Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: wyżły

wyżły

grupa ras psów myśliwskich używanych do polowań. Dzielimy je na angielskie (pionier i selery), niemieckie (krótkowłosy, szorstkowłosy i rzadko spotykany długowłosy), francuskie (gryfon) i czeskie (fousek). Ze względu na użytkowość wyżły dzielimy na jednostronne (używane do polowań w polu), wielostronne (pole i woda) oraz wszechstronne (pole, woda, las).

Wyżły to grupa ras psów myśliwskich specjalizujących się w wykrywaniu, tropieniu i aportowaniu zwierzyny podczas polowań. Wyróżnia się m.in. wyżły angielskie (pionier i selery), niemieckie (krótkowłose, szorstkowłose, rzadziej długowłose), francuskie (gryfon) oraz czeskie (fousek). Ze względu na użyteczność można je podzielić na jednostronne (do polowań w terenie), wielostronne (teren i woda) oraz wszechstronne (teren, woda, las).

Charakteryzują się silnym instynktem łowieckim i doskonałymi umiejętnościami aportowania. Są bardzo inteligentne, chętnie uczą się nowych komend i sztuczek. Ponadto wyżły są oddane właścicielom i lubią towarzystwo innych psów. Mają duże zapotrzebowanie na aktywność fizyczną, regularne ćwiczenia i spacery, aby zapobiec nudzie oraz destrukcyjnemu zachowaniu.

Wyżły stanowią idealnych towarzyszy dla myśliwych z uwagi na ich silne instynkty łowieckie i umiejętności aportowania. Przywiązane do właścicieli, potrzebują dużo ruchu oraz kontaktu z innymi czworonogami.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj wyżły w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę W

zobacz pełną listę haseł

wykształcać, wykształcać, nasadzać

budować poroże przez jeleniowate.

warchlak

dzik w pierwszym roku życia.

wełna

sierść muflona lub żubra.

wiatr

1) zapach właściwy danemu gatunkowi zwierzyny lub ptactwa; umożliwia pracę psu myśliwskiemu
2) węch psa myśliwskiego: górny - gdy pies pracuje z głową podniesioną do góry, dolny - (...)

wyciec

o ptakach łownych, przeważnie o kuropatwach i bażantach: uciec bezszelestnie.

wybijak

przyrząd służący do wybijania spłonek z łuski naboju śrutowego.

wycie

przeciągły głos wilka.

worek

woreczek na śrut noszony przez myśliwych w epoce broni skałkowej.

wieczny ósmak

jeleń byk, który z roku na rok powtarza poroże w formie ósmaka.

wielotykowość

rogacz lub byk mający poroże o większej niż dwie liczbie tyk.