Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: wycie

wycie

przeciągły głos wilka.

Wycie to specyficzny, przeciągły dźwięk wydawany przez wilki. Jest to ważny środek komunikacji między nimi, który ma różnorakie funkcje. Wilki wyją zazwyczaj w godzinach wieczornych, nocnych i porannych - czasach, gdy są najbardziej aktywne. Wycie może służyć do oznajmiania położenia innym wilkom, ostrzegania innych stad o swojej obecności, a także manifestowania terytorium i oznaczania granic stada. Charakterystyczny dla wilków dźwięk wycia jest głęboki i przeciągły, zazwyczaj trwający od kilku sekund do kilku minut. Czasami wilki wyją razem, tworząc chóralne wycie. Dźwięk ten ma znaczenie również w kontekście łowiectwa, gdzie myśliwi wykorzystują wycie do określenia pozycji wilka i jego obecności oraz nawet do zwabiania zwierzęcia bliżej w celu polowania.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj wycie w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę W

zobacz pełną listę haseł

wystawiać

o wyżle: wskazywać zwietrzoną zwierzynę (zob. stójka).

wżery, wżery, rak

wgłębienia w przewodzie lufy powstałe wskutek działania rdzy i resztek spalonego prochu oraz materiałów inicjujących ze spłonki.

warchlak

dzik w pierwszym roku życia.

włosień kręty

zob. trychina.

wiecha

inaczej polano.

wykot

wydawanie na świat młodych przez sarny, muflony, kozice, zające i króliki.

wąsacz

stary kogut dropia.

wieczny ósmak

jeleń byk, który z roku na rok powtarza poroże w formie ósmaka.

wybijak

przyrząd służący do wybijania spłonek z łuski naboju śrutowego.

wabik

przyżąd do wabienia zwierzyny łownej lub ptactwa (zob. muszla, piszczałka, (...)