Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: wataha

wataha

stado dzików lub wilków.

Wataha to hierarchicznie zorganizowana grupa dzików lub wilków, zwykle składająca się z samca alfa, samicy alfa i ich potomstwa. W wataze panuje wyraźna hierarchia, a samiec alfa pełni rolę głowy grupy, dbając o bezpieczeństwo i ochronę pozostałych członków watahy. Samica alfa natomiast zajmuje się wychowaniem młodych oraz utrzymaniem ładu wewnątrz grupy. Liczebność watahy może się różnić w zależności od gatunku i środowiska, w którym się znajduje, oscylując od kilku do kilkudziesięciu osobników.

Watahy dzików i wilków odgrywają istotną rolę w ekosystemie naturalnym poprzez regulację populacji innych zwierząt. Chronią one również przed szkodnikami oraz pomagają w regulowaniu populacji dzikich zwierząt, które mogłyby stanowić zagrożenie dla ludzi lub ich upraw. Oprócz tego watahy posiadają swoje własne tradycje, obyczaje oraz określone role społeczne i hierarchię. Wilki w watasze komunikują się między sobą za pomocą określonych sposobów komunikacji, a dzikie watahy stosują również odrębne metody polowania i łowienia.

W wolnej przyrodzie watahy wyznaczają określone miejsca do odpoczynku oraz tytulują swoje terytoria, co stanowi istotny element dla zachowania równowagi ekologicznej.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj wataha w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę W

zobacz pełną listę haseł

wydra, wydra (Lutra lutra L.)

gatunek z rodziny łasicowatych; długotść ciała 62-100 cm, ogona 35- 60 cm, ciężar 5-15 kg, grzbiet brązowy, reszta ciała jaśniejsza. Żyje w stawach i jeziorach o wysokich brzegach, w (...)

wilczek

młody wilk.

wżery, wżery, rak

wgłębienia w przewodzie lufy powstałe wskutek działania rdzy i resztek spalonego prochu oraz materiałów inicjujących ze spłonki.

wabik

przyżąd do wabienia zwierzyny łownej lub ptactwa (zob. muszla, piszczałka, (...)

warchlak

dzik w pierwszym roku życia.

wieczny ósmak

jeleń byk, który z roku na rok powtarza poroże w formie ósmaka.

wilcza odnoga

dodatkowa odnoga w wieńcu jelenia wyrastająca między opierakiem a koroną.

wąsacz

stary kogut dropia.

wybijak

przyrząd służący do wybijania spłonek z łuski naboju śrutowego.

wypychanie zwierząt

1) wypędzanie zwierzyny lub ptactwa z zarośli przez psa myśliwskiego;
2) preparowanie trofeów, polegające na wypełnianiu skóry i modelowaniu postaci całego zwierzęcia lub ptaka.