Definicja hasła: wyżły
- wyżły
grupa ras psów myśliwskich używanych do polowań. Dzielimy je na angielskie (pionier i selery), niemieckie (krótkowłosy, szorstkowłosy i rzadko spotykany długowłosy), francuskie (gryfon) i czeskie (fousek). Ze względu na użytkowość wyżły dzielimy na jednostronne (używane do polowań w polu), wielostronne (pole i woda) oraz wszechstronne (pole, woda, las).
Wyżły to grupa ras psów myśliwskich specjalizujących się w wykrywaniu, tropieniu i aportowaniu zwierzyny podczas polowań. Wyróżnia się m.in. wyżły angielskie (pionier i selery), niemieckie (krótkowłose, szorstkowłose, rzadziej długowłose), francuskie (gryfon) oraz czeskie (fousek). Ze względu na użyteczność można je podzielić na jednostronne (do polowań w terenie), wielostronne (teren i woda) oraz wszechstronne (teren, woda, las).
Charakteryzują się silnym instynktem łowieckim i doskonałymi umiejętnościami aportowania. Są bardzo inteligentne, chętnie uczą się nowych komend i sztuczek. Ponadto wyżły są oddane właścicielom i lubią towarzystwo innych psów. Mają duże zapotrzebowanie na aktywność fizyczną, regularne ćwiczenia i spacery, aby zapobiec nudzie oraz destrukcyjnemu zachowaniu.
Wyżły stanowią idealnych towarzyszy dla myśliwych z uwagi na ich silne instynkty łowieckie i umiejętności aportowania. Przywiązane do właścicieli, potrzebują dużo ruchu oraz kontaktu z innymi czworonogami.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj wyżły w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę W
- wrona siwa, wrona siwa (Corvus cornix L.)
ptak z rodziny krukowatych wyrządzający poważne szkody w gospodarstwie łowieckim. Stan liczebny wron w łowisku powinien być stale kontrolowany i w razie nadmiernego wzrostu redukowany. (...)
- wilczek
młody wilk.
- wieczny ósmak
jeleń byk, który z roku na rok powtarza poroże w formie ósmaka.
- wodzić
o samicy: prowadzić młode.
- wachlarz
ogon koguta głuszca.
- woliera
duża klatka z siatki służąca do hodowli lub przechowywania ptactwa łownego, głównie kuropatw i bażantów.
- wilcza odnoga
dodatkowa odnoga w wieńcu jelenia wyrastająca między opierakiem a koroną.
- widłak
młody jeleń byk lub kozioł mający na każdej, lub przynajmniej na jednej, tyce najwyżej dwie odnogi.
- wab, wabienie
naśladowanie przez myśliwego głosów zwierząt lub ptaków, mające na celu sprowokowanie ich do odpowiedzi lub zbliżania się. Do tego służą odpowiednie wabiki.