Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: wycie

wycie

przeciągły głos wilka.

Wycie to specyficzny, przeciągły dźwięk wydawany przez wilki. Jest to ważny środek komunikacji między nimi, który ma różnorakie funkcje. Wilki wyją zazwyczaj w godzinach wieczornych, nocnych i porannych - czasach, gdy są najbardziej aktywne. Wycie może służyć do oznajmiania położenia innym wilkom, ostrzegania innych stad o swojej obecności, a także manifestowania terytorium i oznaczania granic stada. Charakterystyczny dla wilków dźwięk wycia jest głęboki i przeciągły, zazwyczaj trwający od kilku sekund do kilku minut. Czasami wilki wyją razem, tworząc chóralne wycie. Dźwięk ten ma znaczenie również w kontekście łowiectwa, gdzie myśliwi wykorzystują wycie do określenia pozycji wilka i jego obecności oraz nawet do zwabiania zwierzęcia bliżej w celu polowania.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj wycie w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę W

zobacz pełną listę haseł

wystawiać

o wyżle: wskazywać zwietrzoną zwierzynę (zob. stójka).

wylot

1) w broni myśliwskiej: otwór przewodu lufy, którym wychodzi pocisk;
2) miejsce wyjścia kuli z tuszy zwierzyny;
3) wyjście z nory.

wjechać

o psie norowcu, lisie, borsuku, jenocie i króliku: wejść do nory.

wydż-ha

rozkaz charciarza pobudzający charty do gonu.

wyżły

grupa ras psów myśliwskich używanych do polowań. Dzielimy je na angielskie (pionier i selery), niemieckie (krótkowłosy, szorstkowłosy i rzadko spotykany długowłosy), francuskie (gryfon) i (...)

wycieranie poroża

ścieranie przez jeleniowate scypułu z wykształconego już poroża.

wadera, wadera, wilczyca

samica wilka.

warowanie

pozycja psa: leży na brzuchu i głowę trzyma na łapach.

wietrzyć

o zwierzynie czworonożnej i psie: badać otoczenie za pomocą węchu.

wyrzutnik

zob. eżektor.