Definicja hasła: wieniec koronny
- wieniec koronny
wieniec zakończony koronami obustronnie koronny) lub tylko jedną koroną (jednostronnie koronny).
Wieniec koronny to ozdoba wykorzystywana głównie w łowiectwie, składająca się z wzniesionego koła zakończonego koronami po obu stronach lub tylko jednej. Wieniec jest powszechnie stosowany do prezentowania trofeów łowieckich, takich jak rogacze i dziki, ale może być również wykorzystywany do ozdabiania innych przedmiotów, na przykład pamiątkowych medali czy nagród. Korony na wieńcu mogą być wykonane z różnych materiałów, takich jak metal, drewno lub tworzywo sztuczne oraz ozdobione kamieniami szlachetnymi lub perłami. Ozdoba ta może być noszona zarówno na głowie, jak i na szyi jako element dekoracyjny.
Poza swoim zastosowaniem w kontekście łowieckim, wieniec koronny jest popularną ozdobą noszoną przez myśliwych podczas ceremonii łowieckich oraz innymi uroczystościach. Ponadto, jest często widziany także podczas parad i innych imprez publicznych. Wieniec koronny może więc pełnić funkcję zarówno praktyczną, jak i symboliczną, będąc nieodłącznym elementem tradycji łowieckich oraz składnikiem stroju ceremonialnego i insygnii wiernie odwzorującym ducha polowań i tradycji kultury myśliwskiej.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj wieniec koronny w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę W
- wilczura
futro z wilczych skór.
- wnyk
pętla ze sznurka, drutu lub włosia, służąca kłusownikom do łapania zwierząt i ptaków. Umieszczana jest na drzewie, kołku lub krzakach w ten sposób, aby zwierzę weszło w pętlę. Na (...)
- wełna
sierść muflona lub żubra.
- widlica
rozwidlenie odnogi lub tyki (w kształcie litery V) wieńca jelenia.
- wędrowny
1) o zwierzynie zmieniającej często miejsce pobytu;
2) O ptactwie odlatującym w jesieni na południe, a powracającym wiosną.
- wabidło
urządzenie służące do wabienia ptaka łowczego na rękawicę; wykonane jest z drewna obszytego materacykiem z tkaniny oraz ma przymocowane skrzydła, najczęściej gołębia.
- wydra, wydra (Lutra lutra L.)
gatunek z rodziny łasicowatych; długotść ciała 62-100 cm, ogona 35- 60 cm, ciężar 5-15 kg, grzbiet brązowy, reszta ciała jaśniejsza. Żyje w stawach i jeziorach o wysokich brzegach, w (...)
- wyciąg
w broni myśliwskiej: urządzenie do wyciągania łusek z komory nabojowej.
- włosień kręty
zob. trychina.
- wtok
wgłębienie w metalowej łusce nabojów do broni kulowej powtarzalnej, w które wchodzi pazur wyciągu i wyrzuca łuskę. Brak litery R na łusce oznacza nabój z wtokiem, np. 7 X 64.