Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: wataha

wataha

stado dzików lub wilków.

Wataha to hierarchicznie zorganizowana grupa dzików lub wilków, zwykle składająca się z samca alfa, samicy alfa i ich potomstwa. W wataze panuje wyraźna hierarchia, a samiec alfa pełni rolę głowy grupy, dbając o bezpieczeństwo i ochronę pozostałych członków watahy. Samica alfa natomiast zajmuje się wychowaniem młodych oraz utrzymaniem ładu wewnątrz grupy. Liczebność watahy może się różnić w zależności od gatunku i środowiska, w którym się znajduje, oscylując od kilku do kilkudziesięciu osobników.

Watahy dzików i wilków odgrywają istotną rolę w ekosystemie naturalnym poprzez regulację populacji innych zwierząt. Chronią one również przed szkodnikami oraz pomagają w regulowaniu populacji dzikich zwierząt, które mogłyby stanowić zagrożenie dla ludzi lub ich upraw. Oprócz tego watahy posiadają swoje własne tradycje, obyczaje oraz określone role społeczne i hierarchię. Wilki w watasze komunikują się między sobą za pomocą określonych sposobów komunikacji, a dzikie watahy stosują również odrębne metody polowania i łowienia.

W wolnej przyrodzie watahy wyznaczają określone miejsca do odpoczynku oraz tytulują swoje terytoria, co stanowi istotny element dla zachowania równowagi ekologicznej.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj wataha w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę W

zobacz pełną listę haseł

wietrzyć

o zwierzynie czworonożnej i psie: badać otoczenie za pomocą węchu.

wypluwki

nie strawione części zwierząt wypluwane przez ptaki drapieżne.

węglarz

lis o czarnym umaszczeniu pyska, stawek i podbrzusza.

welshterier

mało popularna w Polsce rasa terierów używana do polowań na dziki i w norach.

wystawiać

o wyżle: wskazywać zwietrzoną zwierzynę (zob. stójka).

wizurka

wąska przecinka zrobiona w lesie, od stałego stanowiska, ułatwiająca oddanie strzału w gęstwinie.

wąsy

kępki długich piór sterczących po obu stronach dzioba koguta dropia.

wyżeł niemiecki krótkowłosy

pies myśliwski o wysokości ok. 60 cm, silnej budowy, wywodzący się z krzyżówki pointera z dawnym wyilem niemieckim. Sierść krótka, umaszczenie brązowe lub brudnopopielate w cętki i (...)

wielotykowość

rogacz lub byk mający poroże o większej niż dwie liczbie tyk.

wilczura

futro z wilczych skór.