Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: wilczek

wilczek

młody wilk.

Wilczek to termin używany w łowiectwie do określenia młodego wilka, czyli osobnika należącego do gatunku Canis lupus. Młody wilczek charakteryzuje się jeszcze niedojrzałym wyglądem oraz zachowaniem. Po urodzeniu, wilczki pozostają w norze przez kilka tygodni, a następnie zaczynają towarzyszyć starszym osobnikom podczas polowania i nauki przetrwania w naturalnym środowisku.

Mają mniej doświadczenia niż starsze wilki i często uczą się od swoich starszych towarzyszy polowania, obrony terytorium oraz innych umiejętności niezbędnych do przeżycia w dzikiej przyrodzie. Wilczki są cennym obiektem badań naukowych, ponieważ ich rozwój pozwala lepiej zrozumieć zachowania stad wilków oraz dynamikę społeczną w populacjach wilków.

Ponadto, dla współczesnego społeczeństwa są one obiektem zainteresowania ze względu na ich status jako gatunek chroniony, co ma także wpływ na zarządzanie populacją wilków w kontekście ochrony fauny, zwłaszcza tam, gdzie dochodzi do konfliktów między ludźmi a wilkami. Wilczek odgrywa więc istotną rolę zarówno w ekologii leśnej, jak i we współistnieniu człowieka z dzikimi zwierzętami.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj wilczek w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę W

zobacz pełną listę haseł

wścieklizna

niebezpieczna wirusowa choroba zwierząt i ludzi przenoszona przez ugryzienie. Człowiek może się zarazić przez kontakt (np. skaleczonej ręki) z wściekłym zwierzęciem. W przypadku (...)

wiatr

1) zapach właściwy danemu gatunkowi zwierzyny lub ptactwa; umożliwia pracę psu myśliwskiemu
2) węch psa myśliwskiego: górny - gdy pies pracuje z głową podniesioną do góry, dolny - (...)

wybijak

przyrząd służący do wybijania spłonek z łuski naboju śrutowego.

waga

kierunek, w którym zwykle udaje się zwierzyna ruszona ze swojej ostoi.

widłówka

młoda kuropatwa, która w wyniku pierzenia się utraciła środkowe sterówki.

wlot

miejsce, w które pocisk trafił zwierzę.

worek

woreczek na śrut noszony przez myśliwych w epoce broni skałkowej.

wypluwki

nie strawione części zwierząt wypluwane przez ptaki drapieżne.

wypychanie zwierząt

1) wypędzanie zwierzyny lub ptactwa z zarośli przez psa myśliwskiego;
2) preparowanie trofeów, polegające na wypełnianiu skóry i modelowaniu postaci całego zwierzęcia lub ptaka.

wabidło

urządzenie służące do wabienia ptaka łowczego na rękawicę; wykonane jest z drewna obszytego materacykiem z tkaniny oraz ma przymocowane skrzydła, najczęściej gołębia.