Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: włosień kręty

włosień kręty

zob. trychina.

Włosień kręty (Trichinella spiralis) to pasożyt z rodziny nicieni, który jest groźny dla ssaków leśnych oraz ludzi. Swoje dorosłe formy pasożyta znajduje w jelicie cienkim swojego żywiciela, gdzie się rozmnaża, a następnie larwy migrują do mięśni, tworząc z nich cysty. W przypadku ludzi zarażenie występuje najczęściej poprzez spożycie surowego lub niedogotowanego mięsa dzika lub innych dzikich zwierząt, które zawierają larwy tego pasożyta.

W Polsce problem ten dotyczy głównie dzików, które są naturalnymi żywicielami włosienia krętego. Pasożyty przenoszone są przez dziki na inne dziko żyjące gatunki zwierząt, co stanowi zagrożenie także dla gospodarki łowieckiej i hodowlanej. Dla ludzi zarażenie Trichinella spiralis może prowadzić do poważnej choroby o nazwie trichineloza, charakteryzującej się objawami takimi jak gorączka, bóle mięśni i stawów oraz obrzęk twarzy.

Włosień kręty stał się przedmiotem intensywnych badań naukowych w celu opracowania skutecznych metod leczenia i zapobiegania trichinelozy zarówno u ludzi, jak i zwierząt. Kontrola tej choroby w populacjach dzikich i hodowlanych zwierząt jest niezwykle istotna z punktu widzenia zdrowia publicznego oraz produkcji mięsa wartościowego dla spożycia.

Pomimo że odnotowano zmniejszenie zachorowań na trichineloza w krajach rozwiniętych w wyniku stosowania odpowiednich procedur sanitarno-weterynaryjnych przy uboju oraz ostrzejszych przepisów dotyczących kontrolowania jakości mięsa, nadal konieczne jest zachowanie ostrożności przy spożywaniu niedogotowanych lub surowych produktów mięsnych pochodzenia dzikiego.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj włosień kręty w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę W

zobacz pełną listę haseł

wścieklizna

niebezpieczna wirusowa choroba zwierząt i ludzi przenoszona przez ugryzienie. Człowiek może się zarazić przez kontakt (np. skaleczonej ręki) z wściekłym zwierzęciem. W przypadku (...)

warchlak

dzik w pierwszym roku życia.

wyrzutnik

zob. eżektor.

wiara myśliwska

doborowa, zgrana grupa myśliwych.

wilczura

futro z wilczych skór.

wypychanie zwierząt

1) wypędzanie zwierzyny lub ptactwa z zarośli przez psa myśliwskiego;
2) preparowanie trofeów, polegające na wypełnianiu skóry i modelowaniu postaci całego zwierzęcia lub ptaka.

wtok

wgłębienie w metalowej łusce nabojów do broni kulowej powtarzalnej, w które wchodzi pazur wyciągu i wyrzuca łuskę. Brak litery R na łusce oznacza nabój z wtokiem, np. 7 X 64.

wystawiać

o wyżle: wskazywać zwietrzoną zwierzynę (zob. stójka).

widłówka

młoda kuropatwa, która w wyniku pierzenia się utraciła środkowe sterówki.

wilcza odnoga

dodatkowa odnoga w wieńcu jelenia wyrastająca między opierakiem a koroną.