Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: warchlak

warchlak

dzik w pierwszym roku życia.

Warchlak to dzik w pierwszym roku życia. Jest to okres, kiedy młody dzik jest szczególnie wrażliwy na zmiany środowiskowe i może być bardziej podatny na choroby oraz inne czynniki zagrażające jego zdrowiu. Warchlaki są mniejsze od dorosłych dzików i charakteryzują się mniejszymi uszami, skierowanymi bardziej ku przodowi niż u osobników dorosłych. Ich futro jest jaśniejsze i bardziej miękkie niż u dorosłych osobników. Warchlaki aktywne są głównie w porach dnia, gdy temperatura jest najwyższa, kiedy szukają pożywienia takiego jak trawa, liście, owoce i warzywa, oraz polują na małe zwierzęta jak myszy lub nornice.

Warchlaki są również towarzyskie i często gromadzą się w stadach w celu ochrony przed drapieżnikami. Pełnią istotną rolę w ekosystemie łowieckim poprzez utrzymanie równowagi populacji dzikich zwierząt oraz konkurując o pożywienie. Stanowią też ważne źródło mięsa dla polowań myśliwskich ze względu na smak oraz wartości odżywcze ich mięsa.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj warchlak w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę W

zobacz pełną listę haseł

wnyk

pętla ze sznurka, drutu lub włosia, służąca kłusownikom do łapania zwierząt i ptaków. Umieszczana jest na drzewie, kołku lub krzakach w ten sposób, aby zwierzę weszło w pętlę. Na (...)

wykot

wydawanie na świat młodych przez sarny, muflony, kozice, zające i króliki.

wylot

1) w broni myśliwskiej: otwór przewodu lufy, którym wychodzi pocisk;
2) miejsce wyjścia kuli z tuszy zwierzyny;
3) wyjście z nory.

wyprzedzenie

mierzenie z broni do ruchomego celu (przed cel), uwzględniające prędkość pocisku oraz prędkość, kierunek i odległość myśliwego od poruszającego się celu. Średnia prędkość (...)

wypluwki

nie strawione części zwierząt wypluwane przez ptaki drapieżne.

wełna

sierść muflona lub żubra.

warczeć

o rysiach wydających głos w czasie cieczki.

wyrzutnik

zob. eżektor.

węglarz

lis o czarnym umaszczeniu pyska, stawek i podbrzusza.

waga

kierunek, w którym zwykle udaje się zwierzyna ruszona ze swojej ostoi.