Definicja hasła: wtok
- wtok
wgłębienie w metalowej łusce nabojów do broni kulowej powtarzalnej, w które wchodzi pazur wyciągu i wyrzuca łuskę. Brak litery R na łusce oznacza nabój z wtokiem, np. 7 X 64.
Dziękuję za definicję. Wydaje się, że tylko drobne poprawki i uzupełnienia są potrzebne.
Wtok to wgłębienie w metalowej łusce naboju do broni kulowej powtarzalnej, które służy do wyrzucania łuski po strzale. Jest ono niezbędne do prawidłowego funkcjonowania broni, gdyż bez niego łuska pozostanie w komorze nabojowej i uniemożliwi dalsze strzelanie. Wtok jest zazwyczaj umieszczony na tylnej części łuski, a jego kształt zależy od typu broni.
Wtok jest tworzony przy użyciu specjalnych narzędzi, takich jak frezy lub wiertarki. Jego głębokość i szerokość musi być odpowiednio dobrana do typu broni, aby zapewnić prawidłowe działanie mechanizmu wyciągu. W przypadku nabojów bez wtoku, na łusce widnieje litera R (od słowa rimfire), co oznacza, że nabój ma zamknięty otwór na końcu i nie posiada wtoku. Przykładem takiego naboju jest 7 X 64.
Wtok jest ważnym elementem każdego naboju do broni kulowej powtarzalnej i musi być odpowiednio dopasowany do typu broni, aby zapewnić jej prawidłowe działanie. Brak wtoku uniemożliwi wystrzał przez zablokowanie mechanizmu wyciągu lub komory nabojowej. Z kolei nadmiernie pogłębiony wtok może prowadzić do uszkodzeń broni lub łusek oraz utrudniać cykliczną pracę mechanizmu powtarzalnego.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj wtok w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę W
- walić
o zwierzynie: iść na myśtiwego sztuka za sztuką.
- wietrznik
nozdrza u zwierząt drapieżnych i psa.
- widłak
młody jeleń byk lub kozioł mający na każdej, lub przynajmniej na jednej, tyce najwyżej dwie odnogi.
- wiara myśliwska
doborowa, zgrana grupa myśliwych.
- wiewiórka, wiewiórka (Sciurus vulgaris L.)
gatunek z rzędu gryzoni. Ubarwienie zmienne od rudego do czarnego, ogon puszysty równy długości ciała. Zwierzę leśne nadrzewne. Zakłada gniazda lęgowe w dziuplach, opuszczonych gniazdach (...)
- włóczyć
o borsuku: znosić suche rośliny do zaścielenia nory na zimę.
- wilczy dół
stosowana do końca XIX w. pułapka na wilki.
- wilczek
młody wilk.
- wodzić
o samicy: prowadzić młode.