Definicja hasła: wyżły
- wyżły
grupa ras psów myśliwskich używanych do polowań. Dzielimy je na angielskie (pionier i selery), niemieckie (krótkowłosy, szorstkowłosy i rzadko spotykany długowłosy), francuskie (gryfon) i czeskie (fousek). Ze względu na użytkowość wyżły dzielimy na jednostronne (używane do polowań w polu), wielostronne (pole i woda) oraz wszechstronne (pole, woda, las).
Wyżły to grupa ras psów myśliwskich specjalizujących się w wykrywaniu, tropieniu i aportowaniu zwierzyny podczas polowań. Wyróżnia się m.in. wyżły angielskie (pionier i selery), niemieckie (krótkowłose, szorstkowłose, rzadziej długowłose), francuskie (gryfon) oraz czeskie (fousek). Ze względu na użyteczność można je podzielić na jednostronne (do polowań w terenie), wielostronne (teren i woda) oraz wszechstronne (teren, woda, las).
Charakteryzują się silnym instynktem łowieckim i doskonałymi umiejętnościami aportowania. Są bardzo inteligentne, chętnie uczą się nowych komend i sztuczek. Ponadto wyżły są oddane właścicielom i lubią towarzystwo innych psów. Mają duże zapotrzebowanie na aktywność fizyczną, regularne ćwiczenia i spacery, aby zapobiec nudzie oraz destrukcyjnemu zachowaniu.
Wyżły stanowią idealnych towarzyszy dla myśliwych z uwagi na ich silne instynkty łowieckie i umiejętności aportowania. Przywiązane do właścicieli, potrzebują dużo ruchu oraz kontaktu z innymi czworonogami.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj wyżły w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę W
- wtok
wgłębienie w metalowej łusce nabojów do broni kulowej powtarzalnej, w które wchodzi pazur wyciągu i wyrzuca łuskę. Brak litery R na łusce oznacza nabój z wtokiem, np. 7 X 64.
- wyciec
o ptakach łownych, przeważnie o kuropatwach i bażantach: uciec bezszelestnie.
- wędrowny
1) o zwierzynie zmieniającej często miejsce pobytu;
2) O ptactwie odlatującym w jesieni na południe, a powracającym wiosną.
- wycie
przeciągły głos wilka.
- wąsy
kępki długich piór sterczących po obu stronach dzioba koguta dropia.
- wżery, wżery, rak
wgłębienia w przewodzie lufy powstałe wskutek działania rdzy i resztek spalonego prochu oraz materiałów inicjujących ze spłonki.
- waga
kierunek, w którym zwykle udaje się zwierzyna ruszona ze swojej ostoi.
- wilcza odnoga
dodatkowa odnoga w wieńcu jelenia wyrastająca między opierakiem a koroną.
- wykształcać, wykształcać, nasadzać
budować poroże przez jeleniowate.
- wiara myśliwska
doborowa, zgrana grupa myśliwych.