Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: wycie

wycie

przeciągły głos wilka.

Wycie to specyficzny, przeciągły dźwięk wydawany przez wilki. Jest to ważny środek komunikacji między nimi, który ma różnorakie funkcje. Wilki wyją zazwyczaj w godzinach wieczornych, nocnych i porannych - czasach, gdy są najbardziej aktywne. Wycie może służyć do oznajmiania położenia innym wilkom, ostrzegania innych stad o swojej obecności, a także manifestowania terytorium i oznaczania granic stada. Charakterystyczny dla wilków dźwięk wycia jest głęboki i przeciągły, zazwyczaj trwający od kilku sekund do kilku minut. Czasami wilki wyją razem, tworząc chóralne wycie. Dźwięk ten ma znaczenie również w kontekście łowiectwa, gdzie myśliwi wykorzystują wycie do określenia pozycji wilka i jego obecności oraz nawet do zwabiania zwierzęcia bliżej w celu polowania.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj wycie w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę W

zobacz pełną listę haseł

waga

kierunek, w którym zwykle udaje się zwierzyna ruszona ze swojej ostoi.

wnyk

pętla ze sznurka, drutu lub włosia, służąca kłusownikom do łapania zwierząt i ptaków. Umieszczana jest na drzewie, kołku lub krzakach w ten sposób, aby zwierzę weszło w pętlę. Na (...)

wilczy dół

stosowana do końca XIX w. pułapka na wilki.

wilczek

młody wilk.

wyrzutnik

zob. eżektor.

wilcza odnoga

dodatkowa odnoga w wieńcu jelenia wyrastająca między opierakiem a koroną.

wataha

stado dzików lub wilków.

włóczyć

o borsuku: znosić suche rośliny do zaścielenia nory na zimę.

wilczura

futro z wilczych skór.

wykształcać, wykształcać, nasadzać

budować poroże przez jeleniowate.