Definicja hasła: wizurka
- wizurka
wąska przecinka zrobiona w lesie, od stałego stanowiska, ułatwiająca oddanie strzału w gęstwinie.
Wizurka to precyzyjnie wykonana i specjalnie przygotowana przesmyk w lesie, służąca łowcom do oddawania strzałów w zwierzynę poruszającą się w gęstwinie lub zaroślach. Wizurki wykonywane są zazwyczaj na stałe stanowiska polowań, a ich istotą jest umożliwienie celowania i oddanie strzału w sytuacji, gdy zwierzę przemieszcza się w trudno dostępnym terenie. Dzięki odpowiedniej konstrukcji i umiejscowieniu, wizurka pozwala na dyskretność i skuteczność polowania.
Zazwyczaj wizurki budowane są w specjalnie wybranych punktach leśnych, gdzie wiadomo, że zwierzyna ma tendencję do krążenia lub chodzenia po stałych ścieżkach. Konstrukcja wizurki obejmuje staranne odchwaszczenie strefy celu oraz ewentualne dopasowanie osłony czy krycia, tak by łowca mógł pozostać niewidoczny dla zwierzyny.
Wizurka pełni istotną rolę we współczesnym myślistwie, pozwalając na efektywne polowanie w trudno dostępnych miejscach. Jej budowa wymaga doświadczenia i znajomości terenu oraz zachowań zwierząt łownych. Jest także elementem tradycji myśliwskiej, powiązanym z umiejętnościami obserwacji oraz strategii polowania. Dzięki wizurkom łowcy mają możliwość oddania strzału z dogodnej pozycji, minimalizując ryzyko otrzymania rany przez zwierzynę oraz pozbawiając ją zbędnego stresu.
Warto podkreślić wartość etyczną budowy i użytkowania wizurek - są one często tworzone z dbałością o minimalny wpływ na środowisko naturalne oraz z poszanowaniem natury i jej mieszkańców. Znaczenie tego elementu jest istotne zarówno dla zachowania równowagi ekosystemu leśnego, jak i dla kultury myśliwskiej opartej na szacunku dla przyrody i jej obyczajów.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj wizurka w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę W
- wab, wabienie
naśladowanie przez myśliwego głosów zwierząt lub ptaków, mające na celu sprowokowanie ich do odpowiedzi lub zbliżania się. Do tego służą odpowiednie wabiki.
- worek
woreczek na śrut noszony przez myśliwych w epoce broni skałkowej.
- włóczyć
o borsuku: znosić suche rośliny do zaścielenia nory na zimę.
- włosień kręty
zob. trychina.
- wypychanie zwierząt
1) wypędzanie zwierzyny lub ptactwa z zarośli przez psa myśliwskiego;
2) preparowanie trofeów, polegające na wypełnianiu skóry i modelowaniu postaci całego zwierzęcia lub ptaka.
- wilczura
futro z wilczych skór.
- walić
o zwierzynie: iść na myśtiwego sztuka za sztuką.
- wykształcać, wykształcać, nasadzać
budować poroże przez jeleniowate.
- wilczy chód
sposób poruszania się wilków, polegający na tym, że każdy następny wilk stawia nogi dokładnie w trop poprzednika. W związku z tym dobry tropiciel potrafi powiedzieć, czy szedł jeden, czy (...)
- wilcza odnoga
dodatkowa odnoga w wieńcu jelenia wyrastająca między opierakiem a koroną.