Definicja hasła: wyprzedzenie
- wyprzedzenie
mierzenie z broni do ruchomego celu (przed cel), uwzględniające prędkość pocisku oraz prędkość, kierunek i odległość myśliwego od poruszającego się celu. Średnia prędkość niektórych gatunków zwierzyny łownej w m/s wynosi: sarna 6-8, dzik 4-6, zając 6-10, kaczka krzyżówka 8-14, cyranka 10-16, kuropatwa 6-10, bażant 8-14.
Średnia prędkość niektórych pocisków w m/s: kula 7X65R - 850, pocisk Brenneke 400, śrut 350. Średnie wyprzedzenie w stosunku do defilującej zwierzyny:Odległość od myśliwgo 20 m 30 m 40 m Zając 0,45 m 0,7 m 0,9 m kuropatwa 0,45 m 0,7 m 0,9 m Kaczka krzyżówka 0,6 m 0,9 m 1,25 m Kaczka naciągu 0,8 m 1,20 m 1,60 m Strzał pociskiem Brenneke do dzika 0,25 m 0,4 m 0,5 m Strzał kuląsztucerową do dzika 0,12 m 0,18 m 0,24 m
Wyprzedzenie jest jedną z technik strzeleckich, wymagających od myśliwego przewidywania ruchu celu w celu trafienia w niego. Jest to szczególnie istotne w przypadku strzelania do ruchomych celów, takich jak ptaki czy zwierzęta. Aby zastosować wyprzedzenie skutecznie, myśliwy musi uwzględnić prędkość pocisku oraz prędkość, kierunek i odległość między samym sobą a poruszającym się celem. Warunki te różnią się w zależności od gatunków zwierzyny łownej oraz rodzaju broni. Co więcej, odległość między myśliwym a celem wpływa na potrzebne wyprzedzenie - im bliżej siebie znajdują się obie pozycje, tym mniejsze wyprzedzenie jest wymagane.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj wyprzedzenie w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę W
- wystawy psów rasowych
pokazy psów rasowych organizowane przez Związek Kynologiczny, mające na celu przegląd rodowodowego materiału hodowlanego. Wystawy są ogólne i specjalistyczne (jednej rasy). Psy ocenione są (...)
- włosień kręty
zob. trychina.
- waga
kierunek, w którym zwykle udaje się zwierzyna ruszona ze swojej ostoi.
- wychowalnia
pomieszczenie, w którym odbywa się wychów bażantów.
- walić
o zwierzynie: iść na myśtiwego sztuka za sztuką.
- wabik
przyżąd do wabienia zwierzyny łownej lub ptactwa (zob. muszla, piszczałka, (...)
- wilcza odnoga
dodatkowa odnoga w wieńcu jelenia wyrastająca między opierakiem a koroną.
- wietrzyć
o zwierzynie czworonożnej i psie: badać otoczenie za pomocą węchu.
- worek
woreczek na śrut noszony przez myśliwych w epoce broni skałkowej.
- wlot
miejsce, w które pocisk trafił zwierzę.