Definicja hasła: wścieklizna
- wścieklizna
niebezpieczna wirusowa choroba zwierząt i ludzi przenoszona przez ugryzienie. Człowiek może się zarazić przez kontakt (np. skaleczonej ręki) z wściekłym zwierzęciem. W przypadku podejrzenia zarażenia konieczne są natychmiast zastrzyki z surowicy; u nie szczepionych zwierząt i ludzi następuje zgon.
Wścieklizna to wirusowa choroba przenoszona głównie przez ugryzienie lub skaleczenie skóry zarażonego zwierzęcia zawirusowanego rodzaju Rhabdoviridae. Choroba ta może być przenoszona przez różne gatunki zwierząt, jednak najczęściej związana jest z psami, kotami, lisami i nietoperzami. Dodatkowo, zakażenie może nastąpić poprzez kontakt z moczem lub kałem chorej na wściekliznę zwierzyny. Objawy wścieklizny u ludzi obejmują gorączkę, bóle mięśni i stawów, dreszcze, biegunkę, nudności, halucynacje, drgawki oraz paraliż. U zwierząt stwierdza się agresję, ślinienie się, utratę apetytu i ogólne osłabienie. Leczenie wścieklizny polega na podaniu surowicy anty-wściekliźnianej (SAT) oraz leków przeciwbakteryjnych i przeciwbólowych. Dla ludzi konieczne jest rozpoczęcie leczenia w ciągu 24 godzin od ugryzienia lub skaleczenia skóry. Natomiast dla zwierząt leczenie jest trudniejsze i czasem niemożliwe do przeprowadzenia.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj wścieklizna w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę W
- wycinek
trzyletni samiec dzika.
- widlica
rozwidlenie odnogi lub tyki (w kształcie litery V) wieńca jelenia.
- wietrznik
nozdrza u zwierząt drapieżnych i psa.
- wab, wabienie
naśladowanie przez myśliwego głosów zwierząt lub ptaków, mające na celu sprowokowanie ich do odpowiedzi lub zbliżania się. Do tego służą odpowiednie wabiki.
- wlot
miejsce, w które pocisk trafił zwierzę.
- wyprzedzenie
mierzenie z broni do ruchomego celu (przed cel), uwzględniające prędkość pocisku oraz prędkość, kierunek i odległość myśliwego od poruszającego się celu. Średnia prędkość (...)
- wataha
stado dzików lub wilków.
- wielotykowość
rogacz lub byk mający poroże o większej niż dwie liczbie tyk.
- wydż-ha
rozkaz charciarza pobudzający charty do gonu.