Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: włosień kręty

włosień kręty

zob. trychina.

Włosień kręty (Trichinella spiralis) to pasożyt z rodziny nicieni, który jest groźny dla ssaków leśnych oraz ludzi. Swoje dorosłe formy pasożyta znajduje w jelicie cienkim swojego żywiciela, gdzie się rozmnaża, a następnie larwy migrują do mięśni, tworząc z nich cysty. W przypadku ludzi zarażenie występuje najczęściej poprzez spożycie surowego lub niedogotowanego mięsa dzika lub innych dzikich zwierząt, które zawierają larwy tego pasożyta.

W Polsce problem ten dotyczy głównie dzików, które są naturalnymi żywicielami włosienia krętego. Pasożyty przenoszone są przez dziki na inne dziko żyjące gatunki zwierząt, co stanowi zagrożenie także dla gospodarki łowieckiej i hodowlanej. Dla ludzi zarażenie Trichinella spiralis może prowadzić do poważnej choroby o nazwie trichineloza, charakteryzującej się objawami takimi jak gorączka, bóle mięśni i stawów oraz obrzęk twarzy.

Włosień kręty stał się przedmiotem intensywnych badań naukowych w celu opracowania skutecznych metod leczenia i zapobiegania trichinelozy zarówno u ludzi, jak i zwierząt. Kontrola tej choroby w populacjach dzikich i hodowlanych zwierząt jest niezwykle istotna z punktu widzenia zdrowia publicznego oraz produkcji mięsa wartościowego dla spożycia.

Pomimo że odnotowano zmniejszenie zachorowań na trichineloza w krajach rozwiniętych w wyniku stosowania odpowiednich procedur sanitarno-weterynaryjnych przy uboju oraz ostrzejszych przepisów dotyczących kontrolowania jakości mięsa, nadal konieczne jest zachowanie ostrożności przy spożywaniu niedogotowanych lub surowych produktów mięsnych pochodzenia dzikiego.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj włosień kręty w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę W

zobacz pełną listę haseł

walić

o zwierzynie: iść na myśtiwego sztuka za sztuką.

waga

kierunek, w którym zwykle udaje się zwierzyna ruszona ze swojej ostoi.

wodzić

o samicy: prowadzić młode.

widłak

młody jeleń byk lub kozioł mający na każdej, lub przynajmniej na jednej, tyce najwyżej dwie odnogi.

wielotykowość

rogacz lub byk mający poroże o większej niż dwie liczbie tyk.

warchlak

dzik w pierwszym roku życia.

wycie

przeciągły głos wilka.

wiewiórka, wiewiórka (Sciurus vulgaris L.)

gatunek z rzędu gryzoni. Ubarwienie zmienne od rudego do czarnego, ogon puszysty równy długości ciała. Zwierzę leśne nadrzewne. Zakłada gniazda lęgowe w dziuplach, opuszczonych gniazdach (...)

wykot

wydawanie na świat młodych przez sarny, muflony, kozice, zające i króliki.

wiara myśliwska

doborowa, zgrana grupa myśliwych.