieszczone po obu stronach głowy zwierzęcia, są bardzo wrażliwe na ruch powietrza, co umożliwia zwierzęciu wykrywanie ruchu powietrza oraz zapachów. Duże powierzchnie nozdrzy służą do wchłaniania cząsteczek lotnych obecnych w powietrzu, które następnie są przenoszone do nosa.
Narząd ten jest kluczowy dla zdolności zwierząt do wykrywania zapachów. Receptor olfaktoryczny w nosie jest odpowiedzialny za identyfikację różnych zapachów i informuje mózg o ich obecności. Wietrznikiem można sterować poprzez regulację ilości powietrza dostarczonego do nozdrzy, co może wpłynąć na wrażliwość narządu na ruch powietrza i jego zapachy. To umożliwia zwierzętom lepszą lokalizację ofiar lub innych obiektów o określonym zapachu.
Wietrznik jest niezwykle istotnym narządem dla drapieżników i psów, umożliwiając im precyzyjne wykrywanie zapachów w otoczeniu. Jego rozwinięta struktura umożliwia skuteczne zdobywanie pokarmu oraz orientację w terenie. Dzięki wietrnikiem te zwierzęta posiadają wyjątkowo rozwinięty zmysł węchu, który stanowi kluczowe narzędzie w ich codziennym funkcjonowaniu oraz polowaniu na zdobycz.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj wietrznik w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę W
- wypluwki
nie strawione części zwierząt wypluwane przez ptaki drapieżne.
- wiatr
1) zapach właściwy danemu gatunkowi zwierzyny lub ptactwa; umożliwia pracę psu myśliwskiemu
2) węch psa myśliwskiego: górny - gdy pies pracuje z głową podniesioną do góry, dolny - (...)
- wabidło
urządzenie służące do wabienia ptaka łowczego na rękawicę; wykonane jest z drewna obszytego materacykiem z tkaniny oraz ma przymocowane skrzydła, najczęściej gołębia.
- wizurka
wąska przecinka zrobiona w lesie, od stałego stanowiska, ułatwiająca oddanie strzału w gęstwinie.
- wypalić
wystrzelić.
- włosień kręty
zob. trychina.
- welshterier
mało popularna w Polsce rasa terierów używana do polowań na dziki i w norach.
- wąsy
kępki długich piór sterczących po obu stronach dzioba koguta dropia.
- woliera
duża klatka z siatki służąca do hodowli lub przechowywania ptactwa łownego, głównie kuropatw i bażantów.
- wełna
sierść muflona lub żubra.